کارگردان : Luc Besson بازیگران : Robert De Niro,Michelle Pfeiffer,Dianna Agron فیلم "The Family/خانواده" در ظاهر روایت گر داستانی آشنا است:یک تبهکار مافیایی که حالا خبر چین پلیس شده تحت برنامه حفاظت از شهود پلیس قرار می گیرد و هم قطاران سابقش در صدد یافتن و کشتن او هستند.آن چه که این فیلم را از فیلم های مشابه متمایز می کند،روش طنز گونه برخورد لوک بسن با این موضوع است.فیلم های بسن همیشه در جهت سرگرم کردن و راضی نگه داشتن توده مخاطبان بوده اند و "The Family/خانواده" هم از این قاعده مستثنی نیست.او آن جا که لازم بوده از صحنه های پر زرق و برق و اکشن استفاده کرده و این کار را با لحنی طنز گونه و شبیه به کتاب های کمیک انجام داده است.اگر چه فیلم قرار نیست یک فیلم کمدی تمام و کمال باشد اما بسن استفاده زیادی از شوخی های خودمانی و لحظات تمسخر آمیز کرده است. در فیلم دو نسل به نمایش در آمده اند.ترسیم قدیمی ترها را بازیگرانی مثل رابرت دنیرو،میشل فایفر و تامی لی جونز به عهده دارند.دیدن رابرت دنیرو در نقشی که برای ارائه اش تلاش کرده بعد از این همه بازی های کم رمق (آخرینش "Silver Linings Playbook/کتاب چه راهنمای خوش بینی" بود) لذت بخش است.مسلما این اوج بازی های او نیست اما از بسیاری فیلم های اخیر او بهتر است.میشل فایفر در یک دهه اخیر کم کار بوده و نقش های بسیار اندکی را به عهده داشته است.او که بیست و پنج سال پیش در "Married To The Mob/ازدواج با مافیا" نقشی شبیه این را بازی کرده بود،گویا از بازی در این نقش و تجدید خاطره با آن لذت برده است.تامی لی جونز از همان روش بازی همیشگی و بی احساسش در فیلم استفاده کرده که بر خلاف دیگر فیلم ها این جا زیاد کار کرد نداشته است و او تا حدودی نا امید کننده ظاهر شده است.نقش جوانان فیلم را دایانا اگرون از سریال "Glee/گیلی"،با ایفای نقشی قلدرانه و جان دی لئوی نسبتا ناشناس به عهده دارند.برای نقش های مکمل که عمدتا آدم های مافیایی هستند بسن به خصوص از بازیگران سریال "The Sopranos/سوپرانوها" استفاده کرده و نام هایی مثل وینسنت پاستوره و دومنیک شیانیز به چشم می خورند،اصلا فیلمی در رابطه با مافیا وجود دارد که وینسنت پاستوره در آن نباشد؟ علی رغم نقل مکان به فرانسه و تعویض نام فامیلشان،خانواده بلیک (نام اصلی شان مانزونی است) به همان دیدگاه های قبلی در زمینه مدیریت مناقشات پایبند است.مثلا وقتی مگی (میشل فایفر) در خواربار فروشی مورد بی اعتنایی قرار می گیرد کل فروشگاه را روی هوا می فرستد.وقتی دخترشان بل (دایانا اگرون) از رفتار پسرها ناراحت می شود با استفاده از راکت تنیس از خجالتشان در می آید.هنگامی که به پسرشان وارن (جان دی لئو) در مدرسه زورگویی می شود او گروهی را دور خودش جمع می کند تا تلافی کند یا هر گاه با پدر خانواده،فرد (رابرت دنیرو) طوری رفتار می شود که او آن را غیر محترمانه می خواند،او ناراحتی اش را آشکار می کند و گاهی مثل آل کاپون موضوع را با چوب بیس بال حل می کند و گاهی راه حل یک قبر جمع و جور است. ز زمانی که فرد دوستان خود را در غالب یکی از عملیات پلیس فدرال لو داده می دهد،خانواده بلیک تحت برنامه حفاظت از شهود قرار می گیرد.مامور نظارت بر آن ها،استنسفیلد (تامی لی جونز) تمام تلاشش را برای حفاظت از خانواده می کند اما گویا فرد بزرگ ترین دشمن خود است.علی رغم این که آن ها در روستایی دور افتاده در فرانسه اسکان داده شده اند اما نمی توانند بی سر و صدا زندگی کنند و با اعمالشان موجب لو رفتن خود می شوند.عاقبت یکی از تبهکارانی که با خبر چینی فرد به زندان افتاده گروهی آدم کش را از آن سوی اقیانوس اطلس و تنها به یک منظور سراغ آن ها می فرستد. فیلم ریتمی تند و سر زنده و لحنی شاد دارد.بعضی عناصر فیلم جواب نداده اند،تلاش فرد برای نویسندگی،رابطه بل با معلم ریاضی و ارتباط بین خانواده بلیک و پلیس های فدرال که آن طرف خیابان مستقر هستند از این جمله اند،اما تمام این ها اشتباهات و نواقص کوچکی هستند که کلیت فیلم را زیر سوال نمی برند.هر جا برای پیش برد خط داستانی تمهیدی لازم بوده به نحوی ساده و آسان ارائه شده است.فیلم لحظات مفرح زیادی را با بهره گیری از موقعیت های آشنا در فیلم های مافیایی رقم می زند.این امر به خصوص در صحنه سخنرانی فرد در کلوپ فیلم و پایان پر از آتش بازی فیلم مشهود است.در کل فیلم مثل سایر آثار بسن-که هیچ گاه علاقه اش به فیلم های بزرگ و پر سر و صدای هالیوودی را مخفی نکرده-بدون این که فیلمی فوق العاده باشد،سرگرم کننده و مفرح است. "منبع:سایت نقد فارسی"