ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1279 ق)، نویسنده. ملقب به مهندس باشى و مشیرالدوله. یكى از بزرگان عهد قاجار، از اواسط سلطنت فتحعلى‏شاه تا اواسط سلطنت ناصرالدین شاه، بود. مقدمات عربى و ادبى و بعضى از علوم جدید را در تبریز فراگرفت. در 1230 ق به همراه محصلین اعزامى به لندن براى تحصیل علوم مهندسى به آنجا رفت. وى پس از فراگیرى فنون هندسه و صنایع نظامى، از قبیل قلعه‏سازى و توپخانه، به ایران بازگشت و در تبریز به تعلیم فنون ریاضى مشغول گردید و از طرف عباس میرزا به مهندس باشى ملقب گردید. وى در 1252 ق به عنوان سفیر ایران به كشور عثمانى مأمور شد. برخى از مشاغل مشیرالدوله عبارتند از: كارپرداز مهام خارجه در تبریز، ریاست كمیسیون تعیین خطوط مرزى ایران و عثمانى، سفیر فوق‏العاده ایران در لندن، ریاست شوراى وزراء و متولى باشى آستان قدس رضوى. مشیرالدوله سرانجام در مشهد درگذشت و در دارالحفاظ به خاك سپرده شد. از آثار وى: «آثار جعفرى»، جغرافیاى عمومى در ایران؛ «بدیع الحساب»؛ «خلاصة الحساب»؛ كتاب «حساب»؛ رساله‏ى «سر حدیه».
فعالیت ها : : مشاهیر / نویسندگی