به مناسبت نزدیک شدن به برگزاری سی و دومین دوره مسابقات بین المللی قرآن کریم، مصاحبه ای انجام دادیم با آقای جعفر فردی، (نفر اول مسابقات بین المللی کشورهای تونس، هندوستان، سوریه، نفر سوم مسابقات لیبی، نفر اول مسابقات اجلاس سال 93) که متن کامل آن در ادامه می آید:
     
•    چه عواملی در ایجاد انگیزه و رغبت عمومی مردم نسبت به قرآن موثر است؟
 
مهم ترین نکته این است که اولاً تبلیغات خیلی خوبی انجام شود و دوماً چهره های برتر و نخبگان قرآنی به مردم معرفی شوند. اگر بخواهیم معرفی کنیم، باید جلسات خیلی خوبی برگزار کنند که تبلیغ هم انجام شود و مردم هم آگاه شوند، چه در رسانه ها و شبکه های تلویزیون تبلیغات انجام شود و چه در سطح شهر بنرهایی را پخش کنند. همچنین من نظرم این است که چهره ها را با عکس های خیلی بزرگ برای مراسم های قرآنی چاپ کنند. اسم ها را زیرشان بنویسند. جوایز خوبی مخصوصا برای سنین کودکان و نوجوانان در نظر بگیرند و مسابقات شیرینی که جذب مخاطب کند را برگزار کنند. همین طور این مراسم های قرآنی و خواندن های قاریان فقط نباید از شبکه قرآن پخش شود، شبکه های دیگر نیز باید تبلیغ و پخش شود. 
 
البته در این دوساله، به میزان کمی انجام شده است. مسابقات بین المللی هم نزدیک است، می توانند به خوبی تبلیغ کنند. هم از تلوزیون و هم از نهادها. یعنی اوقاف با ارسال نامه و دعوت کردن از مسئولین همه را در جریان قرار دهند. همین که همه در جریان قرار گیرند و همه خبر داشته باشند، یک قدم به جلو حرکت کرده اند. حتی اگر آن اشخاص تشریف نیاورند. اما قطعا این خبردار شدن مثبت است.
 
•    باتوجه به دیدارهایی که با مقام معظم رهبری داشته اید، دغدغه ها و مطالبات معظم له در خصوص قرآن و مسابقات قرآن چه بوده؟
 
ایشان هم خیلی مسابقات قرآن را مثبت می دانند و قطعا نظر مثبت ایشان است که این مسابقات برگزار می شد و خیلی ها هم واقعا زحمت می کشند که به خوبی برگزار شود. در مسابقات هم یک رقابتی وجود دارد و معمولا ایرانی ها خیلی باهوش هستند و 90 درصد میبینیم که ایرانی ها در مسابقات مختلف می روند و مقام می آورند.
 
ایشان در مورد فهم و تدبر در قرآن فرمودند که حافظ کم داریم و باید این مساله را تقویت کنیم. این مساله دور اندیشی ایشان را می رساند، چون کشورهای عربی و همسایه در حفظ قرآن به خوبی پیش می روند و خیلی از بچه های آن ها حافظ قرآن هستند. اما این اتفاق خیلی کم رنگ در ایران بود و وقتی ایشان در دو یا سه سال پیش این مساله را فرمودند و رفته رفته این مساله صورت گرفت و بچه ها به خوبی پیشرفت کردند و حافظ شدند و تعدادشان زیاد شد و حفظ قرآن در کشور ما باعث شد که با کشورهای دیگر فرق هایی داشته باشد به این صورت که در کشور ما همراه با معنویت کامل و آن روح قرآن، حفظ می کنند اما الان در کشورهای دیگر فقط حفظ می کنند. برای همین در کشور ما واقعا با قرآن مانوس می شوند و حفظ روی آن ها اثر می گذارد مخصوصا بچه هایی که سن آنها پایین است، قطعا روی آن ها تاثیر خوبی دارد.
 
