قطب ‏الدین ابوجعفر محمد نیشابوری

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 6 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(س ششم ق)، محدث، مقرى و نحوى. از علماى امامیه در قرن ششم قمرى است. او از شیخ ابوعلى بن شیخ طوسى روایت كرده است. كتاب «المجالس»، در حدیث از اوست و ابن شهرآشوب در «مناقب» خود از آن بسیار نقل كرده است. وى از مشایخ روایى سید ضیاءالدین ابوالرضا فضل‏اللَّه بن على راوندى و امام قطب‏الدین راوندى (م 573 ق) بود. قطب‏الدین نیشابورى «الندبة» امام زین‏العابدین (ع) را از حاكم حسكانى از صدوق ابن‏بابویه روایت كرده و علامه حلى در «اجازه‏ى» كبیره خود به این مطلب اشاره كرده است. از دیگر آثارش: «التعلیق»؛ «الحدود»؛ «الموجز فى النحو».[1] محمد بن على بن حسن مقرى نیشابورى ملقب به (قطب‏الدین) مكنى به ابوجعفر عالمى موثق و استاد سید ابى‏الرضا فضل‏اللَّه راوندى و شیخ ابى‏الحسن قطب راوندى و صاحب تعلیق الحدود الموجز در نحو بوده است.