ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : گنجینه دانشمندان (جلد پنجم)
ابراهیم بن محمدعلى مجتهد محلاتى شیرازى از فقهاء و مجتهدین جامع‏الشرایط و از شاگردان مجدد شیرازى بود كه تقریرات استاد را در فقه و اصول به رشته تحریر آورده و در سال 1315 ق به شیراز آمده و اهالى از او استقبال شایانى كردند و سالهاى طولانى در آن شهر ملجاء و مرجع مردم و منشأ زهد و تقوا و امور خیریه بود. تألیفات معظم له عبارت است از حاشیه بر مبحث استصحاب از رسائل شیخ مرتضى انصارى و رساله‏اى در رد حاج محمد كریمخان كرمانى. وفات آنجناب در 24 ماه صفر 1336 ق واقع شده و شعراء و ادباء آن عصر مانند مرحوم فرصت و فصیح‏الزمان و شعاع‏الملك و دیگران براى او مرثیه گفتند من جمله مرحوم فرصت شیرازى در ماده تاریخ فوتش گفته. دوباره سال وفاتش به فارسى گفتا بهشت آمده الحق مقام ابراهیم