ایشان فرمودند که جلسات قرآنی بگذارید. چرا؟ چون که مردم این جلسات قرآنی را بشناسند و بیشتر در بحث قرآن باشند و کم کم پای لحن قرآن بنشینند و از نشستن پای لحن قرآن و در همان مجلس قطعا دست خالی بیرون نمی روند و در درونشان یک معنویت و آرامشی ایجاد می شود. نهایتا این است که ثوابی می برند. اما قطعا از میان این ها وابسته می شوند و اگر خودشان نمی توانند، بچه های خود را در این راه می گذارند و یک سری جوان ها، خود پیگیری می کنند و بنا به علاقه و توانمندی هایشان، قاری قرآن شدند و یا حافظ می شوند که این هم إن شالله ما میخواهیم بیشتر از این ها انجام شود، یعنی تعداد جلسات قرآنی زیاد باشد. به خوبی و با کیفیت برگزار شود. مردم هم استقبال کنند و با چهره نخبه ها آشنا شوند و این را مقدمه ی فهم در قرآن و مقدمه ی تفسیر می دانیم که حضرت آقا همان طور که فرمودند، صوت خوش و لحن زیبا یک آرامشی به انسان می دهد و انسان را تشویق می کند و آن جوان ها یا شنونده هایی که صوت و لحن قرآن را به زیبایی می شنوند، جذب می شوند و هدف ایشان هم همین بوده که اگر از مدیران و نخبگان قرآنی بیشتر استفاده شود و جلسات قرآنی زیاد برپا شود، مردم عموم زیاد جذب می شوند. اما برای مردم خاص که جذب قرآن هستند و یک قاری در طول زندگی واقعا از قرآن جدا نمی شود و این بزرگترین لذت است و برای خود بنده و دیگر دوستان نیز همین طور است.
 
•    مهترین ویژگی یک حافظ و قاری قرآن از نظر شما چیست؟
 
مهمترین ویژگی اگر بنده بخواهم بگویم، تقوا و اخلاق قرآنی است که بالاخره این ها زیر شاخه هایی مانند گذشت و صبر دارد. اگر جایی ناملایماتی می شود که قطعا می شود و همه جا آن طور نیست که ما صد در صد برویم و همه ی مکان ها اینطور نیست که همه ی برخوردها خوب باشد و همه چیز آماده باشد. واقعا لازم است که برخورد شود اما خیلی مواقع هم لازم است که گذشت شود. 
 
واقعا لازم است که یک حافظ یا قاری که نخبه است، مردم او را قطعا به چشم الگو می بینند، طوری رفتار کند که جذب کننده باشد نه دفع کننده. چه در نوع پوشش خود چه در اخلاق چه در نوع زندگی خود و چه در انتخاب اطرافیان و دوستانش، همه ی این ها تاثیر دارد. ما نمی گوییم که مثلا پوشش به چه شکل باشد. 
 
پوشش باید امروزی، خیلی شیک و تمیز باشد و این که بتواند یک جوان را جذب کند و جوان خوشش بیاید. تعریف کنند و بگویند چه قاریان خوبی وجود دارند. از بنده خیلی سوال می کنند و گاهی از بنده سوال می کنند یا متوجه می شوند و می گویند که ما  انتظار نداشتیم و چقدر زیباست که شما قرآن می خوانید. این ها خیلی تاثیر دارد مخصوصا برای یک جوان قاری یا قاری هایی که جوان هستند یا حافظ هایی که جوان هستند. این ها خیلی مهم است.
 
•    هدف شما از شرکت در مسابقات قرآنی چه بوده؟
 
هدف از شرکت اولا که مسابقات یک انگیزه بزرگی در درون هر شخص حافظ یا قاری ایجاد می کند. این که اولا خیلی تمرین می کند. دوما باعث می شود به جلسات برود و اشکالاتش را برطرف کند و همین باعث می شود که رفته رفته چقدر پیشرفت کنند و چقدر پخته شود و همچنین در خواندن به یک درجه ی خوبی می رسند که واقعا هر کسی گوش بدهد، لذت ببرد. و نهایتا باعث می شود قدم در مسابقاتی که میگذارند، دوست دارند که یک مقامی هم بیاورند و این انگیزه بزرگی می شود که باز هم بتوانند بیشتر تمرین کنند و یک خواندن های خوبی را از خودشان ثبت کنند و ماندگار باشند مثل مصری ها که این همه میخوانند و خواندن های ماندگاری هم دارند. در ایران هم کم کم دارد این اتفاق می افتد و بعضی ها واقعا خوب می خوانند و خواندن های ماندگاری رو از خودشان به جای میگذارند. 
 
