اعمال شب و روز عرفه | آداب دعا و منتخبی از نیایش ها
ویرایش شده مرداد ماه 98
به گزارش راسخون، براى شب و روز عرفه چند عمل است که در پی می آید :
در روایات آمده است شب نهم ذی الحجه از شب هاى پربرکت و شب مناجات با خدا و برآورنده حاجات است و توبه در آن شب پذیرفته و دعا در آن مستجاب است و کسى که آن شب را به عبادت به سر آورد، اجر صد و هفتاد سال عبادت را دارد. در حدیثی از سه امام بزرگوار، امام صادق و امام کاظم و امام رضا(علیه السلام) آمده است که هر کس روز عرفه به زیارت امام حسین(علیه السلام) برود، خداوند او را با ایمان محکم همراه با اطمینان باز مى گرداند.
اوّل : این دعا را که روایت شده هر که آنرا در شب عرفه یا شب هاى جمعه بخواند،خدا او را بیامرزد: اللَّهُمَّ یَا شَاهِدَ کُلِّ نَجْوَى وَ مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَى وَ عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ وَ مُنْتَهَى کُلِّ حَاجَةٍ یَا مُبْتَدِئا بِالنِّعَمِ عَلَى الْعِبَادِ یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا جَوَادُ یَا مَنْ لا یُوَارِی مِنْهُ لَیْلٌ دَاجٍ وَ لا بَحْرٌ عَجَّاجٌ وَ لا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لا ظُلَمٌ ذَاتُ ارْتِتَاجٍ [ارْتِیَاجٍ] یَا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِیَاءٌ أَسْأَلُکَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَکّا وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقا وَ بِاسْمِکَ الَّذِی رَفَعْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ بِلا عَمَدٍ وَ سَطَحْتَ بِهِ الْأَرْضَ عَلَى وَجْهِ مَاءٍ جَمَدٍ وَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الْمَکْنُونِ الْمَکْتُوبِ الطَّاهِرِ الَّذِی إِذَا دُعِیتَ ، بِهِ أَجَبْتَ: خدایا اى آگاه از هر گفت وگوى پنهان و جایگاه هر شکایت و داناى هر نهان و نهایت هر حاجت، اى آغازگر نعمتها بر بندگان،اى بزرگوار گذشت،اى نیکو درگذشت، اى بخشنده، اى که چیزى را از او نپوشاند نه شب تار، نه دریاى پر موج، نه آسمان داراى برجها و نه تاریکی هاى درهم پیچیدهاى آنکه تاریکى نزد او روشنایى است،از تو مى خواهم به حق نور جلوه پرشکوهت که به آن بر کوه تجلى کردى و کوه را با خاک همسان ساختى و موسى مدهوش بر زمین افتاد، به حق نامت که با آن آسمانها را بى ستون برافراشتى و زمین را بر روى آب منجمد بگستردى و به حق نام مخزون، پوشیده، نوشته شده پاکیزه ات که چون با آن خوانده شوى، پاسخ دهى.
وَ إِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَیْتَ وَ بِاسْمِکَ السُّبُّوحِ الْقُدُّوسِ الْبُرْهَانِ الَّذِی هُوَ نُورٌ عَلَى کُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ یُضِیءُ مِنْهُ کُلُّ نُورٍ إِذَا بَلَغَ الْأَرْضَ انْشَقَّتْ وَ إِذَا بَلَغَ السَّمَاوَاتِ فُتِحَتْ وَ إِذَا بَلَغَ الْعَرْشَ اهْتَزَّ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَرْتَعِدُ مِنْهُ فَرَائِصُ مَلائِکَتِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ جَبْرَئِیلَ وَ مِیکَائِیلَ وَ إِسْرَافِیلَ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَى جَمِیعِ الْأَنْبِیَاءِ وَ جَمِیعِ الْمَلائِکَةِ وَ بِالاسْمِ الَّذِی مَشَى بِهِ الْخِضْرُ عَلَى قُلَلِ [طَلَلِ] الْمَاءِ کَمَا مَشَى بِهِ عَلَى جَدَدِ الْأَرْضِ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی فَلَقْتَ بِهِ الْبَحْرَ لِمُوسَى وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمَهُ وَ أَنْجَیْتَ بِهِ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ وَ مَنْ مَعَهُ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ: و چون با آن درخواست شوى عطا کنى و به حق نام منزه و مقدس و برهانت که آن نورى است بر فراز هر نور، و نورى است برآمده از نور،از آنروشنى مى گیرد هر نور، چون به زمین شکافته شود و چون به آسمانها رسد گشوده گردد و چون به عرش رسد، عرش به اهتزاز آید و به حق نامت که از آن اندام فرشتگانت به لرزه آید و از تو درخواست مى کنم به حق جبرییل و میکاییل و اسرافیل، به حق محمد پیامبر برگزیده، درود خدا بر او و خاندانش و بر همه پیامبران و همه فرشتگان و به حق نامى که به وسیله آن خضر بر روى امواج دریا ره سپرد، چنان که بر روى زمین سخت راه رفت و به حق نامت که دریا را به آن براى موسى شکافتى و فرعون و قومش را در آن غرق نمودى و به وسیله آن موسى بن عمران و همراهانش را نجات دادى و به حق نامت که موسى بن عمران از ناحیه طور ایمن تو را به آن خواند،
فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَلْقَیْتَ عَلَیْهِ مَحَبَّةً مِنْکَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی بِهِ أَحْیَا عِیسَى بْنُ مَرْیَمَ الْمَوْتَى وَ تَکَلَّمَ فِی الْمَهْدِ صَبِیّا وَ أَبْرَأَ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِکَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِکَ وَ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ وَ حَبِیبُکَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ مَلائِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِیَاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ ذُو النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ [تَقْدِرَ] عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ تُنْجِی [نُنْجِی] الْمُؤْمِنِینَ وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ دَاوُدُ وَ خَرَّ لَکَ سَاجِدا فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ: پس او را اجابت فرمودى،و از جانب خود بر دلش محبّت انداختى،و به حق نامت که به آن عیسى بن مریم مردگان را زنده کرد،و درحالى کودکى در گهواره سخن گفت،و کور مادرزاد و مبتلاى به بیمارى پیسى را به اذن تو شفا داد،و به حق نامت که حاملان عرشت تو را به آن خواندند،و جبرییل،و میکاییل،و اسرافیل و محبوبت محمّد[درود خدا بر او و خاندانش باد]و فرشتگان درگاهت،و پیامبران مرسلت،و بندگان شایستهات،از اهل آسمانها و زمین،و به حق نامت که ذوالنون[حضرت یونس(ع)]تو را به آن خواند، در ان زمان که خشمناک رفت،و گمان کرد که بر او سخت نگیرى،پس در میان تاریکیها فریاد برآورد که معبودى جز تو نیست، منزهى تو،من از ستمکاران بودم، پس دعایش را اجابت کردى،و او را از اندوه رهانیدى و اینچنین مردم با ایمان را نجات مىدهى،و به حق نام بزرگت که داود تو را به آن خواند،و در برابرت بر سجده افتاد،در نتیجه گناهش را آمرزیدى،
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَتْکَ بِهِ آسِیَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتا فِی الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْتَ لَهَا دُعَاءَهَا وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ أَیُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاءُ فَعَافَیْتَهُ وَ آتَیْتَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِکَ وَ ذِکْرَى لِلْعَابِدِینَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ یَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَیْهِ بَصَرَهُ وَ قُرَّةَ عَیْنِهِ یُوسُفَ وَ جَمَعْتَ شَمْلَهُ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ سُلَیْمَانُ فَوَهَبْتَ لَهُ مُلْکا لا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی سَخَّرْتَ بِهِ الْبُرَاقَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ إِذْ قَالَ تَعَالَى سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى وَ قَوْلُهُ: و به حق نامت که آسیه همسر فرعون تو را به آن خواند آنگاه که گفت:پروردگارا براى من نزد خود در بهشت خانهاى بنا کن،و از فرعون و عملش نجاتم ده،و مرا از چنگ ستمکاران خلاص کن،پس دعایش را مستجاب کردى،و به حق نامت که ایّوب تو را به آن خواند،زمانىکه بلا بر او فرود آمد،پس به او عافیت بخشیدى،و اهلش را و مانند آنها را به همراه آنان،از روى رحمت از نزد خود به پیش او بازگرداندى،و این را یادآورى براى بندگان نهادى،و به حق نامت که یعقوب تو تو را به آن خواند،پس بینایى و نور دیدهاش یوسف،را به او بازگرداندى،و پریشانىاش را سرو سامان بخشیدى،و به حق نامت که سلیمان تو را به آن خواند،پس به او سلطنتى دادى که براى هیچکس پس از او شایسته نبود،همانا تو بسیار بخشندهاى،و به حق نامت که به آن براق را براى محمّد درود خدا بر او و خاندانش مسخرّ ساختى،آنجا که خداى تعالى فرمود: منزه است خدایى که بنده اش را شبانه از مسجدالحرام تا مسجدالاقصى راه برد و گفتار خدا.
سُبْحَانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَنَزَّلَ بِهِ جَبْرَئِیلُ عَلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ آدَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَ أَسْکَنْتَهُ جَنَّتَکَ وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِیمَ وَ بِحَقِّ فَصْلِکَ یَوْمَ الْقَضَاءِ وَ بِحَقِّ الْمَوَازِینِ إِذَا نُصِبَتْ وَ الصُّحُفِ إِذَا نُشِرَتْ وَ بِحَقِّ الْقَلَمِ وَ مَا جَرَى وَ اللَّوْحِ وَ مَا أَحْصَى وَ بِحَقِّ الاسْمِ الَّذِی کَتَبْتَهُ عَلَى سُرَادِقِ الْعَرْشِ قَبْلَ خَلْقِکَ الْخَلْقَ وَ الدُّنْیَا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ بِأَلْفَیْ عَامٍ وَ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ: منزّه است خدایى که این مرکب را براى ما مسخرّ کرد،وگرنه قدرت تسخیرش را نداشتیم و ما به جانب پروردگارمان باز مىگردیم،و به حق نامت که به وسیله آن جبراییل بر محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)نازل مىشد،و به حق نامت که آدم تو را به آن خواند،پس گناهش را آمرزیدى،و در بهشت جاى دادى،و از تو درخواست مىکنم به حق قرآن بزرگ،و به حق محمّد خاتم پیامبران،و به حق ابراهیم،و به حق جدا کردنت حقوباطل را در روز داورى،و به حق ترازوها زمانى که نصب شوند و نامهها وقتى که گشوده شوند و به حق قلم و آنچه نوشت،و لوح و آنچه شمرد و به حق اسمى که بر سراپرده عرش نوشتى، به دوهزار سال پیش از آنکه مخلوقات و دنیا و آفتاب و ماه به دست قدرتت آفریده شوند و گواهى مىدهم که معبودى جز خدا نیست، یگانه و بى شریک است،و همانا محمد بنده و فرستاده اوست.