حسین فرهودی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)

(تو 1285 ش)، مورخ، مترجم و نویسنده. در تهران به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات عالى در مدرسه‏ى علوم سیاسى و دانشكده‏ى حقوق در 1314 ش وارد خدمت وزارت فرهنگ شد و چند سال بعد ریاست فرهنگ مازندران را به عهده گرفت. بعد از آن مشاغل مختلفى را عهده‏دار شد، از جمله: ریاست دبیرستان، كفالت اداره‏ى اوقاف، ریاست دفتر وزارتى، ریاست دانشكده‏ى كشاورزى. در 1322 ش به نمایندگى ملجس انتخاب گردید. از آثار وى: «تاریخ قرن نوزدهم»، ترجمه؛ «دوره‏ى تاریخ عمومى»؛ «راههاى پیشرفت اقتصادى»، ترجمه؛ «فروغ زندگى، پرورش افكار سالمندان و دانش‏آموزان».[1] در 1285 تولد یافت. پس از انجام تحصیلات مقدماتى وارد مدرسه‏ى عالى سیاسى شد و درجه‏ى لیسانس گرفت. خدمات ادارى را از وزارت فرهنگ آغاز كرد. چندى رئیس دفتر وزارتخانه بود، بعد رئیس اداره تعلیمات سالمندان و رئیس تعلیمات عمومى شد. در تالیف كتب درسى هم مداخله داشت. در دوره‏ى چهاردهم در 1322 از دزفول به نمایندگى مجلس انتخاب گردید. در دوره‏ى پانزدهم توفیقى پیدا نكرد. چندى سمت مشاورى در وزارت فرهنگ داشت تا اینكه در 1326 هنگام نخست‏وزیرى ابراهیم حكیمى، به معاونت پارلمانى و ادارى نخست‏وزیر تعیین گردید. در انتخابات دوره‏ى شانزدهم مجددا از دزفول انتخاب گردید و در تصمیمات خود در مجلس از دكتر مصدق پیروى مى‏كرد و در آراء خود نظر استصوابى او را مى‏گرفت. به همین دلیل مورد توجه او قرار گرفت و به دوران نخست‏وزیرى‏اش او را با سمت وزیرمختار رایزن اقتصادى ایران در ایتالیا نمود. فرهودى در این سمت با حكومت مصدق همراهى و همكارى داشت مقالاتى در تایید دكتر مصدق در مطبوعات خارج و داخل انتشار مى‏داد. در اواخر حكومت مصدق، با كسب مرخصى به تهران آمد. روزنامه‏هاى باختر امروز و اطلاعات را اداره مى‏كرد. تمام مقالات تند روزنامه‏ها به قلم او بود. پس از 28 مرداد از شغل خود به طور موهن و زننده‏اى بركنار شد. به تهران آمد و به حال انزوا مى‏زیست. سرانجام سوراخ دعا را پیدا كرد. دولت از سر تقصیرات او گذشت و به وى شغلى دادند و به معاونت پارلمانى وزارت كشور منصوب شد. چند سالى در آنجا بود تا كنار رفت. چندى بیكار ماند تا اینكه در انتخابات انجمن شهر تهران با كمك حزب ایران‏نوین به عضویت انجمن برگزیده شد. در نخستین جلسه به اتفاق‏آراء رئیس انجمن شهر شد و بین وى و شهردار وقت تهران نزدیكى و دوستى زیادى ایجاد شد و به غالب كشورهاى درجه اول دنیا مسافرت كردند. فرهودى از زمانى كه در اروپا اقامت داشت، در دانشگاه سورین ثبت‏نام نمود و دكتراى اقتصاد دریافت كرد. وى مردى دانشمند و محقق بود. از جوانى با مطبوعات همكار داشت. عباس مسعودى مدیر روزنامه‏ى اطلاعات در روزهاى آخر زمامدارى دكتر مصدق، روزنامه را به فرهودى سپرده بود و خود در اروپا به سر مى‏برد. فرهودى مقالات تندى علیه شاه و به نفع مصدق انتشار مى‏داد. بعد از 28 مرداد 1332، فرهاد دادستان فرماندار نظامى وقت، عباس مسعودى را براى اداى توضیحات به دفتر خود احضار كرد و علت انتشار آن مقالات را جویا شد. چون جواب قانع‏كننده‏اى نتوانست دریافت كند، او را مورد ضرب و شتم قرار داد و اهانتها به او كرد. از تالیفات ایشان تاریخ عمومى ایران را در سه جلد، ترجمه‏ى تاریخ قرن نوزدهم در دو جلد، و ترجمه‏ى كتاب راه‏هاى پیشرفت اقتصادى را مى‏توان نام‏برد. وى مدتها در دانشسراى عالى جغرافیاى اقتصادى تدریس مى‏كرد. فرهودى داماد وحیدالملك شیبانى بود.