ام ایمن

نام وی برکه و کُنیه اش ام ایمن و ام الظباء است. وی دختر ثعلبه بن عمرو، از اصحاب رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و کنیز حضرت آمنه و یا عبدالله بن عبدالمطلب بود که ارثاً به حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم رسید و  دایه حضرت شد؛ و حضرتش را در کودکی پرورش داد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به وی عنایت و محبت خاصی داشت و حضرت او را «ام ایمن امی بعد امی» و «هذه بقیه اهل بیتی» می نامید.
وی از مهاجرین به حبشه و مدینه بود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پس از ازدواج با حضرت خدیجه علیها السلام ام ایمن را آزاد کرد، پس از آن وی به عقد عبید بن حارث خرجی درآمد و ایمن به دنیا آمد. پس از مرگ همسرش با زید بن حارثه از موالی حضرت خدیجه علیها السلام ازدواج کرد که اسامه حاصله این ازدواج بود. ام ایمن زنی شجاع بود و در جنگ حنین و احد و خیبر شرکت داشت. وی احادیثی از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده است. نقل می کنند که هنگام رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بیش از اندازه می گریست و می گفت گریه من از انقطاع وحی الهی از خانه ما است. ام ایمن در حادثه فدک شاهد حضرت زهرا علیها السلام معرفی شد. وی از زنان با فضیلت و از یاران امام علی علیه السلام بوده است و در 24 ه.ق  چشم از جهان فروبست.