قطب ‏الدین ابوالحسن سعید قطب راوندی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 6 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(وف 573 ق)، عالم امامى، فقیه، محقق، متكلم، محدث، مفسر و شاعر. خانواده‏ى وى از جد و پدر و برادر و دو فرزندش عمادالدین على بن سعید و ظهیرالدین محمد بن سعید همه از علماى بزرگ شیعه بودند. وى از شیخ ابوعلى طبرسى، صاحب «مجمع البیان»، و عمادالدین طبرى و سید مرتضى رازى و برادرش، سید مجتبى رازى،و ابن‏الشجرى بغدادى و الآمدى و سید ناصح‏الدین ابوالبركات مشهدى و پدر خواجه نصیر طوسى و گروهى دیگر روایت كرده است. او از طریق شیخ عبدالرحیم بغدادى، معرف به ابن الاخوه، از دختر سید مرتضى علم‏الهدى از عموى او سید رضى روایت مى‏كند. ابن شهرآشوب و شیخ منتجب‏الدین رازى از شاگردان وى بودند. در قم وفات یافت و در صحن مطهر حضرت معصومه (س) دفن شد و قبرش امروزه مزارى معروف است. از آثار وى: «آیات الاحكام» یا «فقه القرآن»، اولین اثر در شرح و تفسیر آیات لااحكام؛ «احكام الاحام»؛ «اسباب النزول»؛ «الاعراب/ الاغراب فى الاعراب»؛ «الانجاز فى شرح الایجاز»، در شرح «الایجاز» شیخ طوسى؛ «بیان الانفرادات»؛ «تحفه العلیل»، در ادعیه، احراز و آداب؛ «تفسیر القرآن»، معروف به «تفسیر قطب»؛ «الدعوات» یا «دعوات راوندى» یا «سلوه الحزین»؛ «تهافت الفلاسفه»؛ «جواهر الكلام فى شرح مقدمه الكلام»؛ «الخرایج و الجرایح»،در معجزات معصومین (ع)؛ «خلاصه التفاسیر»، در ده مجلد؛ «ضیاء الشهاب»، در شرح «شهاب الاخبار»؛ «المغنى»، در شرح «النهایه» شیخ طوسى، در ده مجلد؛ «منهاج البراعه فى شرح نهج‏البلاغه»؛ «الرایع فى الشرایع»؛ «المستقصى»، در شرح «الذریعه»؛ «قصص الانبیاء»؛ «لب اللباب».[1] راوندى، سعید بن هبةاللَّه بن حسن مكنى به ابومحسن یا ابوالحسین، محدث و مفسر معروف شیعه (ف. قم. 573 ه.ق). وى از شیخ طبرسى و عمادالدین طبرى و سید مرتضى سید مجتبى رازى و پدر نصیرالدین طوسى و جمعى دیگر روایت كرده و خود از مشایخ ابن شهرآشوب و شیخ منتخب‏الدین است. او راست: آیات‏الاحكام، احكام‏الاحكام، الاختلافات الواقعة بین الشیخ المفید والسید المرتضى فى بعض المسائل الكلامیة، اسباب النزول، ام‏القرآن، الانجاز فى شرح الایجاز، تفسیر القرآن معروف به تفسیر قطب، خلاصة التفاسیر، المغنى فى شرح النهایة، منهاج‏البراعة فى شرح نهج‏البلاغة و غیره.