ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد دوم)
پرویز شهبازى به سال 1312 در تهران محله سنگلج متولد گردید، تحصیلات ابتدایى را در دبستان اقبال گذارند و چون از زمان كودكى به موسیقى و ورزش علاقه‏مند شده بود، به تشویق پدر به آموختن علم موسیقى پرداخت. پرویز شهبازى در سال 1328 به هنرستان عالى موسیقى راه یافت. ریاست این دوره مدرسه با روبیك گریگوریان و بهاءالدین بامشاد بود. وى ساز كلارینت (قره‏نى) را انتخاب و زیر نظر آقاى ویدر به تمرین و فراگیرى پرداخت در ضمن از محضر استادانى همچون فروتن راد، فریدون فرزانه، ناصحى، یوسف‏زاده، مصطفى پورتراب، مرتضى حنانه، مصطفى كسروى... استفاده نمود. فراگیرى و پیشرفت وى در موسیقى به قدرى سریع بود كه خود در سال 1340 به رادیو دعوت شد و به عنوان نوازنده‏ى ساكسیفون، تنبور و آلتو در اركسترى به سرپرستى فریدون فرزانه با همكارى خانم شهنیا شروع به همكارى كرد (لازم به یادآورى است كه نوازنده‏هاى این اركستر در آن زمان بیشتر خارجى بودند) و چون بعد از چند سال قراردادشان در ایران تمام شد، در سال 1347 اركستر با نوازنده‏هاى ایرانى كه فقط دو نفر آنها خارجى بودند بنام اركستر پاپ رادیو تلویزیون ملى ایران به سرپرستى مرحوم واروژان و بعد مارسل استپانیان پیانیست معروف تشكیل شد. در این اركستر به عنوان نوازنده ساكسیفون، آلتو و تنور شروع به همكارى كرد، و خود آهنگ‏هایى براى این اركستر ساخت: «شكوفه‏هاى بهارى»، «قصر امواج»، (این آهنگ بعداً آرم اركستر شاد فرهنگ و هنر گردید)، «برگ‏ریزان»، یك آهنگ ریتمیك ایرانى (مامبو) در چهارگاه كه تكنواز فلوت آن حسین سمیعیان بود. پرویز شهبازى در سال 1358 با حكم جدیدى به تلویزیون دعوت شد و در اركسترى به نام اركستر جوانان همكارى خود را آغاز كرد و آهنگ‏هاى قدیم ایرانى را با سبك جدید بازسازى و اجرا كردند. این اركستر با همكارى نوازندگان باارزشى چون: منوچهر بیگلرى، ناصر چشم‏آذر، بهمن نصرى، پرویز منصورى توانست در مدت كمى نظر علاقه‏مندان را به این موسیقى جلب نماید، تا سال 1367 كم و بیش فعالیت داشت ولى متأسفانه در این سال، اعضاى اركستر رفته‏رفته دلسرد شدند و دست از كار و فعالیت كشیدند.