به گزارش راسخون به نقل از مهر، حجت الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور صبح امروز (چهارشنبه) در بیست و ششمین همایش بیمه و توسعه اظهار داشت: روز بیمه را خدمت همه دست اندرکاران، مسئولین، شرکت‌ها، اساتید، پژوهشگران و کارشناسان تبریک و تهنیت عرض می‌کنم و امیدوارم این روز که روز تجلیل از صنعت بیمه است، روحیه جدیدی برای همه دست اندرکاران برای خدمت بیشتر به مردم عزیز کشورمان باشد.

وی افزود: ظاهر صنعت بیمه بیشتر، در قالب اقتصادی و جزو بازارهای مالی گنجانده شود اما واقعیت امر این است که ماهیت بیمه، ماهیت امنیت بخشی به جامعه است یعنی ذیل تامین اجتماعی باید تعریف شود.

رئیس جمهور گفت: بیمه می خواهد به مردم جامعه اعم از تولیدگر، کشاورز، صنعتگر، کارآفرین و کسی که دارای کارگاه و فروشگاه است و مردم عادی که زندگی روزمره دارند، برای روز سختی به آنها اطمینان دهد. بیمه می‌خواهد به مردم بگوید که شما در روز خسارت و مشکلات تنها نیستید بلکه یار و یاوری دارید به نام صنعت بیمه و شرکت بیمه در کنار شماست و شما را یاری می کند.

روحانی تاکید کرد: می‌خواهم از این جمله استفاده کنم که کار بیمه و عملکرد این صنعت و شرکت‌های مربوطه باید به گونه‌ای باشد که مردم احساس آرامش کنند. یعنی خدای ناکرده اگر من یک تصادفی کردم و حادثه‌ای برای من پیش آمد بدانم که در یک زمان کوتاهی مشکل من حل می شود. البته الان شاید وضع خیلی بهتر شده باشد اما ما قبل از انقلاب با وجود اینکه در یک تصادفی که مقصر نبودیم، تا رفتیم به پول بیمه برسیم وسط راه داشتیم پشیمان می‌شدیم. سرعت عمل و از بین بردن بروکراسی در زمینه تامین خسارت، کارشناسی فوری، تعیین خسارت، پرداخت خسارت اصل تامین است. معنای تامین اجتماعی است به معنای این است که شما به مردم امنیت و آرامش دهید.

وی تاکید کرد: صنعت بیمه در شرایط امروز برای ما اهمیت خاص و ویژه‌ای دارد و اگر ما بتوانیم از موضوعاتی که تحت آن موضوعات قرار داد بیمه  را انجام می‌دهیم، توسعه دهیم و به همه مواردی که به طور احتمال در زندگی ما پیش می آید، امنیت و آرامش جامعه ما بیشتر خواهد شد.

روحانی گفت: ما کشوری هستیم که در معرض ریسک های خاص خودمان قرار داریم. ما کشوری هستیم که در طول ۴۱ سال گذشته تحت فشارهای تحریمی بودیم، به ویژه در این دو سال اخیر که شدیدترین فشار تحریمی بر ما وارد شده است.

وی خاطرنشان کرد: دولت یازدهم و دوازدهم همه تلاشش این بود که این ریسک را به حداقل کاهش دهد. البته ریسک معمولاً به صفر نمی‌رسد اما می‌توان آن را کاهش داد. وقتی دولت یازدهم شروع شد، ما تحریم بودیم و تحریم‌ها پلکانی بود، در آن زمان قطعنامه های سازمان ملل پشتیبان تحریم ها بود. ما در آن مقطع مجاز بودیم یک میلیون بشکه نفت بفروشیم، سال بعد ۲۰ درصد کم شود و سال بعد ۲۰ درصد دیگر کم شود. مقررات بر این مبنا بود که هرسال ۲۰ درصد از صادرات نفت کاهش یابد. 

رئیس‌جمهور گفت: اولین کاری که ما کردیم این بود که ما آن ۲۰ درصد را حذف کردیم، یعنی در مذاکرات اولیه با آنها صحبت کردیم و قرار شد برای ادامه مذاکره، صادرات نفت ما کاهش پیدا نکند، این اولین قدم بود. دومین قدم این بود که ما اعتقاد داشتیم که برای حل این مسئله باید در سطح بالاتر مذاکره کنیم و برای این کار مقدمات لازم را فراهم کردیم.

