ملیت :  ایرانی   -  قرن : 10 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1030 ق)، شاعر، متخلص به مرشد. ملقب به مرشد خان. بعضى از تذكره‏ها صاحب عنوان را تحت نام مرشد یزدجردى آورده‏اند. در بروجرد به دنیا آمد و در آنجا ادب و دانش را فراگرفت. سپس به همدان رفت و مدارج ترقى شعر و ادب را در آن دیار طى كرد و با شاعرانى چون زكى همدانى، رشكى، هلاكى، میر مغیث محوى و میرالهى آشنا شد. وى مدتى بین همدان و بروجرد و خرم‏آباد در آمد و شد بود و با حكمرانان ارتباط داشت، سپس به اصفهان و از آنجا به شیراز رفت و به خدمت محمد قلى خان، پسر مرتضى قلى خان، حاكم شبانكاره رسید و با وى به دارابگرد (دارابجرد)، مركز حكومت او رفت و هشت سال ملازم وى بود. مرشد مدتى پس از درگذشت محمد قلى خان، به دعوت میرزا غازى ترخان، والى سند، به تته، پایتخت ترخانیان سند رفت و ملازم وى شد و عنوان مرشدخان یافت. سپس به همراه میرزا غازى رهسپار قندهار گشت و پس از كشته شدن او، ملازم جهانگیر پادشاه و چندى بعد، ملازم مهابت خان شد. وى در 1026 ق به خدمت شاه جهان درآمد و تا پایان عمر در ملازمت وى بود تا درگذشت. او قصاید بسیارى در مدح رسول اكرم (ص) سروده است. از آثارش: «ساقى‏نامه»، به نام محمد قلى خان و در مدح وى؛ «دیوان» شعر.
فعالیت ها : : مشاهیر / هنر / شعر