ملیت :  ایرانی   -  قرن : 11 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س دهم و یازدهم ق)، عالم امامى، متكلم، محقق، صوفى و شاعر. معروف به قاضى‏زاده یا قاضى علاى كرهرودى. نسبت وى به كروهرود از روستاهاى مابین همدان و اصفهان مى‏رسد. وى از شاگردان شیخ بهائى و مدتى عهده‏دار منصب قضاوت قم بود. در مجلس شاه‏عباس اول (1038 -996 ق) با قاضى‏زاده‏ى خوارزمى مناظره كرد و كتابى در همین باب به خواست شاه‏عباس اول نوشت. از آثارش: «الامامه»، كتابى بزرك در مبحث امامت؛ «التحفه الشاهیه»، به فارسى، مشتمل بر مناظرات وى؛ «الاعتقادیه»؛ حاشیه بر «اثبات الواجب» جلال‏الدین دوانى؛ حاشیه بر «الشرح الجدید للتجرید»؛ «دیوان» شعر.