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ فِی خَزَائِنِکَ الَّذِی اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ لَمْ یَظْهَرْ عَلَیْهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِکَ لا مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ وَ لا عَبْدٌ مُصْطَفًى وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی شَقَقْتَ بِهِ الْبِحَارَ وَ قَامَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ اخْتَلَفَ بِهِ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ بِحَقِّ السَّبْعِ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ وَ بِحَقِّ الْکِرَامِ الْکَاتِبِینَ وَ بِحَقِّ طه وَ یس وَ کهیعص وَ حمعسق وَ بِحَقِّ تَوْرَاةِ مُوسَى وَ إِنْجِیلِ عِیسَى وَ زَبُورِ دَاوُدَ وَ فُرْقَانِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَى جَمِیعِ الرُّسُلِ وَ بِآهِیّا شَرَاهِیّا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ تِلْکَ الْمُنَاجَاةِ الَّتِی کَانَتْ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ فَوْقَ جَبَلِ طُورِ سَیْنَاءَ: و از تو درخواست مىکنم به حق آن نامت که در میان گنجینهاى از گنجینههاى توست،نامى که در علم غیب نزد خود خاص خویش نمودى، نامى که هیچیک از آفریدگانت بر آن آگاه نشد،نه فرشته مقرّبى،و نه پیامبر فرستادهاى،و نه بنده برگزیدهاى و از تو درخواست مىکنم به حق نامت،که دریاها را با آن شکافتى،و کوهها را با آن برپا ساختى،و شبوروز با آن در رفت وآمد شد،و به حق سوره«حمد»،و قران بزرگ،و به حق نویسندگان بزرگوارت،و به حق سورههاى«طه» «یس»،و«کهیعص»و«حمعسق»،و بحق تورات موسى،و انجیل عیسى،و زبور داود،و فرقان محمّد درود خدا بر او و خاندانش و بر همه رسولان و به حق باهىّ و شراهىّ[دو نام اعظم، یا دور از، یا دو تن از اولیاى الهى]،خدایا از تو درخواست مى کنم به حق آن راز و نیازى که میان تو و موسى بن عمران بر فراز کوه طور سینا انجام گرفت.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی عَلَّمْتَهُ مَلَکَ الْمَوْتِ لِقَبْضِ الْأَرْوَاحِ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی کُتِبَ عَلَى وَرَقِ الزَّیْتُونِ فَخَضَعَتِ النِّیرَانُ لِتِلْکَ الْوَرَقَةِ فَقُلْتَ یَا نَارُ کُونِی بَرْدا وَ سَلاما وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی کَتَبْتَهُ عَلَى سُرَادِقِ الْمَجْدِ وَ الْکَرَامَةِ یَا مَنْ لا یُحْفِیهِ سَائِلٌ وَ لا یَنْقُصُهُ نَائِلٌ یَا مَنْ بِهِ یُسْتَغَاثُ وَ إِلَیْهِ یُلْجَأُ أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ وَ جَدِّکَ الْأَعْلَى وَ کَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ الْعُلَى اللَّهُمَّ رَبَّ الرِّیَاحِ وَ مَا ذَرَتْ وَ السَّمَاءِ وَ مَا أَظَلَّتْ وَ الْأَرْضِ وَ مَا أَقَلَّتْ وَ الشَّیَاطِینِ وَ مَا أَضَلَّتْ وَ الْبِحَارِ وَ مَا جَرَتْ وَ بِحَقِّ کُلِّ حَقٍّ هُوَ عَلَیْکَ حَقٌّ: و از تو مى خواهم به حق نامى که براى گرفتن جانها به ملک الموت آموختی و از تو مىخواهم به حق نامى که بر برگ زیتون نوشته شد،و آتش در برابر آن برگ فروتن گشت،پس گفتى:اى آتش سرد سرد و سلامت باش،و از تو مىخواهم به حق نامى که آن را بر سراپرده بزرگوارى و کرامت نوشتى،اى که خواهندهاى بازش ندارد،و عطا از خزانههایش نکاهد،اى آنکه از او فریادرسى شود،و از او پناه جویند، از تو درخواست مىکنم به جایگاه عزت از عرشت و حد نهایى رحمت از کتابت و اسم اعظمت و شأن برترت و کلمات کامل والایت. خدایا اى پروردگار بادها و آنچه پراکنده کردند،و اى پروردگار آسمان و آنچه بر آن سایه افکند و اى پروردگار زمین و آنچه را با خود برداشت،و اى پروردگار شیاطین و هرکه را گمراه گردند،و اى پروردگار دریاها و آنچه روان شد،و به حق هر حقى که آن بر تو حق است.
وَ بِحَقِّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبِینَ وَ الرَّوْحَانِیِّینَ وَ الْکَرُوبِیِّینَ وَ الْمُسَبِّحِینَ لَکَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ لا یَفْتُرُونَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِکَ وَ بِحَقِّ کُلِّ وَلِیٍّ یُنَادِیکَ بَیْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ وَ تَسْتَجِیبُ لَهُ دُعَاءَهُ یَا مُجِیبُ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ وَ بِهَذِهِ الدَّعَوَاتِ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا قَدَّمْنَا وَ مَا أَخَّرْنَا وَ مَا أَسْرَرْنَا وَ مَا أَعْلَنَّا وَ مَا أَبْدَیْنَا وَ مَا أَخْفَیْنَا وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنَّا إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا حَافِظَ کُلِّ غَرِیبٍ یَا مُونِسَ کُلِّ وَحِیدٍ یَا قُوَّةَ کُلِّ ضَعِیفٍ یَا نَاصِرَ کُلِّ مَظْلُومٍ یَا رَازِقَ کُلِّ مَحْرُومٍ یَا مُونِسَ کُلِّ مُسْتَوْحِشٍ یَا صَاحِبَ کُلِّ مُسَافِرٍ یَا عِمَادَ کُلِّ حَاضِرٍ یَا غَافِرَ کُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِیئَةٍ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا کَاشِفَ کَرْبِ الْمَکْرُوبِینَ: و به حق فرشتگان درگاهت،و روحانیان و کرّوبیان،و آنانکه شب و روز بدون اینکه سستى ورزند برایت تسبیح مىگویند،و به حق ابراهیم خلیلت،و به حق هر دوستى که میان صفا و مروه تو را مىخواند، و تو دعایش را اجابت مىکنى،اى اجابتکننده،از تو درخواست مىکنم به حق این نامها و به حق این دعاها،که ما را بیامرزى از گناهانى که پیش از این انجام دادیم،و از این پس انجام مىدهیم،و آنچه پنهان و آنچه آشکار کردیم،و آنچه ظاهر نموده و آنچه نهان ساختیم،و آنچه را تو از ما به آن آگاهترى،همانا تو بر هرچیز توانایى،به مهربانىات،اى مهربانترین مهربانان. اى نگهدار هر غریب،اى مونس هر تنها،اى نیروى هر ناتوان،اى یار هر ستمدیده،اى روزىبخش هر محروم،اى همدم هر هراسان،اى همراه هر مسافر،اى تکیه گاه هر حاضر،اى آمرزنده هر گناه و خطا، اى فریادرس فریادکنان،اى دادرس دادخواهان،اى برطرف ساز اندوه اندوهگینان،