این خیلی بزرگ است و این خیلی ارزشمند است که قاریان ایرانی به این درجه رسیدند. این مسابقات هم از زمانی که بنده یا اخوی شرکت کرده ایم، پر از انگیزه بوده است و ما همه با هم دوست بوده و هستیم و در مسابقات هم همین طور است ولی خب هر کسی بر اساس توانایی خود، آن قرائتش را ارائه میداد و در حدی که دارد را نمره می گرفت، حالا بعضی دوستان بیشتر یا کمتر می شدند. این باعث می شد که باز هم این دوستان در حالت رفاقت، یک رقابت خوبی هم داشته باشند. اما بلاخره یک بدی هایی هم دارد، این که آدم مواظب باشد که خیلی اون قدر رقابت باعث نشود که رفاقت هم از بین برود. چیزی که متاسفانه الان در جوان های این دوره را عرض می کنم. مثلا این 4 یا 5 سال اخیر که مسابقات برگزار شده و می شوداین طور ان شالله نباشد و بتوانند بیشتر رفاقت داشته باشند و رقابت خوبی هم داشته باشند. این هم خیلی قشنگ است.
 
•    نقاط ضعف و نقاط قوت مسابقات قبلی را در چه عواملی می بینید؟
 
از لحاظ کیفیت برگزاری مسابقات ایران در سالن اجلاس، با یک درجه خیلی خوبی برگزار می شود. اما اینطور هم نیستیم ما بگوییم صد در صد و بدون ایراد، این طور نیست. بلاخره یک ایراداتی ممکنه در قرعه کشی ها و در وقت و در انتخاب آیات، بعضی ها خیلی سبک بوده، بعضی ها خیلی سنگین بوده. این ها باید یک دست باشد، چون مسابقه است. این به صورت متساوی بین شرکت کنندگان توزیع شود. در انتخاب داوری ها خیلی باید دقت شود. ممکنه که برای مثال بعضی داورها در آن حد کیفی لازم نمره نمی دهند و شاید به عنوان این که سال ها از این داورها دعوت می شده، باز هم دعوت می شود. ما میبینیم که مصری ها خواننده های خوبی هستند اما واقعا خیلی از آنها داورهای خوبی نیستند. می آیند، می نشینند و نظرشان را می دهند یا گاها می پرسند که برای مثال این قاری خواند؟ چند بدهم؟ چند ندهم؟ دقت می کنید؟ بلاخره باید خیلی دقت روی داوری ها باشد.
 
پارسال هم 4 داور ایرانی و 10 داور خارجی وجود داشت. هر کسی هم نمره خودش را میداد و بنده هم شرایط سختی داشتم و خیلی استرس داشتم و واقعا توی همان چند روزه، چند کیلو وزن کم کردم. خیلی فشار روی من بود. مردم عزیزمان هم البته واقعا دوست داشتنی هستند و یکی از نقاط قشنگمان بود که وقتی حتی روز فینال می آیند و تمام سالن پر می شود حتی راهروها و روی زمین می نشینند و وقتی قاری ایرانی می خواند، از درون و از دل و جان تشویقشان می کنند. این نقاط مثبت و قشنگ مسابقه است و حتی بنده دیدم که دو نفر از قاریان کشورهای دیگر که زیبا خواندند و یک لحن قشنگ و صوت زیبایی داشت، مردم ایران خیلی خوب تشویقشان کردند. عوامل برگزار کننده ی مسابقات، دوستانی که از اوقاف تشریف می برند یا جاهای دیگر، ممکن است خیلی از اشخاص، کاردان مسابقات نباشند و این هم همیشه بوده و یک ضعف هایی را ایجاد کرده است.
 
