اُمّ محمد

وی مادر ابوعبداله محمد بن خفیف مشهور به شیخ کبیر-خاتم صوفیان گذشته-و از زنان زاهد و عارف بود. گویند که شبی از شب های قدر شیخ کبیر بر پشت بام منزل در حال خواندن نماز قدر بود. ناگاه نوری را مشاهده می کند که به داخل منزل پرتو افکنده بود. مادرش او را صدا می کند، چون شیخ از بام به زیر آمد مادرش را در نوردید. پس خود را به پای مادر انداخت تا از آن نور بهره ای برد. محل دفن این بانوی بزرگ در شیراز است.