به گزارش راسخون به نقل از روابط عمومی سازمان اوقاف و امور خیره، ظاهرا این محدوده سنگی در هنگام ساخت مسجد، خانه‌ای بوده متعلق به پیرزنی که حاضر به فروش آن به بانو گوهرشاد برای ساختن مسجد نمی‌شود و از آنجایی که بانو گوهرشاد سعی در رعایت جهات معنوی در روند ساخت مسجد داشت دستور می‌دهد که کاری به این خانه نداشته باشند. از این رو تا اتمام مسجد این خانه وجود داشته است تا اینکه خود پیرزن بانی می‌شود مسجدی را خودش در همانجا احداث کند ولی عمر او کفایت نکرد لذا بعد از مرگ او این محوطه سنگی به خاطر همان نیتی که داشته به نام مسجد پیره زن ایجاد می‌شود.
.
این محوطه سنگی در نیمه اول دهه ۱۳۲۰ شمسی برچیده شد و به جای آن حوض آب احداث گردید.
.
برخی نیز معتقدند این فضا به نام قرآن خانه و یا بیت‌المصحف در زمان شاه سلیمان صفوی بعد از مرمت مسجد در سال ۱۰۸۴ قمری که بر اثر زلزله شدید آسیب دیده بود توسط زال بیگ و یا پیرزال بنا گردید و به مرور زمان نام پیرزال به پیره زن تبدیل شده است.