ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(تو 1276 ش)، نویسنده و روزنامه‏نگار. وى در دهكده كوه‏پر از توابع كلاردشت دیده به جهان گشود. در شانزده سالگى پس از طى تحصیلات ابتدایى جهت ادامه‏ى تحصیل در تهران به محضر استادانى چون حاج شیخ على نورى حكمى و آقا میرزا طاهر تنكابنى حاضر گشت. فروزش به علوم فقه، منطق، فلسفه و اصول، ادبیات عرب و فارسى و ریاضیات آشنا بود و به اخذ نمره اول در میان داوطلبان دارالفنون در رشته ریاضیات و جغرافیا و تاریخ نائل آمد. در جریان فعالیت‏هاى سیاسى خویش روزنامه‏ى «نجات ایران» را منتشر نمود كه پس از نشر چهار شماره توقیف گردید و به تبع آن فروزش مدتى زیر نظر پلیس در تبعید به سر برد. پس از آن در 1315 ش وارد خدمت اداره كل آمار و ثبت احوال گردید. از شهریور 1320 دوره جدید روزنامه‏ى «نجات ایران» نیز انتشار یافت. از جمله آثارش: «ما و سید ضیاءالدین»، رساله سیاسى؛ «ارمغان جمهورى ازبكستان» یا «یادگار سفر تاشكند».[1] درگذشت: اسفند 1371. زین‏العابدین فروزش مدیر روزنامه‏ى «نجات ایران» بود.