علی اصغر پتگر
ملیت : ایرانی
-
قرن : 14
منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
نقاش.
تولد: 1292، تبریز.
درگذشت: 17 اردیبهشت 1371.
علىاصغر پتگر دوران مقدماتى نقاشى را نزد میرمصور ارژنگى گذارند. سپس به همراه برادرش، جعفر پتگر، بعد از به پایان رساندن تحصیلات متوسطه به تهران آمد و در هنرستان هنرهاى متسظرفه (هنرهاى زیباى كنونى) مشغول به تحصیل شد. در این هنرستان با آثار استاد كمالالملك آشنا شد و همچنین از حضور در كنار اساتیدى چون شیخ اسماعیل آشتیانى و علىمحمد حیدریان بهره جست. پس از اخذ لیسانس تصمیم به تأسیس آموزشگاه آزاد هنر نقاشى گرفت. بدین ترتیب وى و برادرش نخستین آموزشگاه آزاد هنر نقاشى را در سال 1319 در تهران پایهگذارى كردند و تا پایان عمر به تدریس پرداختند. در خلال تدریس هنر نقاشى به خلاقیت هنرى خود مىپرداخت و آثار متعددى در شیوهى رئالیسم با سبك كلاسیك و همچنین قلم آزاد و امپرسیونیستى را آفرید و تدریجا پایهگذار سبك و سیاق خاص خود شد.
علىاصغر پتگر همیشه موضوع آثارش را از میان مردم، كارگران، زحمتكشان، فروشندگان دورهگرد، رختشویان و پیشخدمتهاى خانهها انتخاب مىكرد. در این زمینه مىتوان از تابلوهاى «محلهى گازران تبریز»، «روز رختوشیى»، «قارى» و «درویش» یاد كرد. او همچنین به خلق مناظر و پرتوهایى ساخته است كه نزد برخى مجموعهداران موجود است.
آثار پتگر، در سالهاى 346 ،1343 ،1324 و 1353 در نمایشگاههاى مختلف به نمایش درآمد. گرچه از سال 1355 به بعد خاموشى اختیار كرد و فعالیت نمایشگاهى خود را متوقف كرد ولى همواره به نقاشى و تدریس مشغول بود، آخرین بارى كه برخى از آثارش به معرض نمایش گذاشته شد، در پاییز سال 1370 در موزهى هنرهاى معاصر بود.
(1371 -1292 ش)، نقاش و شاعر. اهل تبریز بود و از همان سنین كودكى، توانایى خود را در نقاشى بروز داد. مراحل اولیهى تحصیل این هنر را نزد استاد میر مصور ارژنگى گذراند و در سال 1312 ش به توصیهى همان استاد، همراه برادرش، جعفر پتگر، از تبریز به تهران آمد و در مدرسهى هنرهاى مستظرفه مراحل عالى آموزش هنرى را گذراند. وى پس از اخذ لیسانس، اولین آموزشگاه طراحى و نقاشى را افتتاح كرد و در آنجا به تعلیم زنان و دختران نیز پرداخت. نقاشیهاى اولیهى استاد متأثر از آثار كمال الملك، شیخ اسماعیل آشتیانى و على محمد حیدریان است. وى از سال 1324 ش به بعد، به سوى قلمهاى آزاد رفت و در مكتبهاى رئالیسم و امپرسیونیسم و حال و هواى ویژه خودش، تنوع و تكامل ویژهاى به حركتهاى رئالیستى هنر نقاشى معاصر ایران بخشید. هنرمندان مشهور بسیارى از محضر استاد پتگر استفاده كردند، از آن جمله دو تن از فرزندان وى: نامى پتگر و نیما پتگر. وى علاوه بر نقاشى داراى قریحهى شعر و غزلسرایى نیز بود. پتگر در سن 79 سالگى بر اثر حمله قلبى درگذشت. از آثارش: تابلوهاى «خیابان سرچشمهى تهران»؛ «روز رختشویى»؛ «قارى»؛ «درویش»؛ «مجله گازران تبریز»؛ «بازگشت به ده» و همچنین مجموعه شعرى به نام «رنگین كمان».[1]
تازه های مشاهیر
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}