یَا فَارِجَ هَمِّ الْمَهْمُومِینَ یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ یَا مُنْتَهَى غَایَةِ الطَّالِبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ یَا دَیَّانَ یَوْمِ الدِّینِ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا أَقْدَرَ الْقَادِرِینَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُورِثُ النَّدَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُورِثُ السَّقَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِکُ الْعِصَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ قَطْرَ السَّمَاءِ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَجْلِبُ الشَّقَاءَاى غمگسار غمزدگان،اى پدید آورنده آسمانها و زمینها،اى نهایت هدف جویندگان،اى اجابتکننده دعاى بیچارگان،اى مهربانترین مهربانان،اى پروردگار جهانیان اى پاداشدهنده روز پاداش،اى بخشندهترین بخشندگان،اى کریمترین کریمان،اى شنواترین شنوندگان،اى بیناترین بینایان،اى تواناترین توانایان،بر من بیامرز گناهانى که نعمتها را تغییر مىدهد،و گناهانى که پشیمانى به بار مىآورد،و گناهانى که باعث بیماریها مىشود،و گناهانى که پرده هاى حرمت حرمت را مى درد و گناهانى که دعا را پس مى زند و گناهانى که باران آسمان را نگاه مىدارد،و گناهانى که نابودى را به شتاب مىرساند،و گناهانى که بدبختى مى آورد،
وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُظْلِمُ الْهَوَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَکْشِفُ الْغِطَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی لا یَغْفِرُهَا غَیْرُکَ یَا اللَّهُ وَ احْمِلْ عَنِّی کُلَّ تَبِعَةٍ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی فَرَجا وَ مَخْرَجا وَ یُسْرا وَ أَنْزِلْ یَقِینَکَ فِی صَدْرِی وَ رَجَاءَکَ فِی قَلْبِی حَتَّى لا أَرْجُوَ غَیْرَکَ اللَّهُمَّ احْفَظْنِی وَ عَافِنِی فِی مَقَامِی وَ اصْحَبْنِی فِی لَیْلِی وَ نَهَارِی وَ مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَ مِنْ خَلْفِی وَ عَنْ یَمِینِی وَ عَنْ شِمَالِی وَ مِنْ فَوْقِی وَ مِنْ تَحْتِی وَ یَسِّرْ لِیَ السَّبِیلَ وَ أَحْسِنْ لِیَ التَّیْسِیرَ وَ لا تَخْذُلْنِی فِی الْعَسِیرِ وَ اهْدِنِی یَا خَیْرَ دَلِیلٍ و گناهانى که هوا را تیره مى کند و گناهانى که پرده حیا را بالا می زند، و گناهانى که جز تو کسى آنها را نمى آمرزد. اى خدا و هر حقى که از یکى از بندگانت به دوش من است بردار،و براى من در کارم گشایش و راه چاره و آسانى قرار ده،و یقینت را در سینه ام و امیدت را در دلم فرود آر تا به غیر تو امید نبندم. خدایا نگاهم دار و در جایگاهم عافیت ده و همراه من باش، در شب و در روز و از پیش رو و پشت سر،و از راست و چپ،و از بالا و زیر پا،و راه را بر من هموار ساز،و سهولت امر را برایم نیکو گردان،و در دشوارى خوارم مکن و مرا راهنما باش اى بهترین راهنما،
وَ لا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی فِی الْأُمُورِ وَ لَقِّنِی کُلَّ سُرُورٍ وَ اقْلِبْنِی إِلَى أَهْلِی بِالْفَلاحِ وَ النَّجَاحِ مَحْبُورا فِی الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ ارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ وَ أَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ طَیِّبَاتِ رِزْقِکَ وَ اسْتَعْمِلْنِی فِی طَاعَتِکَ وَ أَجِرْنِی مِنْ عَذَابِکَ وَ نَارِکَ وَ اقْلِبْنِی إِذَا تَوَفَّیْتَنِی إِلَى جَنَّتِکَ بِرَحْمَتِکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِکَ وَ مِنْ تَحْوِیلِ عَافِیَتِکَ وَ مِنْ حُلُولِ نَقِمَتِکَ وَ مِنْ نُزُولِ عَذَابِکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ جَهْدِ الْبَلاءِ وَ دَرَکِ الشَّقَاءِ وَ مِنْ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ وَ مِنْ شَرِّ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مِنْ شَرِّ مَا فِی الْکِتَابِ الْمُنْزَلِ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِی مِنَ الْأَشْرَارِ وَ لا مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ و در کارها مرا به خود وامگذار،و هرگونه دلخوشى را به دلم انداز و مرا با رستگارى و سربلندى به خانوادهام بازگردان،آراسته به شادکامى،در دنیاوآخرت،همانا تو بر هر چیز توانایى و از فضلت نصیبم کن، و از روزیهاى پاکیزهات بر من وسعت ده،و در طاعت به کار گیر، و از عذاب و آتشت پناهم ده،و زمانىکه مرا از دنیا بردى از روى رحمت به بهشتت وارد کن.خدایا به تو پناه مىآورم از زوال نعمتت، و از تغییر عافیتت،و از فرود آمدن انتقامت،و از نزول عذابت،و به تو پناه مى آورم از سختى بلا و افتادن در بدبختى و از بدى سرنوشت و سرزنش دشمنان و از شر آنچه از آسمان مى رسد و از شر آنچه در کتاب نازل شده ات شر قلمداد کردى. خدایا مرا از اشرار و از اهل آتش قرار مده.
