کارگردان : Matteo Garrone نویسندگان : Giambattista Basile, Edoardo Albinati بازیگران : Salma Hayek, Vincent Cassel, Toby Jones خلاصه داستان : اقتباسی آزاد از چند داستان و افسانه کهن در سه پادشاهی مجاور. اساس داستان از سه پادشاهی همتراز تشکیل شده: اولی «سِلواسکورا»، که پادشاه و ملکه‌ای مضطرب و نگران خود دارد، که جان سی ریلی و سلما هایک نقش هایشان را بازی میکنند. این دو به دلیل نداشتن فرزندی در حال عذاب کشیدن هستند، اما پیشگویی به نزد انها می آید و به انها بشارت میدهد که هیولایی در یک دریاچه ایی زندگی میکند، که با کشتن ان مشکلاتشان علاج پیدا خواهد کرد. در کنار بدست آوردن هیولا، باید مناسک مذهبی توسط یکی از خدمتکاران که باکره هم باشد، انجام گردد تا منجر به تولد بچه ایی دوقلو که با موهایی سفید است شود، که یکی از این کودکان برای ملکه و دیگری متعلق به خدمتکار است. در کنار این امپراطوری، امپراطوری دیگری به نام «روکافورته» زندگی میکنند، که «ونسان کسل» نقش پادشاهی فاسد، عیاش در این نقش دارد. پادشاه داستان ما مجذوب آواز یک جادوگر مسن و عجوزه به نام «دورا» (با بازی هیلی کارمایکل و سپس استیسی مارتین) که در مخروبه‌ای تاریک مخفی است می‌شود. پادشاه او را با یک دوشیزه ی باکره زیبا اشتباه می‌گیرد. اما سومین امپراطوری، پادشاه عجیب‌ و غریب دیگری دارد، با بازی فوق العاده‌ی توبی جونز، که یک کَک را از روی دستش برمی‌دارد و آن را در زیر تخت‌خوابش پرورش می‌دهد تا زمانیکه‌ به اندازه‌ی یک خودرو بزرگ می‌شود. کاملاً مشخص است که او بیشتر از اینکه به دختر خودش اهمیت بدهد به کک غول‌پیکرش اهمیت می‌دهد. او کک غول پیکرش را گل سرسبد آزمون مراسم آیینی خواستگاران دخترش ویولا با بازی بِبِه کِیو قرارمی‌دهد، که نتایج وحشتناکی را در پی خواهد داشت. فیلم یک کمدی تلخ است، که شاهکار به چشم میاید و طعمی تلخی را دارا است. درون فیلم به گونه ای است که کارناوالی از گناهان، خطا ها و ... رخ میدهند. راز فیلم در این است که خشک و با جدیت با همه چیز برخورد می‌کند. کم و بیش تمامی شخصیت ها جدیت کاراکتر پادشاه با بازی آنتونی کوایلی، در فیلم وودی الن در «هر آنچه همیشه می خواستید بدانید ...» دارند که به وودی آلن «بی مزه» می‌گفت. لحن فیلم از همان ابتدا، جایی که جان رایلی خودش را برای مبارزه با هیولای دریا آماده می‌کند و زرهی به تن می‌کند که بیشتر شبیه لباس غواصی است، شکل می‌گیرد. منبع : نقد فارسی /987/