ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
فرزند سید محمد مسعودى متولد 1305 در تهران است. بعد از انجام تحصیلات مقدماتى و متوسطه به خبرنگارى پرداخت و با مطبوعات همكارى مى‏كرد. سرانجام روزنامه آژنگ را انتشار داد كه در نوع خود روزنامه بدى نبود و همیشه با دولت وقت همكارى مى‏كرد و مقالاتش در جهت منافع دولت بود. به یارى همین روزنامه وى در تهران به محافل مختلف راه یافت و با بزرگان و سیاستمداران آشنا شد و داعیه سیاست پیدا كرد و دوره بیستم از فردوس به وكالت مجلس رسید و در مجلس هم راحت ننشست. سر و صدائى راه انداخت و با اللهیار صالح كه وكیل آن روز كاشان بود برخورد شدید پیدا كرد. در دوره بیست و دوم و سوم از شیروان سر درآورد و جزء سهامداران كارخانه قند شیروان شد. تدریجا براى روزنامه خود ساختمان بزرگى بنا نهاد و چاپخانه‏اى دائر كرد. وى همیشه مورد حمایت رؤساى شهربانى بود و بیش از همه با سپهبد علوى مقدم نزدیكى داشت و مى‏توانست كارهاى مهمى در آنجا انجام دهد. در اواخر عمر هم مالدار و هم متنفذ شده بود. تحصیلات خود را ادامه داد و لیسانس گرفت ولى خودش اهل قلم نبود و با نویسندگى میانه‏اى نداشت. همه چیز را سر دبیر و هیئت تحریریه براى او مى‏نوشتند. در دوستى پایدار و در دشمنى با گذشت بود و تا آنجائى كه توان داشت از كمك و مساعدت خوددارى نمى‏نمود.
فعالیت ها : : مشاهیر / سیاست