ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد پنجم)
در 1277 ش در تبریز تولد یافت. پدرش مسعود عدل‏الملك از اعیان و مالكین آذربایجان بود و چندى روزنامه‏ى ناصرى را در تبریز انتشار مى‏داد. پس از انجام تحصیلات مقدماتى در مدارس تبریز، براى ادامه‏ى تحصیل عازم فرانسه شد. دوره‏ى متوسطه را در پاریس طى كرد و وارد دانشكده‏ى كشاورزى شد و درجه‏ى لیسانس گرفت. چندى در فرانسه به شغل دبیرى اشتغال داشت تا اینكه در 1301 به ایران بازگشت و در وزارت فوائد عامه و تجارت استخدام شد و به تاسیس مدرسه‏ى كشاورزى پرداخت و مدیر و استاد مدرسه‏ى مزبور شد این مدرسه بعدا دانشكده‏ى كشاورزى شد. در 1309 وزارت فوائد عامه به سه اداره كل تقسیم شد، یكى از ادارات، اداره كل كشاورزى بود كه احمد حسین عدل به معاونت آن اداره انتخاب شد. در 1361 به كفالت اداره‏ى مزبور تعیین گردید. دو سال در سمت مزبور باقى بود تا اینكه از كار دولت كنار رفت و به شغل تجارت پرداخت. در اسفند 1320 در كابینه‏ى على سهیلى به وزارت كشاورزى كه بیش از چند ماه از تاسیس آن نمى‏گذشت تعیین گردید و در كابینه‏ى بعدى كه ریاست آن را احمد قوام داشت، همچنان وزیر كشاورزى بود. در 1324 در دولت ابراهیم حكیمى، وزیر كشاورزى شد و در كابینه‏ى احمد قوام در 1326 در سه ترمیم كابینه، وزیر كشاورزى بود. پس از سقوط كابینه، به ریاست شوراى عالى برنامه‏ى هفت ساله منصوب شد و چندى نیز مدیرعامل سازمان برنامه بود. در 1332 در كابینه‏ى سپهبد زاهدى به وزارت كشاورزى منصوب گردید و تا پایان دولت مزبور كه یك سال و نیم طول كشید، مقام وزارت داشت. عدل پس از سقوط دولت زاهدى به بخش خصوصى رفت و در اصفهان مدیریت كارخانه‏ى بافندگى و ریسندگى ریسباف را عهده‏دار گردید. پس از مدتى، ریاست كارخانه‏ى ریسندگى و بافندگى زاینده‏رود را به عهده گرفت و در این سمت ریاست سندیكاى صنایع اصفهان نیز به او واگذار شد. در 1341 هنگامى كه با اتومبیل خود از اصفهان عازم تهران بود، در بین راه با كامیون تصادف نمود، خود و فرزندنش كشته شدند. عدل یكى از بنیانگذاران كشاورزى جدید ایران است. گذشته از تاسیس دانشكده‏ى كشاورزى كرج، سالهاى طولانى در آن دانشكده تدریس مى‏كرد و مقالات تحقیقى زیادى در جراید درباره‏ى كشاورزى انتشار داد. (بخش 1) احمد حسین (و. تهران 1277 ه.ق.- ف. مهرماه 1341 ه.ش.) تحصیلات ابتدائى را در تبریز و متوسط و عالى را در فرانسه به پایان رسانید و دانشنامه مهندسى را از دانشكده كشاورزى گرینون دریافت كرد. در سال 1302 به تهران بازگشت و به معاونت اول اداره خالصه تهران منصوب گردید. بعد از شش سال معلم گیاه‏شناسى در مدرسه فلاحت تهران شد و سپس به مقام ریاست مزرعه نمونه كرج و ریاست اداره امور فلاحتى در اداره كل فلاحت نایل آمد. در سال 1316 در كابینه جم كفالت اداره كل فلاحت را عهده‏دار شد. در سال 1320 در كابینه سهیلى وزیر كشاورزى گردید. وى سه بار در كابینه‏هاى مختلف قوام‏السلطنه و یك بار در كابینه حكیم‏الملك و یك بار در كابینه سپهبد زاهدى وزیر كشاورزى شد. در سالهاى 1316 و 1328 به عضویت هیأت شواراى عالى برنامه هفت ساله انتخاب گردید. در سال 1330 به ریاست شوراى عالى سازمان برنامه منصوب شد. آخرین سمت وى مدیریت عامل كارخانه كازرونى و ریاست سندیكاى صاحبان صنایع اصفهان بود. وى در تصادف اتومبیل میان راه قم به تهران درگذشت. عدل داراى تألیفاتى به این شرح است: 1- كتاب آب و هواى ایران، 2- تقسیمات اقلیمى 3- رستنى‏هاى ایران، 4- آبهاى زیرزمینى در مناطق خشك فلات مركزى ایران.