کریم صالح عظیمی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد پنجم)

كریم صالح‏عظیمى در سال 1325 در تبریز متولد شد. صداى آواز استاد بزرك ابوالحسن‏خان اقبال‏آذر (اقبال‏السلطنه) كه از صفحات قدیم در خانه آنها طنین مى‏افكند او را از همان دوران كودكى به آواز و آوازخوانى راغب كرد و وى از همان سنین به بعد، دوستدار و علاقمند محافل اجراى موسیقى اصیل سنتى شد. بعد از طى مراحل رشد جسمى و معین شدن نوع صدا، به وسیله استاد محمود فرنام، پیر «دف» در موسیقى اصیل آذربایجانى و مرحوم میرمحسن مستجاب‏الدعوه تبریزى به حضور استاد اقبال‏آذر راه یافته و به فراگیرى مشغول شد. صالح‏عظیمى از آخرین و وفادارترین شاگردانى به شمار مى‏رود كه استاد اقبال‏آذر در طى یكصد و چند سال زندگى خویش تربیت كرد. انس و مودت صالح‏عظیمى به استادش تا آخرین لحظه حیات اقبال ادامه یافت و او از محضر آن خواننده بزرگ بهره بسیار برد و به حد مقبول اهل فن از لحاظ اجراى آواز ایرانى رسید. تا جایى كه روزى در حضور استاد شهریار، استاد محمود فرنام و دكتر بهروزیه به امر استاد اقبال‏آذر، دنباله آواز چهارگاه را پس از استاد در گوشه‏هاى حصار ، كرشمه و مویه و فرود ادامه داد و مورد تشویق حاضران (كه همگى از صاحبنظران موسیقى اصیل ایرانى بودند) قرار گرفت. بعد از فوت اقبال‏آذر، از طرف وزارت فرهنگ و هنر (سابق) از ایشان خواسته شد تا به تهران انتقال یابد و در اداره كل فعالیت‏هاى هنرى مشغول فعالیت و تدریس به هنرجویان شود. در آن زمان استاد بى‏نظیر موسیقى سنتى «عبداللَّه دوامى» در قید حیات بود و صالح‏عظیمى به شوق استفاده از محضر درس استاد دوامى، به تهران منتقل و به عبداللَّه‏خان دوامى معرفى شد. رابطه بین صالح‏عظیمى و دوامى مانند رابطه‏اى بود كه یك ده پیش از آن با اقبال داشت از این مجالست بهره بسیار گرفت، به نظامت كل و اداره مكتب صبا مشغول شد و در عین حال از وجود استاد عبداللَّه دوامى، استاد على‏اكبر شهنازى و آقاى احمد عبادى استفاده‏هاى شایان برد. در طى چندین مرحله امتحانى كه از سوى استاد دوامى به عمل آمد، صالح‏عظیمى مستوجب اخذ تصدیقنامه كتبى از دست استاد شناخته شد. همچنین، وى گذشته از فراگیرى ردیف‏هاى اصیل استاد على‏اكبر خان شهنازى، چند صباحى را نزد پسر عموى ایشان آقاى عبادى ناخن زدن را فراگرفت كه بعدها ردیف آوازى را بر سه‏تار پیاده كرد. ایشان دو سال بعد از فوت استاد دوامى، در سال 1361 در صداى جمهورى اسلامى ایران و مركز سرود و آهنگ‏هاى انقلابى براى تدریس دعوت شد و اكنون در بخش معاونت آموزش جزوه هنرى سازمان تبلیغات اسلامى مشغول تربیت هنرجویان است كریم صالح‏عظیمى خواننده‏اى مومن به اصالت هنر و قداست شخصیت و حرمت هنرمند است. ایمان و اعتقاد الهى را در هنرمند شرط اول كار هنرى و اساس موسیقى ایرانى را آموزش شیوه درست ردیف‏خوانى مى‏داند و معتقد است هنرمند ایرانى بدون این دو در حقیقت هیچ است. روش تدریس ایشان در ردیف آوازى همانند قدما و اقبال به صورت سینه به سینه و بدون كمك «نت» است و این راه را تنها مسیر اصولى و اساسى براى تعلیم آواز ایرانى مى‏داند. كریم صالح‏عظیمى در سال 1370 به همراه گروه سازهاى موسیقى سنتى، كنسرتى به یاد استاد اقبال‏آذر در تالار وحدت برگزار كرد و این تنها بارى است كه ایشان در حضور جمع به خواندن پرداخته است. در حقیقت مى‏توان ایشان را در بخش آموزش ردیف آوازى مكتب تبریز، تنها یادگار اقبال بزرگ دانست.