ابوالفتح شریفی حسینی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 976 ق)، متكلم، محدث، فقیه و مفسر امامى. معروف به امیر ابوالفتح شرقه. از خانواده‏اى شیرازالاصل و سنى مذهب در ماوراءالنهر متولد شد. وى نزد عصام‏الدین ابراهیم اسفراینى و جامى تلمذ كرد. امیر ابوالفتح چون به مذهب شیعه گروید به اردبیل رفت و در آنجا به تحقیق در فقه شیعه پرداخت و تا پایان عمر در این كار بود. از آثار وى: «آیات الاحكام» به نام «تفسیر شاهى»؛ «اصول الفقه»؛ «تاریخ الصوفیه»؛ «تحقیق معنى الاقوال الشارحه فى المنطق»؛ «حاشیه الكبرى»؛ حشایه‏ى «شرح المطالع»؛ «صفوه الصفاء». استاد نفیسى در «تاریخ نظم و نثر» و دكتر صفا در «تاریخ ادبیات در ایران» وى را از شاگردان موسى بن محمد قاضى‏زاده‏ى رومى دانسته و تاریخ وفاتش را 950 ذكر كرده‏اند.