ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف ح 1288/1274 ق)، خطاط، ریاضیدان، ادیب و شاعر، متخلص به ذوقى. اصلا از طایفه‏ى عرب بنى‏عامر و ساكن بسطام بود. در اوایل دوره‏ى محمد شاه قاجار، براى دیدار دایى خود، حبیب‏اللَّه خان عرب، به فارس رفت و در شیراز به تكمیل تحصیلات پرداخت و صاحب دیوان رسائل شد. در ادبیات فارسى و عربى و ریاضیات سرآمد بود. میرزا طاهر، صاحب كتاب «گنج شایگان»، او را آگاه به علم ریاضى، هیئت و حكمت و تاریخ مى‏داند. ذوقى تمام خطوط را خوش مى‏نوشت. هنگامى كه جعفر قلى خان شادلو به ایالت بجنورد و جوین و جاجرم و استرآباد مامور شد، حكیم فتح‏اللَّه را به عنوان رییس دفتر رسائل خود به همراه برد. با هدایت صاحب «مجمع الفصحا» چه در شیراز، چه در تهران معاشرت داشت. هنگام تالیف «گنج شایگان» میرزا طاهر (1272 ق) در قید حیات بود و هنگام تالیف «مجمع الفصحا» سال 1288 ق، فوت كرده بود. ذوقى تنها یك دختر داشت كه صاحب كمال بود و بسیارى از اشعار شاعران عرب را از بر داشت و با ادبیات عرب آشنا بود و شعر مى‏گفت و سلطانى تخلص مى‏كرد و خط نسخ را خوش مى‏نوشت.