ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم)
مرتضى جوهرى، به سال 1321 شمسى در تهران دیده به جهان باز كرد، هنوز كودكى بیش نبود كه به موسیقى علاقمند شد زیرا پدرش از صداى خوشى كه در خانواده آنان موروثى بود، برخوردار و هر روز در منزل یكى از گوشه‏ها و ردیف‏هاى آوازى موسیقى ایران را مى‏خواند. مرتضى تحت تأثیر این فضا و محیط به موسیقى كشانده شد و روزى یكى از گوشه‏هایى را كه پدر خوانده بود، خواند و چون با صداى خوشى كه داشت آن قسمت را درست عینا شبیه پدر اجرا كرد، مورد تشویق قرار گرفت و از فرداى آن روز، زیر نظر پدر به فراگیرى موسیقى به خصوص آواز شروع به تمرین مى‏كند. مرتضى جوهرى تا سن شانزده سالگى براى خانواده و آشنایان و فامیل مى‏خواند و پدر اجازه نمى‏داد كه وى از این هنر خدادادى در همه‏جا و در هرمكان استفاده نماید. تا این‏كه وى در همین سن به رادیو رفت و تقاضاى شركت در برنامه‏هاى رادیو را كرد. شادروان داود پیرنیا وى را نزد زنده‏یاد ورزنده مى‏فرستد و ورزنده، قطعه‏اى را با سنتور مى‏نوازد و از وى مى‏خواهد بخواند. جوهرى شروع به خواندن مى‏نماید و صداى وى مورد قبول واقع مى‏شود و به وى گفته مى‏شود كه شما باید نزد استاد عبادى كار كنى و پس از چندى در برنامه گلها شركت نمائى، جو آن زمان رادیو و محیط خشك و بى‏روح حاكم بر آن، وى را از ادامه كار بازداشت و پس از چندى او شروع به خواندن و اجرا برنامه در تالارهاى فرهنگ و دبیرستان فردوسى و سالن‏هاى فرهنگى و هنرى دیگر كرد و با افتتاح تلویزیون كانال 3 با برنامه خردسالان همكارى مستمر را آغاز مى‏كند و بعد از پایان خدمت سربازى در سال 1343 در آزمون رادیو ایران شركت و مجددا قبول و از براى شركت در برنامه‏هاى رادیویى دعوت مى‏گردد. مرتضى جوهرى در برنامه‏هاى «بزم شاعران»، «مشاعره»، و چند برنامه متفرقه شركت مى‏كند و اولین برنامه‏اى كه در رادیو اجرا مى‏كند، قطعه آوازى بود در اصفهان كه بسیار خوب اجرا كرد و مورد تشویق مسئولین قرار گرفت و همكاریش تا سال 1345 در رادیو ادامه پیدا مى‏كند و همكارى او با تلویزیون كانال 3 نیز همچنان ادامه مى‏یابد. مرتضى جوهرى از سال 1346 به تلویزیون ملى مى‏رود و پس از گذراندن دوره كلاس‏هاى فشرده موسیقى آنجا در برنامه‏هاى موسیقى سنتى تلویزیون اصیل درتلویزیون ملى استخدام مى‏گردد و به كار تهیه كنندگى و اجراى برنامه مى‏پردازد. وى، علاوه بر برنامه‏هاى مخصوص ویژه نظیر: اعیاد مذهبى، ملى در برنامه‏هاى جالب عارفى هفت شهر عشق نیز شركت و یكى از هنرمندان ثابت آن برنامه بود. وى یكى از آهنگ‏هاى سیاوش زندگانى را كه بر روى شعر معروف استاد شهریار به نام «على اى هماى رحمت» اجرا كرد كه بسیار مورد استقبال مردم و درخواست ایشان قرار گرفت. وى در سال 1348 در جشن هنر شیراز قطعه‏اى با تار فرهنگ شریف و ضرب امیرناصر افتتاح اجرا كرد و آهنگ‏هایى را كه اجرا كرده در رادیو و تلویزیون بیشتر از شادروان مرتضى حنانه و نصراله زرین‏پنجه، میلاد كیایى، فضل‏الله توكل، عباس زندى، بزرگ لشگرى بوده، آخرین برنامه‏اى كه از تلویزیون از وى پخش گردیده، در سال 1368 بوده كه روز مبعث حضرت رسول اكرم (ص) مى‏باشد.