ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(ز 1320 ق)، نقاش و قلمدان‏ساز. وى به شیرازى موصوف بود و بعد از درك كمالات و اندوخته‏ى هنرى به تهران آمد و در مجمع‏الصنایع ناصرى، كارگاه هنرى دایر نمود. این هنرمند در تصویرسازى و چهره‏پردازى مهارت داشت و در فرنگى‏سازى و ارائه مناظر قوى‏دست بود. وى همچنین گل و مرغ را در شیوه‏ى كلاسیك و شیوه‏ى نقاشان روسى، طبیعى به عمل مى‏آورد و تذهیب و آرایش جوانب قلمدان، و در مواردى حل‏كاریها را به نازك قلمى ترسیم مى‏نمود. مولف «آثار عجم» در ذكر او گفته: «جز نقاشى به تحصیل حكمت الهى و ریاضى هم مشغول است». از آثار وى: تصویر سیاه قلمى گل سرخى كه در كمال استادى و در شیوه‏ى لطفعلى است و رقم «عمل كمترین مصطفى 1287» دارد؛ قلمدان عالى گل و مرغى كه در شیوه‏ى فرنگى‏سازى عمل آمده و در وسط رویه‏ى آن، تصویر حضرت مریم و مسیح (ع) جلب نظر مى‏نمود، بار قم: «مصطفى شیرازى»؛ قلمدان مرغشى پرحلاوتى كه در رویه‏ى آن، تصویر حضرت سلیمان در البسه و هیبت بخصوص بود، بار قم: «بنده مصطفى شیرازى 1320». پنج اثر دیگر وى در «احوال و آثار نقاشان» ذكر شده است.