علی صفایی حائری

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14

علی صفایی حائری معروف به عین-صاد فرزند شیخ عباس صفایی حائری و نوهٔ شیخ محمدعلی صفایی حائری در سال ۱۳۳۰ در شهر قم دیده به دنیا آمد. پس از گذراندن دورهٔ دبستان و اتمام کلاس ششم (نظام قدیم) در سن ۱۳ سالگی شروع به تحصیل علوم اسلامی در حوزه علمیه قم نمود. دروس سطح حوزه را در کمتر از ۴ سال به پایان رساند او «رسائل» را نزد سیدمهدی روحانی و شیخ جعفر سبحانی تحصیل نمود و برای فرا گرفتن «مکاسب» که از کتب فقهی پایان دوره سطح است از آقایان بناروانی و فاضل قفقازی بهره جست و در نهایت با خواندن کتاب «کفایةالاصول» نزد آقایان فاضل، ستوده و میرزا حسین نوری دوره سطح را به اتمام رساند. در خارج فقه و اصول از آقایان شیخ مرتضی حائری و سید محقق داماد استفاده نمود و در طی این دورهٔ علمی به تصریح خود بیشتر از محضر علمی پدرش که جزء اساتید زبدهٔ حوزوی در سطوح عالی بود؛ تا اینکه در جوانی به درجه اجتهاد نایل شد. ادبیات او هم‌زمان با تحصیلات حوزوی و در آستانهٔ چهارده سالگی پس از آشنائی با ادبیات کودکان در سطح مجله‌های کودک آن روزگار و دستیابی به آثار ادبیات نوجوان در سطح وسیع، به مطالعهٔ تاریخ ادبیات ایران، عرب،ژاپن، چین، یونان، اسپانیا، آفریقا، آمریکای لاتین و سایر کشورهای غربی روی آورد و با نمونه‌هایی از شاهکارهای ادبی هر دوره آشنا گشت.[۱] در همین زمان با حرف‌های فرانتس کافکا و صادق هدایت و نیز تحلیل‌های پوچ‌گرای غربی و طرح‌های نواگزیستانسیالیستی و مارکسیستی و الحادی در عرصهٔ ادبیات آشنا شد. آغاز نوشتن او در شانزده سالگی با دختری از اقوام پدری ازدواج کرد. صفایی در هیجده سالگی اولین یادداشت تحلیلی و مقالهٔ انتقادی سلسله‌وار خود را با عنوان «مسئولیت و سازندگی» که بعدها تبدیل به کتاب شد را با امضایعین صاد منتشر کردکه به واقع، شالوده و ساختار تفکرش، بر این پایه استوار گشت. کتاب نامه صفائی بیش از پنجاه عنوان کتاب در زمینه‌های گوناگونی چون تربیتی، نقد و روش نقد، ادبیات هنر، روش تدریس و آموزش، قرآن کریم و روش برداشت از آن، تفسیر و دیدارهای تازه با قرآن، دعا و حدیث، ولایت و امامت، معارف اسلامی و آموزه‌های اقتصادی، اجتماعی و اخلاقی اسلام نگاشته است که که در غالب آنها با محوریت مسائل روز جامعه اسلامی کارکرده و کتبش به نوعی بر مبنای روش آموزش قرار گرفته است. انتشارات لیلة القدر ناشر تخصصی آثار وی است. آثار  مسئولیت و سازندگی  انسان در دو فصل  روش نقد (5 جلد)  استاد و درس (صرف و نحو و ادبیات، هنر و نقد)  روش برداشت از قرآن  رشد  تطهیر با جاری قرآن  وارثان عاشورا  درس‌هایی ازانقلاب (انتظار , تقیه , قیام)  از معرفت دینی تا حکومت دینی  نامه‌های بلوغ  نظام اخلاقی اسلام  ذهنیت و زاویه دید.