 بنده خواهش من این است که از اشخاصی استفاده شود که واقعا کاردان آن مسابقات باشند و این هم همیشه بوده و بتوانند آن وظیفه ای که بر دوششان هست به خوبی انجام دهند، نه اینکه نصفه و نیمه انجام شود. در قرعه کشی هم خیلی باید حواسشان جمع باشد. پارسال اتفاقی که برای بنده افتاد، در مرحله مقدماتی به بنده یک قرعه دادند و روزی که نوبت خواندنم بود، در سالن بودم و نیم ساعت قبل از خواندن آماده بودم و قبل از بنده، دیدم که یک نفر قرعه ی بنده را دارند می خوانند. من رفتم کمیته فنی و اعلام کردم که این قرعه من است و ایشان هم دارند می خوانند، چطور است که مشکلی پیش نیاید؟ گفتند اشتباه شده و اشتباه از کمیته فنی است. همان جا یک قرعه ای هم به بنده دوباره دادند و گفتند این را بخوانید. خب این ریسک بزرگی بود و اگر یک قاری  بود که تجربه ی کمی داشت، خیلی واقعا برای او خطر داشت و روحیه خود را می باخت که همان دقیقه قرعه را بدهند و بگویند بخوانید. با ذهنیتی که مثلا بنده یک قرعه ای را دو روز پیش دادند و روی آن برنامه ریزی کرده ام. یک دفعه قبل از خواندنم بگویند که آقا اشتباه شده و یک قرعه ی دیگر بردارید و بخوانید. بنده قبول کردم و رفتم خواندم و با اختلاف هم در مرحله مقدماتی اول هم شدم. اما خب چند نفر هستند که با تجربه باشند؟ بنده 12 سال است در فینال مسابقات کشوری بودم و در مقام های متعدد در داخل و خارج از کشور، تقریبا 80 یا 90 درصد مسابقات جهانی را تجربه کردم که این آخرین مسابقه ی بنده در ایران بود بود که خیلی دوست داشتم که نماینده ی ایران شوم و واقعا لطف خدا بود و با تمام سختی هایی که داشت، بنده اول شدم. این نکته ای که خدمتتان عرض کردم واقعا ایراد بزرگی است  و این را الان و 20 روز قبل از مسابقات دارم می گویم که در ایام مسابقات همچنین مشکلاتی پیش نیاید. اگر ضعف ها در نقاط یا جاهای دیگر باشد، ما میگوییم اشکال ندارد و رفته رفته برطرف می شود اما این اشکال، اشکالی نیست که آدم قبول کند و بگوید که مشکلی نیست. خیلی باید دقت داشته باشند. در رفت و آمد مردم هم خیلی دقت داشته باشند. شرایط آسایش و رفت و آمد مردم را به خوبی مهیا کنند. همکارانمان درآنجا هماهنگی ها و برخوردهای لازم را با مردم عمومی داشته باشند. خیلی باید خوش رو باشند و از کسی که قرار است در سالن بنشیند خیلی استقبال کنند. این ها خیلی مهم است که در ذوق کسی که میخواهد استفاده کند نخورد و قطعا ناراحت نشود. باید دل ها را به دست بیاورند. 
 
این خودش یک تبلیغ است و اینطور نباید باشد که خیلی سفت بگیرند و خیلی ها اذیت شوند.  یک نکته ی دیگر نقاط ضعف است. این که قاری نماینده ی ایران نباید بیاید آنجا و یک ساعت با مردم عموم پشت در بایستد و بعد در را باز کنند تا قاری به داخل بیاید.
 
