ابوالقاسم ابراهیم نصرآبادی نیشابوری
ملیت : ایرانی
-
قرن : 4
منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 376/ 372 ق)، محدث، واعظ، صوفى و زاهد. اهل نیشابور بود و نسبتش به نصرآباد، محلهاى در نیشابور مىرسد. از بزرگان تصوف و عرفان و در انواع علوم متبحر بود. وى مرید شبلى و شاگرد ابوعلى رودبارى و ابراهیم شیبان بود و با مرتعش و بوبكر طاهر ابهرى و شبلى مصاحبت داشته است. از ابوالعباس سراج و ابنخزیمه و احمد بن عبدالوارث عسال و یحیى بن صاعد و محمد بن عبداللَّه مكحول بیروتى و ابنجوضاء و جماعتى دیگر در خراسان و شام و عراق و حجاز و مصر حدیث شنید. حاكم نیشابورى و ابوعبدالرحمان سلمى و ابوحازم عبدوى و ابوالعلاء محمد بن على واسطى و ابوعلى دقاق و جماعتى از وى روایت نمودهاند. در 366 ق به مكه رفت و مجاور شد و همان جا درگذشت و در جوار فضیل بن عیاض به خاك سپرده شد. به آوردهى «ریحانةالادب» وى در قریهى نصرآباد اصفهان، خانقاهى داشته كه به تكیهى میان ده نصرآباد معروف است و ظاهراً مدفنش نیز در همان جا مىباشد.
تازه های مشاهیر
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}