کارگردان : کیم کی دوک بازیگران : لی سئونگ یئون - لی هیون کیون - وون هیوک هو استودیو : کیم کی دوک فیلم - سینه کلیک آسیا سان هووا (لی سئونگ یئون ) جوانی درون گرا است که در خانه افرادی که در آنجا حضور ندارند به طور موقت زندگی میکند و چند روز یکبار مکان خود را عوض میکند. دو اتفاق مسیر زندگی او را عوض میکند. یکی رفتن به خانه ای که زن جوانی به همراه شوهر بداخلاقش زندگی میکند. و دیگری رفتن به خانه ای که پیرمردی که به دور از فرزندانش زندگی را بدرود گفته است که ایم قضیه باعث دستگیری او میشود. درباره فیلم : کیم کی دوک کارگردان کره ای متولد ۱۹۶۰ میباشد. زندگی پر تلاطم او تاثیر شدیدی در طرز فکر وی داشته است. روح سرکش او بزرگترین دلیل این تلاطم است. کیم کودکی‌اش را در یک روستای کوهستانی دورافتاده گذراند. سال ۱۹۶۹ روستای زادگاهش را برای تحصیل ترک کرد و به سئول رفت. در هفده سالگی مجبور شد هنرستان کشاورزی را ترک کند و به عنوان کارگر مشغول به کار شود. سه سال بعد، برای پنج سال به نیروی دریایی ملحق شد. وقتی از نیروی دریایی بیرون آمد عمیقا تغییر کرده بود و بعد از آن دو سال در صومعه‌ای برای کشیش شدن به سر برد. او به نقاشی علاقه‌مند شد و برای یادگیری نقاشی به یک مدرسه هنرهای تجسمی در پاریس رفت. او وقتی در سال ۱۹۹۳ به کره بازگشت، به سینما علاقه‌مند شده بود و فیلمنامه ‌نویسی را آغاز کرد. اولین فیلمنامه ‌اش مورد توجه قرار گرفت و جایزه‌ی انجمن فیلمنامه ‌نویسان را دریافت کرد.در سال ۱۹۹۶ کارگردانی را شروع کرد و اولین فیلمش را با نام کروکودیل با الهام از زندگی خود ساخت. مهمترین مشخصه کارهای او فیلمهای بسیار کم دیالوگ و حتی بدون دیالوگ است. و این مشخصه باعث شکستن مرزهای جغرافیایی برای کارهای او شده است. توجه به این نکته ضروری است که دیدن فیلمهای او به هیچ وجه شما را به یاد سینمای صامت نمی اندازد بلکه شما شاهد سبک جدیدی هستید حتی به این فکر می افتید که سینمای نیمه صامت ، گونه ای جدید برای این هنر است. کیم کی دوک با ۲۵ جایزه و ۲۲ نامزدی در زمره بزرگترین ،موفقترین و معروف ترین کارگردانان آسیایی قرار گرفته است و شاید به جرات بتوان گفت بعد از آکیرو کروساوا مهمترین کارگردان آسیای شرقی و حتی آسیا است. البته در دسته کارگردانان مستقل نه آنهایی که مثل جان وو در هالیوود کار میکنند. کیم کی دوک توانسته جوایزی از جشنواره های معتبری چون ونیز و برلین کسب کند. این فیلم با عنوان اصلی Bin-jip یا خانه خالی یکی از معروف ترین و بهترین کارهای این کارگردان کره ای است. این اثر با خلق صحنه های بدیع و زیبا ،داستانی عجیب و غریب و دیگر خصوصیات منحصر به فردش در مبهوت کردن و جلب نظر شما هیچ مشکلی ندارد. هر چند قیلم مفهوم کلیِ انسانیت و عشق و کمک به همنوع را در درون خود دارد ولی باز هم در دسته سوررئال قرار میگیرد. یعنی همانطور که قبلا گفتم این فیلم هیچ پیام آشکاری ندارد و مفهوم آن مستقیما به نظر شما بستگی دارد. به همین دلیل نمیتوان آن را در زمره فیلمهای معناگرا قرار داد شخصیت پردازیهای این فیلم عالی است ،موسیقی خوب و تدوین تقریبا بدون ایراد است و برای یک کار مستقل یک شاهکار به حساب می آید. در دوره ای که بدترین فیلمها با حداقل ۱۰ میلیون دلار هزینه ساخته میشد هزینه تولید این فیلم تنها یک میلیون دلار بود.این فیلم توانست ۶ جایزه ببرد و برای ۶ جایزه دیگر نامزد شد. در انتها دوباره تکرار میکنم از نظر داستانی چون این فیلم در زمره آثار سوررئال است نمیتوان در مورد داستان مثل سایر ژانر ها صحبت کرد بلکه باید در مورد شخصیت و لایه های مختلف شخصیتیِ هر کاراکتر بحث کرد.