یحیی مهدوی

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

دكتر یحیى مهدوى فرزند امین‏الضرب و متولد 1288 ش است. تحصیلات خود را در اروپا در رشته فلسفه پایان برد و درجه دكترا گرفت و بعد از مراجعت به ایران وارد دانشگاه شد و به استادى دانشكده ادبیات برگزیده گردید. قریب چهل سال كار او تدریس بود و به مشاغل اجرائى رغبتى نشان نمى‏داد و حقوق خود را هم صرف خیرات و مبرات مى‏كرد. از پدرش امین‏الضرب ثروت زیادى به او رسید و او زیادتر كرد ولى به مردم كمك مى‏نمود و به اصطلاح ناخن خشك نبود. تألیفاتى در رشته تخصصى خود دارد كه بیشتر ترجمه است. از كارهاى خوب او حفظ اشیاء و آثار و نوشتجات سید جمال‏الدین اسدآبادى است كه سالها در حفظ و حراست آن كوشید و آن را در اختیار دانش پژوهان قرار داد. (1379 -1287 ش)، استاد دانشگاه، نویسنده و مترجم. در تهران به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در خانه گذراند. پس از مدتى به دارالفنون رفت و از محضر استادانى چون بدیع‏الزمان فروزانفر، میراز عبدالعظیم خان قریب و گل گلاب بهره‏مند شد. وى تحصیلات خود را در رشته‏ى ادبیات و فلسفه در دارالمعلمین عالى ادامه داد و پس از اخذ لیسانس، در 1310 ش، براى ادامه‏ى تحصیلات عازم فرانسه شد. او با تلاش و كوشش فراوان موفق به دریافت گواهینامه‏هاى متعددى از مراجع علمى آنجا گردید. مهدوى رساله‏ى اصلى دكتراى خود را با عنوان «شناسایى در نزد فلاسفه‏ى نخستین اسلام» و رساله‏ى دوم خود را با عنوان «فهرست مصنفات ابن‏سینا» نوشت. وى رسما از 1320 تا 1352 ش كه بازنشسته شد، در دانشگاه تهران تدریس نمود. از خدمات او تأسیس دوره‏ى دكتراى فلسفه در دانشگاه تهران مى‏باشد. از شاگردان او در این دوره: دكتر احمد احمدى، دكتر غلامرضا اعوانى، دكتر غلامعلى حداد عادل، دكتر جلال‏الدین مجتبوى، دكتر فاطمه مظاهر تهرانى و دكتر مهتاب مستعان را مى‏توان نام برد. از دیگر آثارش: «جامعه شناسى یا علم الاجتماع»؛ «شناخت روش علوم یا فلسفه‏ى علمى»، ترجمه؛ «فهرست نسخه‏هاى مصنفات ابن‏سینا»؛ «قصص قرآن مجید»، برگرفته از تفسیر ابوبكر عتیق نیشابورى مشهور به سورآبادى؛ «فلسفه‏ى عمومى یا ما بعد الطبیعه»، ترجمه؛ «بحث در ما بعد الطبیعه»، ترجمه؛ «نگاهى به پدیدار شناسى و فلسفه‏هاى هست بودن»؛ «منادولوژى» لایب نیتس، ترجمه؛ «شكاكان یونان»؛ «تاریخ فلسفه‏ى قرون وسطى و دوره‏ى تجدد»، ترجمه و تلخیص؛ «هستى شناسى» پل فولكیه، ترجمه؛ تصحیح و اهتمام در چاپ «مصنفات» افضل‏الدین محمد مرقى كاشانى، به مشاركت مجتبى مینوى.[1]