وَ لا تَحْرِمْنِی صُحْبَةَ الْأَخْیَارِ وَ أَحْیِنِی حَیَاةً طَیِّبَةً وَ تَوَفَّنِی وَفَاةً طَیِّبَةً تُلْحِقُنِی بِالْأَبْرَارِ وَ ارْزُقْنِی مُرَافَقَةَ الْأَنْبِیَاءِ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلائِکَ وَ صُنْعِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى الْإِسْلامِ وَ اتِّبَاعِ السُّنَّةِ یَا رَبِّ کَمَا هَدَیْتَهُمْ لِدِینِکَ وَ عَلَّمْتَهُمْ کِتَابَکَ فَاهْدِنَا وَ عَلِّمْنَا وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلائِکَ وَ صُنْعِکَ عِنْدِی خَاصَّةً کَمَا خَلَقْتَنِی فَأَحْسَنْتَ خَلْقِی وَ عَلَّمْتَنِی فَأَحْسَنْتَ تَعْلِیمِی وَ هَدَیْتَنِی فَأَحْسَنْتَ هِدَایَتِی فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى إِنْعَامِکَ عَلَیَّ قَدِیما وَ حَدِیثا فَکَمْ مِنْ کَرْبٍ یَا سَیِّدِی قَدْ فَرَّجْتَهُ وَ کَمْ مِنْ غَمٍّ یَا سَیِّدِی قَدْ نَفَّسْتَهُ وَ کَمْ مِنْ هَمٍّ یَا سَیِّدِی قَدْ کَشَفْتَهُ وَ کَمْ مِنْ بَلاءٍ یَا سَیِّدِی قَدْ صَرَفْتَهُ وَ کَمْ مِنْ عَیْبٍ یَا سَیِّدِی قَدْ سَتَرْتَهُ و از همنشینى نیکان محروم مگردان،و به زندگى پاکیزه زندهام بدار و به مرگ پاکیزه بمیران،به نیکان پیوندم ده،همنشینى با پیامبران را نصیم فرما،همنشینى در جایگاه صدق،نزد فرمانروایى نیرومند.خدایا تو را سپاس بر نیکى آزمایش و رفتارت،و تو را سپاس بر اسلام و پیروى روش پیامبر،پروردگارا، چنانکه اینان را به دینت هدایت فرمودى،و کتاب خود را به آنها آموختى،ما را هم رهنما باش و به ما هم بیاموز،تو را سپاس بر نیکى آزمایش و رفتارت به ویژه نسبت به من،چنانکه مرا آفریدى،و آفرینشم را نیکو نهادى،و به من آموختى و آموزشم را نیکو نمودى، و راهنمایى ام فرمودى و راهنمایى ام را نیکو گرداندى،پس تو را سپاس بر نعمت بخشىات بر من در گذشته و حال،آقاى من چه بسیار محنت غمزایى که از من گشودى و چه بسیار اندوهى که زدودى،و چه بسیار نگرانى که برطرف ساختى،و چه بسیار بلایى که اى آقاى من برگرداندى و چه بسیار عیبى که پوشاندى.
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى کُلِّ حَالٍ فِی کُلِّ مَثْوًى وَ زَمَانٍ وَ مُنْقَلَبٍ وَ مُقَامٍ [مَقَامٍ] وَ عَلَى هَذِهِ الْحَالِ وَ کُلِّ حَالٍ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَفْضَلِ عِبَادِکَ نَصِیبا فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ خَیْرٍ تَقْسِمُهُ أَوْ ضُرٍّ تَکْشِفُهُ أَوْ سُوءٍ تَصْرِفُهُ أَوْ بَلاءٍ تَدْفَعُهُ أَوْ خَیْرٍ تَسُوقُهُ أَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا أَوْ عَافِیَةٍ تُلْبِسُهَا فَإِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ بِیَدِکَ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْکَرِیمُ الْمُعْطِی الَّذِی لا یُرَدُّ سَائِلُهُ وَ لا یُخَیَّبُ آمِلُهُ وَ لا یَنْقُصُ نَائِلُهُ وَ لا یَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ بَلْ یَزْدَادُ کَثْرَةً وَ طِیبا وَ عَطَاءً وَ جُودا وَ ارْزُقْنِی مِنْ خَزَائِنِکَ الَّتِی لا تَفْنَى وَ مِنْ رَحْمَتِکَ الْوَاسِعَةِ إِنَّ عَطَاءَکَ لَمْ یَکُنْ مَحْظُورا وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ: پس تو را سپاس بر هر حال، در هر مکان و زمان و هر منزل و مقام،و بر این حال و هر حال.خدایا مرا در این روز از برترین بندگانت در روزى قرار ده،از خیرى که پخش مىکنى،یا رنجى که برطرف مىنمایى،یا امر بدى که برمىگردانى،یا بلایى که دفع مىکنى، یا خیرى که مىفرستى، یا رحمتى که مىگسترانى،یا عافیتى که بر بندگان مىپوشانى،همانا تو بر هرچیز توانایى،و خزانه هاى آسمان ها و زمین به دست توست،و تو یگانه بزرگوار عطا بخشى هستى که خواهندهاش بازگردانده نشود،و آرزومندش ناامید نگردد،و عطایش کاستى نپذیرد،و آنچه نزد اوست پایان نیابد،بلکه به فزونى عنایت و خاطر پسندى و عطا و بخشش بیفزاید و مرا روزى کن از خزانه هایت که تمام نمى شود و از رحمت گسترده ات، همانا عطایت ممنوع نبوده و تو بر هر چیز توانایى،به مهربانى ات اى مهربانترین مهربانان.
