تام در مزرعه Tom at the Farm کارگردان : Xavier Dolan نویسندگان : Xavier Dolan, Michel Marc Bouchard بازیگران : Xavier Dolan, Pierre-Yves Cardinal, Lise Roy خلاصه داستان: فیلم داستان "تام" را روایت می کند، مردی که پس از مرگ معشوق خود افسرده شده و در اندوه بسر می برد. پس از ملاقات با خانواده مرحوم، مشخص می شود که مادرش از وجود رابطه پسرش را او با خبر نبوده و... منتقد: رابی کالین در شهر کبک، هیچکس صدای فریادهای شما را نمی‌شنود. «تام در مزرعه»، چهارمین فیلم کارگردان جوان و خلاق فرانسوی-کانادایی «خاویر دولان»، یک ساعت و چهل و پنج دقیقه هیجان و لذت تمام است: یک فیلم جنایی از «کلود شابرول» را تصور کنید که با تظاهرها و اغواگری‌های شخصیت‌هایش پر شده باشد. دولان، که در زمان فیلمبرداری تنها بیست و چهار سال داشته، فیلمنامه‌اش از نمایش «میشل مارک بوشارد» اقتباس کرده، و خودش هم نقش اصلی را ایفا می‌کند، تام، یک جوان همجنسگرای اهل مونترال که غم و اندوهی شدید در دل دارد. دوست پسر تام، "گیلم"، به تازگی فوت کرده است، و در خلال تشییع جنازه‌ی او، گذر تام به خانه‌ی دوستش که در مزرعه‌ای در مناطق شمالی است، می‌افتد. در خلال رانندگی طولانی به سمت شمال، تام در کنار جاده توقف می‌کند، گریه می‌کند، و با قلمی آبی رنگ روی کاغذی چیزی می‌نویسد. و سپس خودکار روی کاغذ با صدایی ناخوشایند دوباره حرکت می‌کند: به نشانه‌ی اینکه از این به بعد تمامی اتفاقات و رویدادهای فیلم هیجانی چند برابر پیدا می‌کند. این کشش فیلم به اندازه‌ی کافی واضح است. تام می‌توانست مثل یک مرد خوشتیپ اهل مونترال باشد: او یک مریض احوال با موهایی بلوند اما ژولیده است، یک خالکوبی از ماتیس نقاش فرانسوی هم روی ساعد چپ و پاهایش دارد که شلوار جین‌اش آن را می‌پوشاند. خانواده‌ی گیلم نیز مسلماً، مخالف او هستند. "مادر آگاتی" («لیزا رُی») به آرامی و با تمانینه حرف می‌زند، و وقتی که شما انتظار دارید او گریه کند، او می‌خندد. پسر بزرگ‌تر او، "فرانسیس" («پیر وس کاردینال») هم شخصیتی سرد دارد. او به صحنه قدم نمی‌گذارد، بلکه ناگهان ظاهر می‌شود. دولان این سکانس را بدون کوچک‌ترین غوغایی، به شکلی زیرکانه به تصویر می‌کشد، و شما کم کم با راز بزرگ و ناشناخته‌ی خانواده آشنا می‌شوید: مادر گیلم نمی‌دانسته که فرزند کوچک‌ترش همجنس‌گراست. رازی که فرانسیس خواستار مخفی ماندن‌اش است. دختری که به عنوان دوست دختر گیمو به آنجا دعوت شده، "سارا"، می‌داند آن‌ها چه می‌گویند و چه رازی را پنهان می‌کنند، اگرچه تام می‌تواند احساسات واقعی‌اش را با وجود تظاهرهای آن دختر بروز دهد، اما حرف‌های او هم همچون مه در آن حوالی می‌پیچد. بعدتر متوجه می‌شویم که فرانسیس فرد خطرناکی است، اگرچه مراسم خاک سپاری به پایان رسیده، اما تام هنوز آنجاست، البته کمکی هم به کارهای مزرعه نمی‌کند، از طرفی به خواست خودش مانده، از طرفی هم در یک تله گرفتار شده است. موسیقی‌های فوق‌العاده‌ی «گابریل یَرِد»، که همچون کارهای خوب «برنارد هرمن» هستند، اندوه فیلم را دو چندان می‌کنند و همچون یک کتری روی یک اجاق به نظر می‌آیند که دارد به نقطه‌ی جوش می‌رسد، دولان نیز فیلم را پر تنش‌تر می‌کند و شخصیتش را هرچه بیشتر در تنگنا قرار می‌دهد. این فیلم تا حدودی متقلبانه است، اما بسیار خوش ساخت است، و هیچگاه خام به نظر نمی‌رسد، که همین موجب می‌شود «تام در مزرعه» از فیلم‌های قبلی دولان که شاداب‌تر و باطراوت‌تر بودند، جدا باشد. او با تجربه‌ اندوزی، توانسته باز هم پیشرفت کند و تا به اینجا، «تام در مزرعه» بهترین فیلم‌اش است. منبع: نقد فارسی مترجم: دانیال دهقانی