رابعه عدویه

ملیت :  ایرانی   -  قرن : منبع : کتاب زنان نامدار شیعه به اهتمام احمد عیسی فر

رابعه دختر اسماعیل عدوی، مکنّی به ام الخیر، عارفه، شاعره و از صوفیان و عرفای بلندآوازه عصر خود بود. وی تصوّف و عرفان و فنون ادب و شعر را از فحول علمای این فنون اخذ کرد و به مقام بالایی دست یافت. او از معاصرین سفیان ثوری و حسن بصری بود و چون بصری از او خواستگاری نمود به او جواب رد داد. در حالات این بانوی بزرگ مطالبی بسیار نوشته اند. رابعه ام الخیر ایرانی تبار و در زهد و عرفان و عبادت زبانزد بوده است. نقل شده که رابعه در مناجات و عبادات خود می گفت: خدای من از ترس آتش دوزخت تو را عبادت نمی کنم و نه طمع به بهشت تو دارم؛ عبادت من فقط محبّت من به تو و ملاقات رویت است. دیوان شعر او در الذریعه ضبط شده است. بقعه مزار او بالای کوه معروف به کوه طور در قدس شرقی از زیارتگاه های عام و خاص است.