یکی دیگر هم اینکه حتی روزهای آینده که قاری ایران مقدماتی را خوانده و در مرحله نیمه نهایی است. حالا در رفت و آمد هستند. حالا من در تهران بودم و در هتل نمی رفتم و به منزل خودمان می رفتم. دو یا سه بار پیش آمد که من می خواستم به داخل بروم و جلو بنده را گرفتند که آقا شما؟؟ یعنی آن کسانی که آنجا ایستادند باید کاردان باشند و هر کسی در کاری که گذاشته میشود، خوب وظیفه خود را انجام دهند، اینجاست که جلو بنده را نگیرند و بنده را نشناسند و تلوزیون دارد مسابقات بنده را پخش می کند، قاری را دارند می بینند و میشناسند اما جلو در بعضی ها نماینده ی ایران را نشناسند و بگویند نمی شود از این در بروید و کارتتان را بدهید. این اشکال خیلی بدی است. این مسائل خود یک طور استرسی به شخص شرکت کننده وارد می کند. اینطور مسائل هم برطرف شود. 
 
مسئول امور قرآنی اوقاف هم خیلی باید تلاش کنند که بتوانند شرایط بهتر از سال های قبل را فراهم کنند تا مسابقات بهتر و باکیفیت برگزار شود و همچنین، تجلیل از قاریان نخبه و ممتاز که به آن جا تشریف می آورند، خیلی با احترام از آنها تجلیل شود و دوستان اوقافی حواسشان باشد. بارها شده که هر کدام حواسشان جایی گرم است و یک قاری میخواهد بیاید و خیلی با سختی وارد شود. چرا؟ مسابقات قرآن است. این هم یکی از نقاط ضعف است. اگر بخواهند واقعا قاریانی که می آیند، خیلی راضی باشند. بعضی از قاریان همان جا در سالن می خوانند بعضی ها هم نمی خوانند. اما باید طوری برخورد کنند و به شکلی باشد که قاریان با خوش رویی و با رضایت آنجا تشریف بیاورند و ساعتی را بنشینند و گوش بدهند و دوستانشان را ببینند و این هم یک نوعی تبلیغ محسوب می شود. همچنین، چون مسابقات یک مسابقات جهانی قرائت و حفظ قرآن است و آن قاریانی که نخبه قرآنی هستند، در حفظ و قرائت کما اینکه در دوره های قبل همان ها نماینده بودند و همان ها اول شده بودند. باید یک جایی را قرار دهند که از در دیگری وارد شوند و با آرامش و خوشرویی از آنها پذیرایی بشه. این هم متاسفانه آن طور که باید انجام نمی شود. البته نه این که صد در صد انجام نشود.
 
مشکل صوتی ان شالله در کیفیت خواندن قاری و در کیفیت شنیدن شنونده و حتی شنیدن شنونده از تلوزیون نباشد. این ها خیلی تاثیر دارد. سیستم صوتی خوبی قرار دهند. در کیفیت مسابقات هم تاثیر زیادی خواهد داشت. همیشه و در همه جا سیستم صوت خیلی تاثیر دارد. 
 
از داورهایی باید استفاده شود که واقعا تجربه ی خوبی داشته باشند و بتوانند خوب نمره بدهند و تشخیص خیلی خوبی داشته باشند. چه ایرانی ها و چه خارجی ها. فرقی ندارد. ما می بینیم که در ایران چیزی باب شده است که داورها گروهی هستند و امسال یک گروه می آیند، سال بعد یک گروه دیگر می آید. خب این اشتباه بزرگی است. مگر تمام داورهای ما به اندازه می فهمند و به یک میزان علم و تجربه دارند؟ نه.  ولی سال های گذشته این را ثابت کرده است که  سه یا چهار نفر از عزیزان و اساتید خیلی خوب تشخیص میدهند و به حقیقت نزدیک بودن، خیلی مهم است. نظر بنده این است که دو یا سه نفر از داورها هرسال باید باشند. نه  اینکه دو یا سه سال یکبار، بگویند که امسال شما نباش چون سال قبل بوده ای. این هم یکی از اشکالاتی است که در واقع رعایت نمی شود. 
 
از دوستان جوان و قاریان که واقعا خواننده هستند و خیلی هم با انرژی هستند، استفاده شود. آنهایی که خیلی تازه نفس و بین المللی هستند، بیایند و بتوانند خوش بدرخشند و ایران را به تمامی دنیا و کشورها معرفی می کنند. نه این که فقط ما یک قاری را دعوت کنیم که بخواند. اگر آن قاری می آید و می خواند، کشور ایران را سربلند و معرفی می کند. حتی ما جوان هایمان را به مصری ها معرفی کنیم. قطعا خیلی از کشورها شبکه قرآن را می بینند . تلاوت های خودشان و تلاوت های ایرانی ها دائما پخش می شود.
 
