ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
معروف به شرف‏الملك حكیم‏زاده، در 1251 متولد شد. پدرش حاج على‏آقا مدرس زنوزى بود. پس از انجام تحصیلات ابتدائى و مقدماتى به تحصیل معارف اسلامى پرداخت. علاوه بر ادبیات عرب و فقه و اصول، ریاضیات و فلسفه هم تحصیل كرد به طورى كه در جوانى از مدرسین حوزه علمیه‏ى تهران شد. در تهران جزء روحانیون آزادیخواه بود و فعالیتهاى سیاسى خود را در سطح وسیعى براى مشروطیت آغاز و ادامه داد. بعد از به توپ بستن مجلس اول تحت تعقیب قرار گرفت، متواریا به استانبول رفت و در دوران استبداد صغیر در عثمانى علیه محمدعلى‏شاه فعالیت مى‏كرد. بعد از مدتى به رشت آمد و با معزالسلطان و سپهدار تنكابنى همكارى نمود و بالاخره در فتح تهران و سقوط سلطنت محمدعلى میرزا سهمى داشت. بعد از استبداد صغیر وارد عدلیه شد و شغل قضائى پذیرفت و رئیس یكى از محاكم ابتدائى حقوق شد. در جنگ بین‏الملل اول به ریاست عدلیه یزد منصوب گردید ولى به علت مهاجرت احراز و آزادى‏خواهان به كرمانشاه، او هم در زمره‏ى مهاجرین قرار گرفته چندى در كرمانشاه و اسلامبول به سر برد و جزء فعالین مهاجرین بود. بعد به تهران بازگشت و شغل قضائى را ادامه داد. چندى رئیس شعبه‏ى استیناف و چندى هم مستشار دیوان كشور بود. على‏اكبر داور وقتى در 1306 عدلیه را منحل كرد و عدلیه‏ى جدیدى بنا نهاد، شرف‏الملك فلسفى را با رتبه‏ى 9 قضائى به خدمت دعوت كرد و اولین شغلى كه به او محول گردید، ریاست كل دیوان عالى جزاى عمال دولت بود. مدت كمى در آن سمت باقى ماند تا به مستشارى دیوان عالى كشور منصوب گردید. در 1317 رئیس شعبه‏ى دیوان عالى تمیز شد. در 1318 در پرونده‏اى كه مربوط به یكى از درباریان بود و وزیر عدلیه توصیه كرده بود راى به نفع خانم دربارى صادر شود، فلسفى و مستشاران شعبه (رهنما و بامداد) راى علیه دربارى دادند و در نتیجه متین‏دفترى وزیر عدلیه‏ى وقت، آن شعبه را منحل كرد و مدتى قضات آن شعبه منتظر خدمت بودند تا اینكه فلسفى به ریاست شعبه‏ى عرایض كه از مهمترین شعب دیوان عالى كشور بود منصوب گردید. در سال 1321 درگذشت.
فعالیت ها : : مشاهیر / سیاست