اسماعیل عادلی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(985 -942 ق)، شاعر، متخلص به عادلى. وى فرزند بزرگ شاه طهماسب صفوى است كه شاهزاده‏اى شارع و خوش ذوق، لیكن بى‏باك و سفاك بود و از این روى پدرش او رابه مدت بیست سال در قلعه قهقه زندانى كرد. وى پس از مرگ پدر بر تخت نشست و مدت كوتاهى حكومت كرد. عادلى در سرودن شعر بویژه مثنوى مهارت داشت. از او مثنوى «استخلاصیه» بر جاى مانده، كه شاعر این مثنوى را در ایام بند سروده و در آن از پدر اظهار انقیاد نموده است به این امید كه پدر او را آزاد كند.