ملیت :  ایرانی   -  قرن : 3 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 245 ق)، حافظ، محدث و زاهد. اهل نیشابور بود. حاكم نیشابورى او را شیخ عصر خویش در خراسان مى‏داند وى از ابن‏عیینه و سلیمان بن داوود طیالسى و حسین بن على جعفى و عبداللَّه بن ابراهیم صنعانى و ابراهیم بن عمر صنعانى و اسماعیل بن عبدالكریم صنعانى و سریج بن نعمان و هشام بن سعید طالقانى و اسحاق بن سلیمان رازى و حسین بن محمد مروزى و حفص بن عبدالرحمان بلخى و ابوقتیبه و شبابة بن سوار و عبداللَّه بن نمیر و عبدالرزاق بن همام و على بن حسین مروزى و محمد بن بشر عبدى و معن بن عیسى قزاز و وكیع بن جراح و یونس بن بكیر شیبانى و ولید بن عقبه شیبانى و یحیى بن یحیى نیشابورى و وهب بن جریر و یحیى بن اسحاق و عبداللَّه بن ادریس و دیگران حدیث شنید. بخارى و مسلم و ابوداوود و نسائى و ترمذى در «صحاح» خود و نیز ابوزرعه رازى و ابوحاتم رازى و ابراهیم بن ابى‏طالب و محمد بن یحیى ذهلى و ابن‏خزیمه و ابوالعباس سراج و حاجب بن احمد طوسى و احمد بن سلمه و اسحاق بن ابراهیم نیشابورى و تمیم بن محمد طوسى و جعفر بن محمد بن سوار و زنجویة بن محمد و ابن‏شاذان و محمد بن عقیل خزاعى و محمد بن نعیم نیشابورى و ابواللیث انصارى و یحیى بن زكریا نیشابورى و جماعتى دیگر از وى روایت كرده‏اند.
فعالیت ها : : مشاهیر / روزنامه نگاری مشاهیر / عالمان و دانشمندان / عرفان مشاهیر / عالمان و دانشمندان / قرآن