ملیت :  ایرانی   -  قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
حدود 1270 ش در نائین متولد شد. پس از انجام تحصیلات مقدماتى در موطن خود در تهران مدرسه‏ى آمریكائى را به اتمام رسانیده و به استخدام در وزارت معارف درآمد. بعد به وزارت دارائى منتقل گردید. عامرى در آموزش زبان فرانسه و انگلیسى جدیت كامل به خرج داد و هر دو زبان را به خوبى فراگرفت و تدریجا با مطبوعات آن روز شروع به همكارى كرد. گاهى ترجمه‏هاى وى و زمانى مقالات او در مطبوعات منتشر مى‏شد تا اینكه به عضویت دائمى هیئت تحریریه روزنامه‏ى رعد كه مدیریت آن با سید ضیاءالدین طباطبائى بود، درآمد و همه‏روزه مقاله یا ترجمه‏اى از او به چاپ مى‏رسید. همزمان با فعالیت در روزنامه‏ى رعد در وزارت مالیه مراحلى از ترقى را پیمود و به معاونت چند اداره رسید. در حوت 1299 ش كه سید ضیاءالدین مدیر روزنامه‏ى رعد در تهران كودتا كرد و به ریاست دولت انتخاب گردید، عامرى را به ریاست دفتر اختصاصى خود برگزید. در اواخر حكومت صد روزه‏ى سید ضیاءالدین، عامرى معاون وزارت دارائى گردید و در نتیجه عیسى فیض وزیر مالیه از كار خود كناره‏گیرى نمود و محمود جم به جاى او وزیر مالیه شد. در انتخابات دوره‏ى چهارم، عامرى از نائین به وكالت مجلس شوراى ملى انتخاب گردید. مجلس چهارم در حكومت احمد قوام كه بلافاصله پس از سید ضیاءالدین زمامدار شده بود، افتتاح و شروع به كار كرد. به هنگام طرح اعتبارنامه‏ى عامرى سید حسن مدرس و سردار معظم خراسانى به مخالفت برخاستند و او را به علت همكارى با سید ضیاءالدین، صالح براى نمایندگى مجلس نداشتند. عامرى دفاع مفصلى نمود. سرانجام اعتبارنامه‏ى وى رد شد و نتوانست وارد مجلس شود. پس از استخدام دكتر میلیسپو و ورود وى به ایران در 1301، از همكاران نزدیك او شد. در انتخابات مجلس موسسان براى خلع قاجاریه و تفویض سلطنت به رضاخان پهلوى، از نائین به وكالت مجلس موسسان انتخاب شد و به خلع قاجاریه راى داد. در انتخابات دوره‏ى ششم مجلس شوراى ملى از نائین به وكالت مجلس انتخاب گردید. در 1305 به معاونت وزارت مالیه منصوب شد. در 1312 على منصور وزیر طرق، او را به معاونت كل وزارت راه معرفى كرد. بعد معاون راه‏آهن و رئیس حسابدارى راه آهن در شمال شد. در سال 1315 على منصور وزیر طرق، تحت تعقیب عدلیه قرار گرفت. در رابطه با این پرونده، سلطان محمد عامر و عباس آریا معاونین سابق وزارت طرق نیز محاكمه شدند. عامرى در این محاكمه تبرئه شد و مدتى كوتاه استاندار آذربایجان غربى بود. سایر مشاغل او عبارت است از: وابسته اقتصادى ایران در آمریكا، عضو هیئت مدیره شركت فرش، عضو هیئت نظارت سازمان برنامه. وفات او در 1352 اتفاق افتاد. مردى باسواد، حراف، منقد و زرنگ بود. یكى از فرزندان وى به نام هوشنگ عامرى كه در آمریكا كشاورزى تحصیل نموده بود، مدتى استاندارى كرمان را عهده‏دار بود ولى هوش و درایت پدر را نداشت. (تو 1264 ق)، مترجم، نویسنده و روزنامه‏نگار. در كالج آمریكایى تهران تحصیل كرد و بعد به خدمت وزارت دارایى درآمد. وى مشاغل مختلفى را عهده‏دار بود: نمایندگى مردم نایین در مجلس در دوره‏هاى چهارم و ششم، معاونت وزارت راه و استاندارى آذربایجان غربى. او مدتى به كار روزنامه‏نگارى مشغول بود و چندین شماره روزنامه‏ى «صور» را در تهران منتشر كرد. لازم به ذكر است كه عامرى مقالاتى را در روزنامه‏ى «رعد» كه مدیریت آن با سید ضیاءالدین طباطبایى بود ترجمه مى‏كرد و با او دوستى تمام داشت. از آثار وى: «اسرار زندگى»، ترجمه؛ «تاریخ كشورهاى متحده‏ى آمریكا»؛ «شرح حال توماس جفرسن سومین رئیس جمهور آمریكا»، ترجمه؛ «قانون تجارت، تقریر».[1]
فعالیت ها : : مشاهیر / روزنامه نگاری مشاهیر / نویسندگی مشاهیر / سیاست مشاهیر / عالمان و دانشمندان / ادبیات و کتاب