دوم: هزار مرتبه تسبیحات عشر را که سید به نقل کفعمى ذکر فرموده بخواند و این تسبیحات در اعمال روز عرفه بیاید.
سوم: دعاى اللّهمّ من تعبّا و تهیا را که در روز عرفه و شب و روز جمعه نیز وارد است بخوان و متن آن در بیان اعمال شب جمعه گذشت.
چهارم: حضرت سیدالشهدا(ع) و زمین کربلا را زیارت کند و تا روز عید قربان در آنجا بماند تا از شر آن سال محفوظ باشد.
در حدیثی از سه امام بزرگوار، امام صادق و امام کاظم و امام رضا(علیه السلام) آمده است که هر کس روز عرفه به زیارت امام حسین(علیه السلام) برود، خداوند او را با ایمان محکم همراه با اطمینان باز مى گرداند.
مرحوم علامه مجلسى مى گوید: روز عرفه از اعیاد بزرگ اسلامى است و کسى که بتواند این روز را در عرفات باشد، توفیق بزرگى دارد. این روز اعمال و دعاهاى فراوانى دارد و بهترین عمل در این روز، دعا است. این روز، براى تقویت معرفت الهى و رابطه عمیق تر با حضرت حق و شناخت صفات جمال و جلال پروردگار، بسیار مناسب و مغتنم است. این روز به ویژه براى کسانى که در سرزمین پرخاطره و انسانساز عرفات باشند و در مناسک حج شرکت داشته باشند، سعادت مضاعف خواهد بود. آنان که در لباس سفید احرام، با قلبى مملو از عشق خداوند، دعاى عرفه امام حسین(ع) را در سرزمین عرفات زمزمه مى کنند، از این زلال معرفت ناب، بیش از دیگران سیراب مى شوند.
امام باقر(ع) از امام زین العابدین(ع) روایت کرده است که آن حضرت در روز عرفه جمعى را مشاهده کرد که دست نیاز به سوى مردم دراز کرده و کمک مى خواستند! حضرت فرمود: واى بر شما! آیا از غیر خدا در این روز حاجت مى طلبید در حالى که در این روز امید مى رود که فضل خداوند حتى شامل بچه هایى شود که در شکم مادرانند. در روز عرفه مخصوصا دعا براى مؤمنان و دوستان بسیار سفارش شده است. چه آنان که زنده اند و چه کسانى که از دنیا رفته اند.
از ابراهیم بن هاشم که از بزرگان شیعه است چنین نقل شده که عبدالله بن جندب را در سرزمین عرفات دیدم که در روز عرفه، غرق در دعا و راز و نیاز بود. دست هاى خود را به سوى آسمان بلند کرده بود و اشک از چشمانش سرازیر بود، و فراوان گریه مى کرد; در پایان نزد او رفتم و گفتم: وقوف و عبادت هیچ کس را مثل تو ندیدم. گفت به خدا سوگند! فقط براى برادران مؤمن دعا کردم، زیرا از امام موسى کاظم(ع) شنیدم که فرمود: هر کس براى برادران مؤمن خود دعا کند، از عرش ندا مى رسد که صد هزار برابر آن براى خود تو خواهد بود و من نخواستم از صد هزار برابر دعاى فرشتگان که یقیناً مستجاب است، دست بردارم! و براى خودم دعا کنم که نمى دانم مستجاب خواهد شد یا خیر!
اعمال روز عرفه:
براى روز عرفه چند عمل وارد شده است:
1ـ روزه گرفتن که پاداش فراوانى دارد. ولى اگر روزه در آن روز سبب ضعف و ناتوانى جهت دعا و انجام اعمال و عبادات روز عرفه شود ترک آن بهتر است! البته روزه مربوط به کسانى است که در وطن هستند یا قصد اقامت ده روز کرده اند.
2ـ غسل کردن قبل از غروب آفتاب.
3ـ زیارت امام حسین(ع) که زیارت آن حضرت در روز عرفه طبق روایتى از امام صادق(ع) پاداش حج و عمره بسیار و جهاد فراوان دارد. (زیارت مخصوص امام حسین(ع) در روز عرفه در مفاتیح الجنان آمده است.)
در روایت دیگرى از امام صادق(ع) نقل شده است که خداوند در روز عرفه، توجه خاصى به زائران قبر امام حسین(ع) دارد، حاجاتشان را برآورده مى سازد و گناهانشان را مى آمرزد.
در حدیث دیگرى از سه امام بزرگوار، امام صادق و امام کاظم و امام رضا(ع) آمده است که هر کس روز عرفه به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند او را با ایمان محکم همراه با اطمینان باز مى گرداند. به هر حال همان گونه که سید بن طاووس در اقبال فرموده است: احادیث در فضیلت زیارت امام حسین(ع) در روز عرفه، متواتر است. به همین دلیل سیل مشتاقان در این روز به سوى مرقد آن حضرت سرازیر مى شود.
4ـ پس از نماز عصر و قبل از آنکه دعاهاى روز عرفه را بخواند دو رکعت نماز در زیر آسمان به جا آورد و به گناهان و خطاهاى خود اعتراف کند که امام صادق(علیه السلام) فرمود : هر کس چنین کند پاداش کسانى که در سرزمین عرفاتند را خواهد داشت و گناهانش آمرزیده گردد.
مرحوم شیخ کفعمى کیفیت نماز را این گونه آورده است: پس از آن که نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو، به جا آوردى، دو رکعت نماز بخوان در رکعت اول بعد از سوره حمد، سوره توحید ( ق ل هو الله احد و در رکعت دوم، پس از سوره حمد، سوره قُل یا اَیُّهَا الْکافِرُون را بخوان . بعد از آن نیز چهار رکعت نماز بگزار(هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت بعد از سوره حمد ، پنجاه مرتبه سوره توحید را بخوان که نماز امیرالمؤمنین نیز به همین صورت است. آنگاه این تسبیحات را که از ر سول خدا نقل شده است و سید بن طاووس آنرا در اقبا» آورده، بخوان: سُبْحانَ مَنْ فِى السَّماءِ عَرْشُهُ...
