ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
حاج سید محمدحسین ابن السید محمد بن السید نعمه‏الله بن السید محمدحسین بن السید حسن‏على بن السید على‏اكبر بن السید عبدالله بن السید نورالدین بن السید نعمت‏الله الجزایرى بن السید عبدالله بن السید محمد بن السید حسین بن السید احمد بن السید محمود بن السید غیاث‏الدین بن السید مجدالدین بن السید نورالدین بن السید سعیدالدین ابن السید عیسى بن السید موسى بن السید عبدالله بن الامام الهمام موسى الكاظم علیه‏السلام. مترجم محترم ما از علماء اعلام و آیات عظام و حجج اسلام معاصر ما مى باشند كه اكثر عمر خویش را در راه تبلیغ دین و ترویج مذهب گذرانیده و تحمل مشاق و شدایدى نموده و خدماتى بنانا و بیانا انجام داده و براى انجام وظائف دینى و روحى مسافرتهاى خطرناكى نموده است. در سال 1305 قمرى یعنى 88 سال قبل در شهر شوشتر متولد شده و در مهد علم و شرافت و مجد و سیادت نشو و نما یافته و مقدمات و سطوح اولیه را نزد علماء آن سامان خوانده در سال 1377 قمرى مهاجرت به عراق كرده و مدتى در سامرا اقامت و از آنجا به نجف اشرف عزیمت كرده و از محضر آیات عظام میرزا على ایروانى و شیخ محمدتقى قمشه‏اى و آیت‏الله العظمى السید ابوالحسن اصفهانى استفاده كرده است و پس از آن سفرى به هند نموده براى معالجه چشم و بعد از معالجه به آفریقاى شرقى رفته و یكسال توقف آنگاه به نجف برگشته و بعد از مدتى باز مسافرت به آفریقا كرده و بعد از اطلاع آیت‏الله العظمى اصفهانى از سفر ایشان به وسیله ارسال نامه‏اى امر به توقف در آن سامان نموده براى ارشاد و به سرپرستى شیعیان آفریقا در جزیره (ماداگاسگار) توقف نموده تا موقع جنگ جهانى كه 7 سال اقامت كرده و از آنجا به زنگبار رفته و یكسال توقف و در مسجد (قوه الاسلام) آنجا امامت نموده و از آنجا به مكه مشرف و پس از اداء مناسك به نجف اشرف مراجعت كرده و در عصر آیت‏الله العظمى بروجردى هم به امر معظم‏له مسافرت سوم به آفریقا نموده و دو سال تمام توقف و انجام وظائف كرده و در آنجا به تالیف كتب دینیه در فقه و عقاید و اخلاق به زبان كجراتى كرده و چون آثار ضعف و انكسار در وى بارز گشته از افریقا مراجعت به نجف اشرف نموده تا سال 1391 قمرى كه مانند ده‏ها هزار نفر ایرانى دیگر اخراج به ایران و رحل اقامت در قم افكنده است. آثار علمى و تالیفات ارزنده و مفیده ایشان از این قرار است: 1- بستان اسلام در اخلاق بلغت كجراتى كه دو بار در سال 1364 و 1366 به طبع رسیده 2- نورالهدایه در فقه بلغت كجراتى در سال 1366 طبع شده است. 3- وسیله الناشریه در عقاید بلغت كجراتى در سال 1366 منتشر شده 4- كشكول الناشریه در لغت فارسى. 5- اسلام و دانش در اجتماع فارسى 6- عشرات ناشریه در مواعظ 7- ساختمان بشر در شرح حدیث نبوى (من عرف نفسه فقد عرف ربه) 9- طلب الثار فى احوال المختار مع ذكر تاریخ میثم 10- حدیقه عاطره در مطالب دینیه اخلاقیه و حكمیه و غیرها. و آثار مخطوط دیگرى دارند كه هنوز به طبع نرسیده است. (1305- ز 1391 ق)، عالم دینى. نسبش به امام موسى كاظم (ع) مى‏رسد. در شوشتر به دنیا آمد. پس از فراگیرى مقدمات و سطوح در 1337 ق به عراق رفت، مدتى در سامرا ماند، سپس به نجف رفت و از محضر آقا میرزا على ایروانى و شیخ محمد تقى قمشه‏اى و آیت‏اللَّه سید ابوالحسن اصفهانى استفاده نمود. آن گاه در پى معالجه چشم به هند رفت و از آنجا به آفریقاى شرقى مسافرت نمود و پس از یك سال به نجف بازگشت و مجدداً به آفریقا مسافرت نمود. وى به دستور آیت‏اللَّه سید ابوالحسن اصفهانى عهده‏دار زعامت شیعیان آفریقا گردید و در جزیره‏ى ماداگاسكار سكونت گزید. در جنگ جهانى دوم به زنگبار رفت و مدت یك سال در مسجد قوةالاسلام آنجا اقامه‏ى جماعت نمود. پس از سفرى به مكه به نجف بازگشت و در زمان آیت‏اللَّه بروجردى براى بار سوم به آفریقا رفت و مدت دو سال در آنجا به تبلیغ و تألیف كتب دینى پرداخت. آنگاه به نجف مراجعت نمود و در 1391 ق به همراه ایرانیان اخراجى از عراق در قم سكونت گزید. از آثارش: «بوستان اثنى عشرى»؛ «بوستان اسلام»، در اخلاق، به زبان گجراتى؛ «نورالهدایة»، در فقه، به زبان گجراتى، «وسیلة الناشریة»، در اصول، به زبان گجراتى، «كشكول الناشریة»، فارسى؛ «العشرات الناشریة»، در مواعظ؛ «ساختمان بشر»، در شرح حدیث «من عرف نفسه...»؛ «حدیقه عاطره»، در مطالب دینى، اخلاقى و حكمى، «طلب الثار»، در احوال مختار با ذكر تاریخ میثم.[1]
فعالیت ها : : مشاهیر / عالمان و دانشمندان / دانشمند مشاهیر / عالمان و دانشمندان / تبلیغ مشاهیر / عالمان و دانشمندان / فقه-اصول فقه