•    چه انتظاری از مسئولان دولت برای اینگونه مسابقات بزرگ دارید؟
 
همکاری خیلی مهم است و همکاری خوبی داشته باشند. اگر قاری ایران اول و نخبه می شود و در دنیا درخشش پیدا می کند، این طور نباشد که مسئولین او را نشناسند. این یک ضعف بزرگ است و انتظار ما این است که نخبه قرآنی را کل کشور و نهادها و مسئولین بشناسند و همیشه پذیرای این عزیزان و دوستان باشند. نه اینکه خیلی ها اصلا نمیشناسند. خب این خیلی برای ایران بد است که قاری ممتاز بین المللی ایران را خود ایران نشناسند. این خیلی باید رعایت شود.
 
دوم این که اگر مسابقه در این سطح و این هزینه سنگین صرف می شود، چرا وقتی یک نماینده این همه سال ها زحمت می کشد و این همه استرس دارد، و واقعا پیر می شود و در کنار این که زندگی و هزاران مشکل دارد، دقیقه به دقیقه زندگی خود را برای پیشرفت و با کیفیت خواندن گذاشته است. فرهنگ ما با مصری ها فرق دارد. مصری ها فقط می خوانند و فرهنگشان خواندن است و مردمشان خیلی زیاد در مجالسشان می نشینند و به آرامی و سکوت هم شاید بنشینند و اما خیلی هم لذت می برند. فرهنگشان این است. این فرهنگ سازی باید در کشور ما ایجاد شود.  این هم جز این نیست که خود مسئولین اول این کار را کنند. چون قاری که آماده است. قاری وقتی عشقش خواندن است و این همه سال زحمت کشیده و واقعا عشق واقعی و زندگی اش خواندن قرآن و مانوس بودن با قرآن است که واقعا دوست دارد و آماده است. این است که شرایط باید مسئولین ایجاد کنند. این است که وقتی یک قاری این همه زحمت می کشد، استرس می کشد، این همه زجر می کشد و این همه دغدغه و استرس دارد، این همه مسابقات شرکت می کند و روزی هم اول می شود، چرا باید هدیه ای که به یک نخبه بین المللی داده می شود، آن قدر هم ارزنده نباشد؟ چرا باید اسباب آسایش و شرایط خوبی را برای او فراهم نکنند؟ این یک ایراد بزرگ است که وقتی قاری اول می شود، به آن 40 میلیون تومان هدیه می دهند، در این زمان 40 میلیون تومان؟ که حتی با آن 10 متر خانه هم نمیشود خرید. قاری هم وقتی نخبه و الگو می شود، نباید او را رها کرد و فقط بعضاً برای مجالس از آن استفاده کرد. باید کیفیت و نوع زندگی ایشان را بدانند و ببینند. نوع کار و درآمد ایشان را بدانند. این ها خیلی مهم است و اصلاً هنوز انجام نشده است.  ضمن این که برای کسی که اول شده است، هدیه ی خوبی قرار دهند و اسباب و شرایط خوبی را برایش فراهم کند تا از این طریق راحت تر بتواند تبلیغ کند و جوانان بیشتری را دور خودش جمع کند به آنها تدریس کند و در سطح های مختلف یاد دهد و وقت بیشتری داشته باشد. وقتش آزاد باشد. وقتی بنده بدانم که شرایط خوبی الان دارم و شرایط خوبی برایم ایجاد کرده اند، نه خودم ایجاد کرده ام. پس خود مسئولین و دولت چه میشود؟ وقتی آنها شرایط خوبی را برای بنده ایجاد کنند، قطعا من وقت بهتر و آزادتری برای خدمت به خلق خدا و ایران دارم تا بتوانم جذبشان کنم. این مشکلی است که خیلی سال هاست که برطرف نشده اما رفته رفته شاید بگویم که ده درصد بهتر شده است. خیلی بد است و ان شالله که این هم یک فکری کنند و این شرایط کم کم به ایده آل خودش برسد.
 