آنگاه صد مرتبه بگو : سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ: منزه است خدا و حمد از آن خداست و معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگ تر از توصیف است و صد مرتبه سوره قُل هُوَ اللّهُ أحَد را بخوان.
صد مرتبه آیة الکرسى. صد مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد. ده مرتبه لااِلـهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى معبودى جز خدا نیست یگانه اى که شریک ندارد پادشاهى خاصّ اوست و از آن اوست حمد زنده کند. وَیُمیتُ، وَیُمیتُ وَیُحْیى، وَهُوَ حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ و بمیراند و بمیراند و زنده کند و اوست زنده اى که نمیرد هر چه خیر است به دست اوست و او بر همه چیز تواناست. 10 مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذى لا اِلـهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ، وَاَتُوبُ اِلَیْهِ: آمرزش خواهم از خدایى که معبود به حقى جز او نیست که زنده و پاینده است و به سویش توبه کنم.
10مرتبه یا اَللهُ، 10مرتبه یا رَحْ منُ، 10مرتبه یا رَحیمُ، 10مرتبه یا بَدیعَ السّ َم واتِ وَالاَْرْضِ، یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ، 10مرتبه یا حَىُّ یا قَیُّومُ، 10 مرتبه یا حَنّانُ یا مَنّانُ، 1 0مرتبه یا لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، 10مرتبه آمینَ.
پس آنگاه بگو: اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ یا مَنْ هُوَ اَقْرَبُ اِلَىَّ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ، یا مَنْ یَحُولُ: خدایا از تو خواهم اى کسى که او نزدیکتر است به من از رگ گردن اى که حائل شو د. بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ، یا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الاَْعْلى وَ بِالاُْفُقِ الْمُبینِ، یا مَنْ هُوَ: میان انسان و دلش اى که او در دیدگاه اعلى است و در افق آشکارى است اى که او. الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى، یا مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىْءٌ، وَ هُوَ السَّمیعُ: بخشاینده است و بر عرش استیلا دارد اى که نیست مانندش چیزى و او شنوا و. الْبَصیرُ، اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد: بیناست از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد و آل محمد: آنگاه حاجت خود را از خداوند طلب کن که برآورده خواهد شد، ان شاءاللّه.
مرحوم کفعمى در ادامه مى افزاید: پس از آن این صلوات را بخوان; امام صادق(ع) فرمود: هر کس بخواهد محمّد و آل محمّد را با صلوات بر آنان مسرور و خشنود سازد، این صلوات را بخواند: اَللّهُمَّ یا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطى، وَیا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ، وَیا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ: خدایا اى بخشنده ترین عطابخشان و اى بهترین درخواست شدگان و اى مهربانترین کسى که از او مهربانى جویند. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ فِى الاَْوَّلینَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ فِى: خدایا درود فرست بر محمّد و آلش در زمره پیشینیان و درود فرست بر محمّد و آلش در زمره. الاْخِرینَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ فِى الْمَلاَِ الاَْعْلى، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد: پسینیان و درود فرست بر محمّد و آلش در ساکنین عالم بالا و درود فرست بر محمّد.
وَآلِهِ فِى الْمُرْسَلینَ، اَللّهُمَّ اَعْطِ مُحَمَّداً وَ آلَهُ الْوَسیلَةَ وَ الْفَضیلَةَ: و آلش در زمره مرسلین خدایا عطا کن به محمّد و آلش مقام وسیله و فضیلت. وَالشَّرَفَ وَ الرِّفْعَةَ وَ الدَّرَجَةَ الْکَبیرَةَ، اَللّهُمَّ اِنّى آمَنْتُ بِمُحَمَّد صَلَّى اللهُ: و شرف و رفعت و درجه بلند خدایا من ایمان آوردم به محمّد صلى الله. عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ لَمْ اَرَهُ، فَلا تَحْرِمْنى فِى الْقِیمَةِ رُؤْیَتَهُ، وَ ارْزُقْنى صُحْبَتَهُ: علیه و آله با این که او را ندیده ام پس در روز قیامت از دیدارش محرومم مفرما و مصاحبت و همنشینى او را روزیم فرما.
وَتَوَفَّنى عَلى مِلَّتِهِ، وَ اسْقِنى مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَباً رَوِیّاً سآئِغاً هَنیئاً، لا: و بر کیش او بمیرانم و بنوشانم از حوض او (حوض کوثر) نوشاندنى سیراب و جانبخش و گوارا که. اَظْمَأُ بَعْدَهُ اَبَداً، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدیرٌ، اَللّهُمَّ اِنّى آمَنْتُ بِمُحَمَّد صَلَّى: پس از آن هرگز تشنه نشوم که براستى تو بر هر چیز توانایى خدایا من ایمان آورده ام به محمّد صلى. اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَلَمْ اَرَهُ، فَعَرِّفْنى فِى الْجِنانِ وَجْهَهُ، اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مُحَمَّداً: الله علیه وآله و او را ندیده ام پس در بهشت رویش را به من نشان ده خدایا برسان به محمّد.
صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ مِنّى، تَحِیَّةً کَثیرَةً وَسَلاماً: صلى الله علیه و آله از جانب من تحیتى بسیار و سلامى. آنگاه دعاى «امّ داوود» را بخوان (که در اعمال نیمه ماه رجب ـ صفحه 647 ـ گذشت). سپس این تسبیحات را که پاداش فراوانى دارد.
