کارگردان : Bill Pohlad نویسندگان : Oren Moverman, Michael A. Lerner بازیگران : John Cusack, Paul Dano, Elizabeth Banks خلاصه داستان : در دهه ۱۹۶۰، علائم جنون در رهبر گروه موزيک «پسران ساحل»، برايان ويلسون، پديدار می‌شوند، يعنی درست قبل از اين که شاهکار پاپ آوانگارد خود را بسازد. در دهه ۱۹۸۰، او مرد شکسته و سردرگمی است که تحت مراقبت ۲۴ ساعته روانپزشک مرموز خود دکتر يوجين لندی قرار دارد. مانند بسياری از بهترين فيلم‌های زندگينامه ای موزيکال، «عشق و بخشش»(Love & Mercy) نيز يک فيلم زندگينامه ای موزيکال نيست. آنچه در ظاهر ديده می‌شود، اين فيلم پرترهای حساس و چندوجهی از برايان ويلسون، معروف به يکی از بنيان‌گذاران گروه موزيک «بيچ بويز يا پسران ساحل» و نيروی محرک ۴۰ ترانه پرفروش اين گروه، است. اما کارگردان بيل پُلاد، که از فيلمنامه استثنائی اورن موورمن و مايکل آلن لرنر استفاده کرده است، رويکرد موربی را برای رسيدن به موضوعش انتخاب کرده است. او فيلمش را به دو برهه محوری از زندگی ويلسون تقسيم کرده است: خلق آلبوم Pet Sounds و آغاز فروپاشی ذهنی ويلسون، و بيست سال بعد، تلاش های همسر فعلی‌اش، مليندا لدبتر، و فعالیت های او برای کمک به ويلسون برای جدا شدن از يوجين لندی، پزشکی که روز به روز ويلسون به طرز خطرناکی وابسته اش می‌شود. روايت داستان از طريق منشورهای زمانی که هرگز به هم نمی‌رسند جسارت زيادی می‌خواهد، و البته انتخاب دو بازيگر متفاوت برای ايفای نقش ويلسون در هر برهه جسارتی به مراتب بيشتر می‌طلبد. با شروع «عشق و بخشش»، پل دانو نقش ويلسون را به صورت جوانی پر جنب و جوش اما حساس و عجيب بازی می‌کند، بازی او تک تک تکنيک‌های آوازخوانی را با سنديت خيره کننده ای نمايش می‌دهد. پُلاد با پربار ساختن فيلمش با جزئيات اين دوره، سخاوتمندانه بينندگان را از لابه لای روزهای نخست پيدايش گروه بيچ بويز عبور می‌دهد و با نمايش يک حمله عصبی شديد در ويلسون هنگام سفر با هواپيما به اوج می‌رسد. از اين لحظه به بعد، او به برگشتن به لس آنجلس، نوشتن آهنگ‌های بزرگ و جاه‌طلبانه، ضبط آن‌ها با موزيسين‌های افسانه ای معروف به Wrecking Crew و منتظر ماندن برای هم گروهی‌هايش- شامل برادرانش کارل و دنيس، عموزاده‌اش مايک لاو و دوستش ال جاردين- که برگردند و آهنگ‌ها را ضبط کنند اصرار می‌کند. در صحنه ای لاو در استوديو اعتراض می‌کند که «حتی آهنگ‌های شاد هم غمگين هستند». منتقدان بر خلاف طرفداران بيشمار آن‌ها موافق آلبوم جديد نيستند، ولی آلبوم جديد مثل بمب می‌ترکد. جان کيوزاک نقش ويلسون در دهه ۱۹۸۰ را بازی می‌کند، و در حالی که او بر خلاف دانو اصلاً شباهتی به ويلسون ندارد، ولی به خوبی توانسته شکنندگی اين موزيسين را نشان دهد. او وارد يک نمايندگی مجاز خودروی کاديلاک می‌شود و با فروشنده ای که بعداً معلوم می‌شود لدبتر است مشغول صحبت می‌شود و لدبتر صبورانه به ويلسون که مرتب مکث می‌کند و از کلمات تکراری حين صحبتش استفاده می‌شود گوش می‌دهد. بعد ويلسون پشت کارت ويزيت لدبتر برای معرفی خود می‌نويسد «تنها. هراسيده. وحشت زده». «عشق و بخشش» پر از صحنه‌هایی است که در آن دانو به طرز غيرقابل بيانی وجد استعدادهای خلاقی که حتی به مخيله خود ويلسون هم خطور نمی‌کردند و نيز احساس ترس محو تدريجی و هزينه روانی استعدادها را به تصوير می‌کشد. اما ويلسون کيوزاک مردی بی دفاع و ساکت است که از آشيانه خود در ماليبو به بيرون نگاه می‌کند تا ببيند کسی می‌تواند او را ببيند و آن چه می‌شنود را بشنود يا خير. منبع : نقد فارسی /987/