در روایات بسیاری داریم که اگر کسی به خلق خدا خالصانه خدمت کند خدای متعال عنایت می‌کند و درهای بهشت را به روی فرد می‌گشاید. در روایت شریفی داریم که بیان می‌دارد : خدمت به خلق خدا راهی برای آسان وارد شدن انسان به بهشت باز می‌کند.

به گزارش راسخون به نقل از فارس،‌ همزمان با فرارسیدن ماه مبارک رمضان ماه میهمانی خداوند، برای آشنایی با مضامین دعاهای روزانه هر روز از این ماه مبارک، آیت‌الله روح‌الله قرهی مدیر مدرسه علمیه امام مهدی(عج) و از اساتید اخلاق، در گفت‌وگویی به شرح دعای روز بیستم پرداخته است که در ادامه می‌خوانیم:

«اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ»؛ در دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان، عرضه می‌داریم: خدایا در این ماه و در این روز  درهای بهشتت را بگشا و درهای دوزخت را ببند.

چه چیزهایی عامل گشایش درهای بهشت می‌شود

وقتی انسان اعمالش را برای پروردگار عالم انجام داد و تبیین کرد که عمل من  فقط برای خدا باشد در روایات داریم که خداوند  درهای بهشت را به روی خود باز می‌کند.

نخست؛ «من کان فی الدنیا غافلاً و هو فی النار»؛ هر کس در دنیا غافل شود در آتش جهم خواهد بود بنابراین باید از غفلت هم دوری جست تا بتوان ابواب جنان را باز کرد.

دوم؛ خدمت به خلق خدا که در روایات بسیاری داریم که اگرکسی به خلق خدا خالصانه خدمت کند خدای متعال عنایت می‌کند و درهای بهشت را به روی فرد می‌گشاید. در روایت شریفی داریم که بیان می‌دارد: خدمت به خلق خدا راهی برای آسان وارد شدن انسان به بهشت باز می‌کند. 

سوم؛ دور شدن از گناه. اگر کسی از گناه دوری نکند طبعاً  ابواب رحمت الهی را به روی خود باز نکرده است  ولو به ظاهر هم  خدمتی به خلق خدا کرده باشد. اگر انسان نسبت به این مسئله مراقبت داشته باشد، تمام است.

در آیات و روایات اسلامی آمده است که «طریق الجنة ترک الذنوب»؛ راه بهشت با ترک گناه میسر می‌شود. اگر کسی می‌خواهد واقعاً‌‌ وارد بهشت شود راه حل آن ترک گناه است.

بهشت درهای مختلف دارد و این یکی از الطاف خداست که درهای بهشت، بیشتر از درهای جهنم است و این موضوع بیانگر غلبه رحمت الهی بر غضب الهی است.

درب‌های بهشت و جهنم چند در است؟

 پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: اقل درهای بهشت، هشت  در  و درهای جهنم هفت در است که هر یک از درهای بهشت به ابوابی باز می‌شود اما درهای جهنم ابواب دیگری ندارد.

هر فردی از یک درب بهشت وارد می‌شود:  درب صادقین، درب شهدا، درب علما داریم..

در دعای بیستمین روز از ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:

«اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ»؛ همه ابواب بهشت بر روی من باز شود.  کسی که روزه باشد  و این ماه هم ماه رحمت و مغفرت است  طبعاً می‌تواند چنان ابواب بهشت را بر روی خود بگشاید که از همه  دربهای بهشت وارد شود

فراز دوم؛ «واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ»؛ خدایا درهای جهنم را بر روی خودم ببند . گاهی یکی از این درهای جهنم توسط ریا است و باعث می‌شودانسان به  گناه بیفتد.

در ما ه مبارک رمضان  از آنجا که  انسان مراقب اعضا و جوارح خویش است به خودی خود، درهای جهنم را به روی خود می‌بندد.

سؤالی که اینجا پیش می‌آید این است که چرا از خدا می‌خواهیم و می‌گوییم «اللهم»؟ در واقع ما می‌خواهیم به خدا بگوییم که خدایا می‌دانم اگر روزه بگیرم اما توفیق کنترل اعضا و جوارحم را نداشته باشم  طبیعی است که این روزه، درهای جهنم را نمی‌بندد لذا من از تو توفیقی می‌خواهم که بتوانم اعضا و جوارحم را کنترل کنم و لذا از خود پروردگار عالم درخواست می‌کنیم. 

در روایتی آمده است که این درهای بهشت، زمانی به روی انسان باز می‌شود که انسان، روزه‌دار حقیقی باشد. حضرت رسول(ص) فرمود: بهشت هشت در دارد و یکی از درهای آن دری است که «ریّان» نام دارد  و کسی داخل آن نمی‌شود مگر روزه‌دار حقیقی. 

بنابراین برای این از خدا می‌خواهیم که درهای بهشت را «افتح» و درهای جهنم را «اغلق» ببندد برای این است که ما تصور نکنیم با روزه خودمان می‌توانیم اگر خداتوفیق ندهد نمی‌توانیم اعضا و جوارح خود را کنترل کنیم.

در فراز بعدی می‌فرماید «وَوَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ»؛ خدایا به من توفیق تلاوت قرآن مرحمت کن. اولاً  قرآن به عنوان کتاب انسان سازی است و اگر  خداوند بخواهد کسی را در هدایت، موفق بدارد  به دلیل این است که قرآن را به خوبی می‌فهمد. دوم اینکه خود تلاوت قرآن یکی از ثواب‌های باعظمتی دارد  و انسان باید در آیات الهی دقت و تأمل کند که این از توفیقات الهی است. چه بسا کسانی که قرآن را در خانه‌هایشان دارند اما توفیق تلاوت قرآن را ندارند. حضرت رسول(ص) می‌فرمایند: خانه‌ای که در آن فراوان قرآن خوانده شود خیر آن بسیار می‌شود و اهل آن خانه را خداوند وسعت مالی می‌دهد و این خانه برای آسمانیان درخشش دارد همانند ستارگان آسمان برای زمینیان.

بسیاری از افراد با تلاوت قرآن تغییر یافته‌اند. قلب‌ها را احیا می‌کند و انسان را از منکر و فحشا دور می‌کند.

«یا مُنَزّلِ السّکینةِ فی قُلوبِ المؤمِنین»؛ ای فرود آورنده آرامش در قلوب مؤمنین. یعنی وقتی انسان به وسیله تلاوت قرآن، متصل به خدا شد هم آرامش پیدا می‌کند، هم ابواب بهشت بر روی او گشوده و هم ابواب نیران به روی او بسته می‌شود چرا چون راه‌های چگونه بهشتی شدن و چگونهه از جهنم دور شدن، همگی در قرآن آمده است. بنابراین به خودی خود برای انسان، آرامشی به وجود می‌آید که چنان قلبش را آرام می‌کند که اگر همه عالم بخواهند نسبت به پروردگار جهانیان کافر شوند در او اثری نخواهد داشت.
/2759/