بخوان: سُبْحانَ اللهِ قَبْلَ کُلِّ اَحَد، وَ سُبْحانَ اللهِ بَعْدَ کُلِّ اَحَد، وَ سُبْحانَ اللهِ مَعَ: منزه باد خدا پیش ازهر کس و منزه باد خدا پس از هرکس و منزه باد خدا با. کُلِّ اَحَد، وَ سُبْحانَ اللهِ یَبْقى رَبُّنا و یَفْنى کُلُّ أَحَد، وَ سُبْحانَ اللهِ تَسْبیحاً: هرکس و منزه باد خدا که باقى ماند پروردگار ما و فانى شود هرکس و منزه باد خدا تنزیهى. یَفْضُلُ تَسْبیحَ الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً کَثیراً قَبْلَ کُلِّ اَحَد، وَ سُبْحانَ اللهِ: که فزونى گیرد بر تسبیح تسبیح گویان فزونى بسیارى پیش از هرکس و منزه باد خدا. تَسْبیحاً یَفْضُلُ تَسْبیحَ الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً کَثیراً بَعْدَ کُلِّ اَحَد، وَ سُبْحانَ: تنزیه ى که فزونى گیرد برتسبیح تسبیح گویان فزونى بسیارى پس از هر کس و منزه باد. اللهِ تَسْبیحاً یَفْضُلُ تَسْبیحَ الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً کَثیراً مَعَ کُلِّ اَحَد، وَسُبْحانَ: خدا تنزیهى که فزونى گیرد بر تسبیح تسبیح گویان فزونى بسیار با هر کس، و منزه باد . اللهِ تَسْبیحاً یَفْضُلُ تَسْبیحَ الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً کَثیراً لِرَبِّنَا الْباقى وَیَفْنى کُلُّ: خدا تنزیهى که فزونى گیرد بر تسبیح تسبیح گویان برترى بسیارى براى پروردگار ما که باقى ماند و جز او فانى شود هر. اَحَد، وَ سُبْحانَ اللهِ تَسْبیحاً لا یُحْصى وَ لا یُدْرى وَ لا یُنْسى، وَ لا یَبْلى: کس و منزه باد خدا تنزیهى که به شماره در نیاید و دانسته نشود و فراموش نگردد و کهنه نشود.
وَ لا یَفْنى وَ لَیْسَ لَهُ مُنْتَهى، وَ سُبْحانَ اللهِ تَسْبیحاً یَدُومُ بِدَوامِهِ، وَ یَبْقى: و فنا نپذیرد و انتهایى برایش نباشد و منزه باد خدا تنزیهى که دوام داشته باشدبه دوام او و باقى ماند. بِبَقآئِهِ فى سِنِى الْعالَمینَ، وَ شُهُورِ الدُّهُورِ، وَ اَیّامِ الدُّنْیا وَ ساعاتِ اللَّیْلِ: به بقاى او در طول سالهاى این جهان و سایر جهانیان و ماههاى این روزگار و هر روزگار و روزهاى دنیا و ساعات شب. وَ النَّهارِ، وَ سُبْحانَ اللهِ اَبَدَ الاَْبَدِ، وَمَعَ الاَْبَدِ مِمّا لا یُحْصیهِ الْعَدَدُ، وَ لا: و روز و منزه باد خدا تا جاویدان است جاوید و و همراه با جاوید بد انسان که شماره اش نتوان کرد. یُفْنیهِ الاَْمَدُ، وَ لا یَقْطَعُهُ الاَْبَدُ، وَتَبارَکَ اللهُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ: زمان و مدت آن را به فنا نکشاند و قطعش نکند «هرگز» و بزرگ است خدا بهترین آفریدگان.
بار دیگر همین دعا را بخوان، ولى بجاى سُبْحانَ اللّهِ قَبْلَ کلِّ أَحَد، بگو: وَ الْحَمْدُ لِلّه قَبْلَ کُلِّ اَحَد، و هر جا که کلمه سُبْحانَ اللّه دارد; به جاى آن اَلْحَمدُ لِلّه بگو و دعا را تا آخر بخوان. براى بار سوم از ابتدا شروع کن ولى این بار به جاى سُبْحانَ اللّهِ، بگو: لا إِلهَ إلاّ اللّه. مثلاً بگو: لا إله إلاّ اللّه قَبْلَ کُلِّ أَحَد... در مرتبه چهارم، دعا را از ابتدا شروع کن و تا آخر بخوان، ولى به جاى سبحان اللّه بگو أللّه اکبر. مثلاً مى گویى: أللّه أکبر قَبلَ کلِّ أحد... سپس دعاى أللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّأ وَ تَهَیَّأَ را بخوان (که در اعمال شب جمعه، صفحه 966 خواهد آمد. آنگاه با نهایت خشوع و فروتنى، دعاى چهل و هفتم «صحیفه سجّادیّه» را بخوان که بسیار دعاى گران قدر و ارزشمندى است.
دعاى معروف عرفه
از جمله دعاهایى که خواندنش در روز عرفه سفارش شده است دعاى معروف و مشهور سالار شهیدان امام حسین(علیه السلام) است که ازمحتواى بسیاربا ارزش وبى نظیرى برخورداراست; این دعاى پرفیض، گنجینه اى از معارف اسلامى است که راه خداشناسى و توبه و بازگشت به او را، به هر خداجوى مسلمانى مى آموزد، و روح را به بالاترین اوج معرفت، مى رساند; مى توان گفت یک دوره عرفان اسلامى در آن درج است.
بشر و بشیر از فرزندان غالب اسدى روایت کرده اند که عصر روز عرفه در سرزمین عرفات خدمت امام حسین(ع) بودیم که آن حضرت با گروهى از اهل بیت و شیعیان خود، در نهایت خشوع و فروتنى، از خیمه خویش بیرون آمدند و در قسمت چپ کوه [جبل الرحمه] کوه معروفى است در وسط عرفات، رو به سوى کعبه ایستادند و همانند فقیر و نیازمندى که چیزى طلب کند، دستها را در برابر صورت گرفتند و دعای معروف عرفه امام حسین را خواندند که در مفاتیح آمده است.
/2759/
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}