روحانی ادامه داد: برای اولین بار بعد از انقلاب اسلامی در سال ۹۲ و در آغاز دولت یازدهم بین وزیر امور خارجه ایران و وزیر خارجه آمریکا گفتگو و مذاکره آغاز شد، این کار ممکن است از دید مردمی که در سیاست سررشته ندارند کار ساده ای باشد اما این کار عظیم و بزرگی بود، دلیل آن این بود که ما به مردم قول داده بودیم ظرف ۱۰۰ روز مردم شاهد اولین تحول در زمینه این ریسک باشند.

وی با اشاره به تماس تلفنی خود با رئیس جمهور آمریکا اظهار داشت: اگر بنا بود ظرف ۱۰۰ روز این کار انجام بگیرد، بدون این تماس امکان پذیر نبود. مشاورین و همراهان من در سفر نیویورک من را قانع کردند که برای پیشرفت در مذاکرات، جواب تلفن رئیس جمهور آمریکا بدهم. البته این مورد تردید من بود اما وقتی همه مشاوران من، به اتفاق این نظر را دادند من پذیرفتم و در آخرین لحظاتی که داشتم نیویورک را ترک می‌کردم، رئیس‌جمهور آمریکا در هتلی که من بودم تلفن زد و من پاسخ تلفن او را دادم و این صحبت کوتاهِ یک ربع، بیست دقیقه ای یک لوکوموتیو بسیار قوی برای حرکت قطار مذاکره بود.

روحانی با بیان اینکه این گفتگو باعث شد که ما چارچوب را با او مشخص کردیم، گفت: سه موضوع را برای مذاکره مطرح کرد؛ این بحث را برای اولین بار است که در یک جمع عمومی می‌گویم. من در آن مکالمه تلفنی گفتم که راجع به سه موضوع آمادگی مذاکره نداریم اما برای موضوع اول که هسته‌ای است، اگر به خوبی تمام شد و شما درست اجرا کردید موضوع دوم و سوم در دستور کار مذاکره ما قرار خواهد گرفت. این حرکت باعث شد ما در کمتر از ۱۰۰ روز به توافق موقت ژنو رسیدیم، در این توافق به طور موقت تحریم‌ها در بسیاری از زمینه‌ها برداشته شد، از جمله پول‌هایی که در بانکها بلوکه شده بود و ماهانه ۷۰۰ میلیون دلار در اختیار قرار ایران قرار می گرفت.

رئیس‌جمهور گفت: از دیگر موارد آن توافق این بود که ایران حق غنی‌سازی دارد و این مهمترین دستاورد در آن مذاکرات کمتر از ۱۰۰ روز بود. هیچکس باور نمی کرد، حتی کارشناسان ما، که ما در مذاکرات می‌توانیم از ۶ قدرت بزرگ دنیا این نکته را بگیریم که ایران برخلاف آنچه در قطعنامه‌های سازمان ملل آمده بود، حق غنی‌سازی در داخل کشور خود را دارد.

روحانی گفت: ما در مرحله بعدی مذاکرات بعدی را شروع کردیم و در این مذاکرات هدفی را داشتیم که در این هدف بسیاری از کارشناسان ما می‌گفتند شدنی نیست. ما در آن مذاکرات می‌گفتیم در پایان این مذاکرات، باید تمامی قطعنامه های فصل هفتم شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران یکجا لغو شود. این چیزی بود که هیچ متخصص حقوق بین‌المللی باور نمی‌کرد که شش قطعنامه فصل هفتم سازمان ملل متحد که حتی یک ساعت آن را اجرا نکردیم، توسط همان شورای امنیت یکجا لغو شود و این کار انجام گرفت.

رئیس‌جمهور افزود: شما بعد از برجام دیدید که کار شما آسان شد و صنعت بیمه رونق پیدا کرد و ارتباط شما با بیمه های جهانی تسهیل شد، مشارکت ها بیشتر شد، تولید حرکت کرد، شرکت‌های خارجی به ایران آمدند، قراردادها امضا شد و فقط یک کشور در آن شرایط ۵۰ میلیارد دلار به ما اعتبار داد، یک تحول بسیار بزرگ و عظیم در کشور آغاز شد.

وی ادامه داد: یکی از رهبران بزرگ آسیایی به من می‌گفت که ما داشتیم بعد از برجام کم کم با چشم حسادت به ایران نگاه می‌کردیم و می‌دیدیم هرچه سرمایه گذار و صنعتگر و بانک هست به سمت تهران سرازیر شده‌اند، گفتیم چه خبر است و ایران چه بهشت برینی است که همه برای او مسابقه گذاشته اند.

