ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
فرزند عبدالمجید، از فرهنگیان پركار و صدیق و مبارز، در 1296 در تهران تولد یافت. پس از اخذ دیپلم وارد دانشسراى عالى شد و در رشته‏ى تعلیم و تربیت و باستان‏شناسى درجه‏ى لیسانس گرفت. در همان مدت زبان فرانسه را بخوبى آموخت. اولین شغل فرهنگى او مترجمى مسیوگدار رئیس اداره كل باستان‏شناسى بود. بعد به كار دبیرى پرداخت و در دبیرستانهاى البرز، شرف و دارالفنون به نظامت برگزیده شد و چندى هم معاون دارالفنون بود. در دوران وزارت دكتر فریدن كشاورز بعلت مبارزه با حزب توده از كار بركنار و از طرف حكومت نظامى بازداشت شد و در تمام دوران وزارت دكتر كشاورز در زندان بسر برد. پس از سقوط كابینه و خروج وزراى توده‏اى از هیئت وزیران از زندان آزاد شد و بازرس نخست‏وزیرى گردید. در سال 1330 به ریاست دفتر وزارت فرهنگ منصوب شد و در تمام دوران حكومت مصدق، عهده‏دار این سمت بود. در 1332 مدیر كل دفتر وزارتى شد. از دیگر مشاغل وى، ریاست اداره كل بازرسى وزارت فرهنگ، مدیر كل تعلیمات عالیه و مدیر كلى فرهنگ تهران بود. وى زمانى كه مدیر كل تعلیمات عالیه شد عده‏ى زیادى از فرزندان رجال با استفاده از ارز دولتى در خارج بودند. گرجى بدون توجه به همه چیز ارز آنها را قطع كرد و در زمان مدیر كلى فرهنگ تهران، اقداماتى در جهت رفاه مردم انجام داد و فرهنگ تهران را به ده ناحیه تقسیم كرد و براى هر ناحیه مسؤولیتى تعیین نمود كه داراى همان اختیارات مدیر كل فرهنگ تهران بودند. محمد عبدالله گرجى در 1339 جذب حزب ملیون شد و خود را كاندیداى انتخابات تهران كرد و در انتخابات تابستانى و بعد انتخابات زمستانى از تهران به وكالت مجلس شوراى ملى انتخاب گردید. مجلس بیستم در دوم اسفند ماه 1339 افتتاح شد و شریف امامى نخست‏وزیر در كابینه خود تغییراتى داد و وزارى جدیدى معرفى كرد. از همان دقایق اول احساس مى‏شد كه حوادثى در این مجلس در شرف تكوین است. مخالفت اللهیار صالح وكیل كاشان با اعتبارنامه جمال اخوى نماینده‏ى اول تهران آغازگر بعضى از حوادث بود و از همه مهمتر پیشنهاد وكیل كاشان مبنى بر انحلال مجلس از حوادثى خبر مى‏داد كه بایستى انجام بگیرد. افشاگرى احمد آرامش وزیر مشاور و مدیر عامل سازمان برنامه در مورد سوءاستفاده مستشاران آمریكائى و مدیر عامل پیشین آن، فضاى مجلس را تغییر داد و نمایندگانى چون جعفر بهبهانى، ارسلان خلعتبرى، مقدم مراغه‏اى، رضا جعفرى، اللهیار صالح و محمد عبدالله گرجى به ایراد سخنان قبل و بعد از دستور پرداختند و گرجى طى نطق هیجان‏انگیزى در دفاع از معلمین كشور، دولت شریف امامى را بشدت مورد انتقاد قرار داد و همچنین دكتر منوچهر اقبال رئیس دولت سابق را مسؤول بدبختى و فلاكت فرهنگیان دانست. اعتصاب معلمین كشور و اجتماع آنها در میدان بهارستان كه منجر به تیراندازى پلیس و كشته شدن دكتر خانعلى دبیر دبیرستانها شد موج مخالفت با دولت را افزایش داد. گرجى همچنان در صف مقدم مخالفین دولت و مدافع معلمین بود. سرانجام شریف امامى رفت و دكتر امینى جانشین او شد و مجلس هم منحل گردید و محمد درخشش رئیس جامعه‏ى فارغ‏التحصیلان دانش سراى عالى به وزارت فرهنگ منصوب شد و محمد عبدالله گرجى هم منتظر خدمت شد. انتظار خدمت او موجب شد تا به تحصیلات خود ادامه دهد و از این رو عازم فرانسه شد و در دانشگاه سوربن در رشته‏ى ادبیات و فلسفه نام‏نویسى كرد و دوره‏ى مزبور را گذرانید و درجه دكتراى گرفت. پس از بازگشت به ایران چندى مشاور عالى وزیر فرهنگ بود تا سرانجام به نخست‏وزیرى منتقل گردید و مدیر كل سازمان رهبرى جوانان وابسته به نخست‏وزیرى شد. پس از كناره‏گیرى از سمت مزبور، چندى با عنوان مشاور در نخست‏وزیرى باقى ماند و سرانجام بازنشسته شد. گرجى در 1326 امتیاز روزنامه‏ى دلاور را گرفت و مدتى آن را انتشار داد و سرانجام به علت كمبود مالى روزنامه را تعطیل كرد.
فعالیت ها : : مشاهیر / سیاست