ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
معروف به امیراعظم، فرزند نصرت‏الله امیراعظم، در 1277 ش متولد شد. پس از رسیدن به سن رشد، تحت‏نظر معلمین خصوصى تحصیل خود را آغاز كرد. گذشته از صرف و نحو فارسى و عربى، دروس جدید مانند فیزیك، شیمى، مثلثات، هندسه و ریاضیات را فراگرفت. زبان فرانسه را نیز آموخت. در پانزده سالگى براى ادامه تحصیل به عثمانى سفر كرد و قریب دو سال در آن كشور تحصیل نمود. در سال 1294 ش كه پدرش به قتل رسید، او را به تهران احضار نمودند. یدالله میرزا كه در آن تاریخ هفده‏ساله بود، به اتفاق عبدالمجید میرزا عین‏الدوله عموى پدرش، به ملاقات احمدشاه رفتند. شاه جوان قاجار به وى تسلیت گفت و او را مورد ملاطفت قرار داد و لقب امیراعظم و حكمرانى شاهرود و سمنان و دامغان كه هر دو لقب و شغل پدرش بود، به وى دادند. عضدى چند سالى حكومت شاهرود و بسطام را داشت، سپس به حكومت استرآباد كه آن هم از مشاغل پدرش بود منصوب شد. چون بدون معارض در آنجا حكومت داشت تا مجددا به حكومت شاهرود و سمنان و دامغان منصوب شد. در سال 1306 به وزارت امور خارجه انتقال یافت و اولن سمت وى مستشارى ایران در برلن بود. پس از بازگشت به تهران، به ریاست اداره‏ى كارگزینى منصوب گردید. مدتى هم رئیس كابینه‏ى وزارتى و كارگزینى را تواما بر عهده گرفت. در سال 1310 با سمت شارژدافر به واشنگتن رفت. پس از دو سال توقف در آنجا وزیرمختار ایران در لهستان گردید. از دیگر مشاغل وى بازرسى و ریاست اداره تذكره و سجلات و تابعیت بود. در اردیبهشت ماه 1320 بجاى اللهیار صالح به معاونت اول وزارت دارائى درآمد. یدالله عضدى در اسفند 1320 در چهارمین ترمیم كابینه‏ى ذكاءالملك فروغى، به سمت وزیر دارائى تعیین شد و مجلس با اكثریت ضعیفى به این كابینه راى اعتماد داد ولى فروغى از این عمل مجلس تكدر خاطر پیدا كرد و از نخست‏وزیرى استعفا داد. على سهیلى جانشین فروغى شد و در كابینه‏ى خود یدالله عضدى را به سمت وزیر راه تعیین نمود. در مردادماه 1321 میرزا احمدخان قوام‏السلطنه از طرف مجلس به نخست‏وزیرى انتخاب گردید و در كابینه‏ى خود پست وزارت راه را بر عهده‏ى عضدى قرار داد. در سال 1322 عضدى به سمت وزیرمختار ایران در برزیل تعیین شد و سفارت را در آنجا بنیاد نهاد. این ماموریت قریب پنج سال به طوى انجامید و عضدى علاوه بر وزیر مختارى در برزیل، وزیر مختار اكرودیته در آرژانتین بود و بالاخره وزیرمختار در اسپانیا گردید و در 1339 سفیركبیر ایران در عراق شد. در شهریور ماه 1339 عضدى به تهران احضار شد و جعفر شریف‏امامى نخست‏وزیر وقت، او را به وزارت امور خارجه تعیین كرد و تا 20 اردیبهشت 1340 در آن سمت مستقر بود. سپس سفیركبیر ایران در آرژانتین گردید ولى چند ماه بعد به علت سكته قبلى در همانجا درگذشت. یداله عضدى در جوانى با افسرخانم سومین دختر وثوق‏الدوله ازدواج كرد و صاحب دو دختر شد. وى یكى از مالكین عمده سمنان و شاهرود بود و یك كارخانه قند در آنجا بنیاد نهاد.
فعالیت ها : : مشاهیر / سیاست