ملیت :  ایرانی   -  قرن : 4 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 313 ق)، محدث، فقیه، حافظ و مصنف. وى در پى حدیث سفرهاى بسیار نمود. از ابومسلم قهستانى و محمد بن حمید رازى و احمد بن منیع بغوى و محمد بن زنبور مكى و اباكریب محمد بن علاء همدانى و یحیى بن حكیم مقوم و محمد بن مثنى عنزى و سلم بن جناده و محمد بن سهل بن عسكر و عبدالجبار بن علاء عطار و سعید بن عبدالرحمان مخزومى و همطبقه‏ى آنها در رى و كوفه و بصره و حجاز حدیث شنید. حدیثش در خراسان انتشار یافت، به بغداد رفت و در آنجا حدیث گفت. ابوبكر شافعى و ابوبكر بن على رازى و ابوالحسین بن یعقوب حجاجى و ابوسهل صعلوكى و ابوعلى نیشابورى و ابوحامد احمد بن سهل انصارى و ابوعمرو بن حمدان و ابوحامد بن شرقى و ابوعبدالله بن یعقوب اخرم از وى حدیث شنیدند. در قهستان درگذشت. در «تاریخ حبیب السیر» نام پدر وى جعفر ذكر شده است. از آثارش: «المسند»، مرتب به ترتیب ابواب، و مرتب به ترتیب رجال؛ «حدیث مالك و سفیان ثورى و شعبه».