ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم)
على نوعدوست، هنرمندى كه با پشتكار و زحمات شبانه روزى و فراوان خویش توانست به اهداف هنرى خود، در حد انتظار برسد، به سال 1319 در شهرستان مذهبى قم، در خیابان آذر، محله‏اى به نام عربستان بالا متولد شد. بیش از هشت سال از سن این طفل نمى‏گذشت كه پدر ومادرش متاركه كردند و این متاركه چنان ضربه‏اى به روح این كودك زد كه از آن زمان به بعد، فقط و فقط به ساز خود و نواى دل‏انگیز آن پناه مى‏برد و راز درون و مصیبت‏هاى جدایى‏ها را با آن بیان مى‏كند و با صداى گرم و پرطنین خود، همراه با صداى آسمانى ساز خویش، این شعر فیلسوف بزرگ و شهیر ایران را زمزمه مى‏كند: «بشنو از نى چون حكایت مى‏كند وز جدایى‏ها شكایت مى‏كند» بارى، على نوعدوست، پس از متاركه پدر و مادر كه در سن هشت سالگى بود، همراه مادر به تهران آمد و از همین زمان مخارج خانواده را هم به عهده مى‏گیرد و به مبل سازى، منبت‏كارى و فرنگى‏سازى روى مى‏آورد كه مدت 10 سال ادامه مى‏یابد و در همین زمان وى به نواختن فلوت نزد خود مى‏پردازد و چون عموى وى با مرحوم رضا ورزنده آشنا بود، وى را تشویق كرد كه او براى خود ساز سنتور یا ویولن را انتخاب كند و براى اینكه موسیقى را اصولى فراگیرد به كلاس موسیقى رود. على نوعدوست این نصیحت عموى خود را پذیرفت و در تاریخ 40/6/23 به كلاس سازمان هنرى آپادانا رفت و در این كلاس ثبت‏نام كرد. استاد وى در این كلاس مسعود حسنخانى هنرمند ارجمند و دلسوز بود كه نوعدوست زیر نظر وى به‏سرعت چهار كتاب از هنرستان موسیقى و سه كتاب از ردیف‏هاى شادروان استاد ابوالحسن صبا را آموخت و تمام كرد و طى حكمى یكى از بااستعدادترین هنرآموزان كلاس شناخته گردید. وى مراحل ترقى و سیر و سیاحت در آسمان این هنر بزرگ و بى‏پاپان و متعالى را خیلى زود پیمود و رسید به جایى كه خود مدرس شد و از تاریخ 1348 در هنرستان موسیقى ماندانا مشغول تعلیم شاگرد گردید و چون در كارش بسیار ساعى و كوشا و موفق بود، در تاریخ 1353/3/14، طى شماره پرونده 3/ 1692، وزارت فرهنگ و هنر وقت به وى اجازه تدریس ویولن در آموزگاههاى آزاد هنرى كشور را داد و بدین طریق مهر صلاحیت معلمى وى از طرف این مركز به او ابلاغ شد. على نوعدوست از سال 1352 نیز، همكارى هنرى خود را در رادیو تلویزیون با هنرمندانى نظیر: فخرالدین حكیمى نوازنده تار، حریرى نوازنده ویولن، ایرج مهدیان خواننده و رضا بهنام آغاز كرد و بیش از 68 آهنگ گوناگون و مختلف از خود به یادگار نهاد. وى كنسرت‏هاى متعددى به نفع زلزله‏زدگان بندرعباس، بوئین‏زهرا، سالن ورزش جهان پهلوان تختى آبادان و آغاجارى و مؤسسات خیریه و فرهنگى و هنرى اجرا كرد. مشوق اصلى وى غیر از علاقه شخصى او به هنر موسیقى، مادر فداكار وى بود كه شب‏ها در زیرزمین خانه تا صبح پاى تمرین وى مى‏نشست و او را تشویق مى‏كرد. على نوعدوست، هنرمندى متدین است كه سخت پاى‏بند معتقدات مذهبى خویش مى‏باشد و هیچگاه به كارهاى ناشایست آن چنانى آلوده نگشت. فصل سوم نوازندگان: پیانو، آكوردئون، قره‏نى، فلوت، ضرب و خوانندگان نوازندگان پیانو