ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند عبدالله‏خان قمشه‏اى، متولد 1269 ش در قمشه اصفهان است. وى تحصیلات خود را مدتى در حوزه علمیه‏ى اصفهان ادامه داد و در حدود سطح تحصیل نمود و به وكالت دادگسترى مشغول شد و روزنامه‏ى میهن را در اصفهان و تهران انتشار داد. چون در آن زمان نام خانوادگى مرسوم نبود، هر كس تلاش مى‏نمود لقبى براى خود دست و پا كند. چون روزنامه‏نویس بود، عنوان «بنان‏السلطنه» را براى خود تدارك دید و معروف شد و به میرزا ابوطالب‏خان بنان‏السلطنه. در انتخابات دوره‏ى پنجم كه كارگردانى آن با داور و تیمورتاش بود، خود را به آنها نزدیك كرد و سرانجام از قمشه به وكالت مجلس رسید و جزء طرفداران سردارسپه شد و در انقراض قاجاریه نقش مهمى داشت. در مجلس موسسان كه مواد قانون اساسى را به نفع رضاخان اصلاح كرد، عضو بود. در دوره‏ى ششم نیز از همان منطقه به وكالت رسید ولى چون توقعات زیادى از دولت داشت، او را كنار گذاشتند و شغلش منحصرا وكالت دادگسترى شد. بعد از سال 1320 مجددا به سیاست روى آورد و روزنامه‏ى آسایش را انتشار داد و با دولتهاى زودگذر آن زمان آشنائى پیدا كرد و در حكومت ساعد به ریاست اداره كل تبلیغات و معاونت نخست‏وزیرى منصوب شد و مدتى كوتاه در این سمت بود. در سال 1325 به جرم توطئه علیه كشور و همكارى با مرتضى‏قلیخان صمصام به اتفاق سرهنگ حجازى فرمانده لشكر خوزستان، از طرف مظفر فیروز معاون سیاسى نخست‏وزیر، توقیف شد و جنجالى عظیم برخاست ولى پس از چندى آزاد شد. از آن تاریخ تمام تلاش او در جهت احراز پست وزارت مصروف مى‏شد. او عاشق وزارت كشور بود و تمام تلاش شبانه‏روزى‏اش صرف این كار مى‏گردید، ولى بخت با او یارى نكرد و شاهد مقصود را در آغوش نكشید. بعد از آنكه مظفر فیروز به سفارت ایران در مسكو تعیین گردید، شیروانى سلسله اعلام جرمهائى علیه او تهیه و به دادگسترى داد و سرانجام در اثر پافشارى و تعقیب او، پرونده‏ها به جریان افتاد و فیروز بركنار شد. ابوطلاب شیروانى با مرحوم على‏اكبر داور نزدیك شد و در حزب او فعالیت نمود. نمایندگى مجلس شوراى ملى و موسسان او، مدیون توجه داور مى‏باشد. بعد از وكالت مجلس، كماكان ارتباط خود را با داور حفظ كرد. ظاهرا به كار وكالت دادگسترى مشغول بود ولى از ملكدارى و قبول حكمیت نیز غافل نبود. در سال 1311 ش پس از اینكه صولت‏الدوله قشقائى در زندان از بین رفت و دولت شانزده پارچه آبادى معمور و درجه یك صولت‏الدوله را به مبلغ بیست هزار تومان با كمك و مساعدت داور به شیروانى منتقل كرد كه فقط یك پنجم پول آن را پرداخت و بقیه را ظرف چند سال از محصولات املاك واریز مى‏نمود. پس از شهریور 1320 كه از عده‏اى رفع ظلم شد، قشقائى‏ها به محل سكونت خود رفتند و املاك خود را تصاحب نمودند. شیروانى چون املاك را از دولت خریده بود و دولت تعهد هر نوع ضمان درك را كرده بود، ناچار دولت در مقابل جبران مافات برآمد. در كابینه‏ى صدرالاشراف، محمود بدر وزیر دارائى تصویبنامه‏اى صادر كرد كه به جاى شانزده پارچه آبادى در فارس كه دولت به شیروانى فروخته است، ملك خالصه خیرآباد ورامین را به او واگذار كند. این مطلب در مجلس سر و صداى زیادى بلند كرد. مصدق‏السلطنه علیه محمود بدر اعلام جرم كرد و توضیح داد كه این ملك خیرآباد سالى متجاوز از یك میلیون تومان درآمد دارد. در هر حال، پرونده‏اى در دادگسترى تشكیل یافت و شیروانى نتوانست خالصه گران‏قیمت دولت را بالا بكشد. وفات وى در 1347 اتفاق افتاد.
فعالیت ها : : مشاهیر / سیاست