•    حضور و حمایت مسئولان دولت در برگزاری، استقبال و بهبود کیفیت مسابقات چقدر اهمیت دارد؟
 
قطعا تاثیر دارد. وقتی مسئولین مختلف تشریف بیاورند و در مسابقات حضور داشته باشند و به نوعی استقبال کنند و بیایند از نمایشگاه بین المللی بازدید داشته باشند، این خود یک نمونه تبلیغ و امید است که مسئولین ما در زمانی که مسابقات خود ما در دنیا در حال برگزاری است و خیلی از کشورهای دنیا دارند می بینند، مشاهده کنند که خیلی از مسئولین ما تشریف می آورند و حمایت می کنند و در سالن حضور دارند. این یک تشویقی برای خود مردم خوب ما نیز است که توسط آنها، تشریف بیاورند. دوما یک امیدی برای شرکت کنندگان خود ما هم است که وقتی می بیننند مسئولینشان تشریف می آورند، با امید و انگیزه بیشتری سعی کنند که در مسابقات موفق شوند. این حضور فقط باید طوری نباشد که در ایام مسابقات تشریف بیاورند. نه. خیلی کارها می شود کرد، در نهاد ها یا سازمان های مختلف، جلسات خیلی خوبی به صورت هفتگی و ماهیانه برگزار شود. بعد هر سری نخبه های برتر ایران استفاده کنند و مانوس شوند و جلسات قرآنی و تدریس کلاس ها برای سطح های مختلف باشد. شاید خیلی ها باشند که سن آنها بالا باشد اما هنوز روخوانی را مشکل دارند. نباید بگذاریم که مشکل به این جا برسد. 
 
هدف طوری باشد که ما نمی خواهیم همه بین المللی و نخبه قرآنی شوند اما همه باید مانوس باشند و روخوانی و روانخوانی را خوب بدانند. همین. وقتی کتاب خدا را باز می کنند، به شیرینی بخوانند. « إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ » یعنی قرآن به عربی نازل شده است. خیلی ها می گویند که نه. ما فارسی آن را می خوانیم یا انگلیسی را می خوانیم. بله آن هم قشنگ است. ما نمی گوییم قشنگ نیست. اما آن چیزی که خیلی زیبا است این است که به عربی نازل شده و وقتی به عربی خوانده شود و با لحن زیبا و آهنگین خوانده می شود، به عربی خواندنش خیلی زیبا می شود نه به فارسی و انگلیسی و زبان های دیگر خواندنش.
 
•    شاخص ترین رتبه هایی که تاکنون کسب کرده اید را بفرمایید.
 
من از سال 82 تا الان، نفر اول مسابقات بین المللی کشورهای تونس، هندوستان، سوریه و نفر سوم لیبی و در سال 87 نفر دوم مالزی با حق خوری و سیاسی بودن در مسابقات مالزی که همه اطلاع دارند و نفر اول مسابقات اجلاس سال 93 و در مسابقات روسیه هم شرکت کردم که دوستان ما در اوقاف یک اشتباهی کردند، مسابقات، مسابقات حفظ بود و بنده قاری بودم و فکر می کردم مسابقات قرائت است بنده رفتم اما شرکت نکردم. از این 6 یا 7 مسابقات را بنده تجربه داشتم، بعد از این همه مسابقات، وارد مسابقات جهانی خودمان شدم و خیلی هم راضی هستم و خیلی هم خدا را شکر می کنم . بلاخره یک امتیاز و رکورد و تجربه بزرگی است و همه ی اینها باعث می شود که بتوانم تجربیات خودم را به دوستان جوانی که تازه کار هستند و به مسابقات تشریف می آورند و میخواهند در مسابقات شرکت کنند، و پیشرفت کنند، انتقال دهم.
 
مصاحبه: روابط عمومی - رضا جمشیدکیانی
/2759/