روحانی افزود: ما در این شرایط مناسب، لازم بود این قرارداد و توافق را حفظ کنیم. ان‌شالله اگر زنده ماندم در آینده خواهم گفت که ما با چه دردسرهایی برجام را نگه داشتیم و چه فشارهایی بر روی ما بود، ولی به هر قیمتی بود من نگذاشتم که ایران ناقض این عهدنامه شود، گفتیم اگر روزی بخواهد این عهدنامه و توافق نقض شود نباید به دست ما نقض شود، زیرا ما مسلمانیم، ما به عهد خود وفاداریم، چیزی را به سادگی امضا نمی‌کنیم اما اگر امضا کردیم پای امضای خود می‌مانیم. دولت خیلی سختی ها کشید تا این توافق را حفظ کند، تا زمانی که دولت آمریکا تغییر کرد و فرد جدید روی کار آمد.

وی ادامه داد: شما می‌دانید که ما در سال ۱۳۹۳ می‌توانستیم به توافق نهایی برسیم اما این توافق به دلیل فشار صهیونیست‌ها و فشار عربستان به تاخیر افتاد. وزیر خارجه عربستان با هواپیما به وین رفت برای اینکه توافق را به تاخیر بیاندازد و نخست وزیر رژیم صهیونیستی هم برای همین منظور به وین رفت، این‌ها توانستند توافق را به تاخیر بیاندازند و در آن تاخیر بود که به آمریکا قول دادند قیمت نفت را آنچنان پایین می‌آوریم که ایران مجبور شود هر چه شما گفتید امضا کند نه این قراردادی امروز آماده امضاست. سپس قیمت نفت را پایین آوردند و قیمت نفت از 112 دلار به زیر 30 دلار رسید.

رئیس‌جمهور گفت: آنها گفتند اینجا جایی است که ایران دیگر نمی‌تواند کشور را اداره کند. وقتی ما قیمت نفت را تقریباً یک چهارم تقلیل دادیم، آنها دیگر نمی توانند کشور را اداره کنند، بنابراین شما هر چه گفتید آنها امضا می‌کنند. اما ما ایستادگی کردیم، در اواخر سال ۹۳ و اوایل ۹۴ که شما می‌دانید قیمت نفت چقدر پایین آمد، ما تونستیم اقتصاد را حفظ کنیم و تورم را پایین بیاوریم، اصلا سال ۹۴ بود که ما تورم را تک رقمی کردیم و علی‌رغم آنکه آنها فکر می‌کردند رشد اقتصادی ما بالا رفت، تورم پایین آمد، شرایط اقتصادی ما آرامش پیدا کرد و دیدند نمی شوند و آنجا بود که به عربستان و رژیم صهیونیستی گفتند حرف شما نادرست بوده و ایران تسلیم نمی‌شود.

وی افزود: همین عربستان و اسرائیل عوامل اصلی بودند که روی کاخ سفید اثر گذاشتند و به او گفتند تو اگر از برجام خارج شوی و تحریم شدید وارد کنی، نظام ایران چند ماه بیشتر باقی نخواهد ماند و آنچنان اطمینان پیدا کرده بودند که گفتند وقتی بالاترین تحریم تاریخی در ۱۳ آبان سال ۹۷ اعمال و اجرا شود، آنها امکان ندارد که تا ۱۱ دی ماه یعنی ژانویه سال بعد بتوانند حکومت را حفظ کنند. آنها خودشان به صراحت گفتند ما در ژانویه در تهران هستیم.

وی افزود: چون شما صاحبان و متخصصین کاهش خسارت و ریسک در زندگی مردم هستید، این وظیفه در یک سطح دیگر بر گردن ماست. ما باید به عنوان دولت باید ریسک مردم را کاهش دهیم و شرایط مردم را برای تعالی و توسعه آماده کنیم. اگر آدم بگوید مذاکره نمی‌کنم خیلی راحت هست، وقتی گفت مذاکره می‌کنم تازه اول گرفتاری است، باید بروید بنشینید و استدلال کنید و دعوا کنید، اقتصاددان و حقوقدان باید بیاید، اما اگر از اول بگویی مذاکره نمی‌کنم خب تحریم‌ها هم باقی می‌ماند، این خیلی راحت است. اما چه کسی ضرر می‌کند؟ همه منطقه، همه دنیا و همه ملت ایران.

رئیس‌جمهور خاطرنشان کرد: ما دولتی نبودیم که از زیر بار یک مسئولیت سخت فرار کنیم. من می‌دانستم اگر در نیویورک جواب تلفن رئیس جمهور آمریکا را بدهم در فرودگاه مهرآباد یک عده‌ای افراطی لنگه کفش پرتاب می‌کنند، من این چیزها را می‌دانستم ولی به جان خریدم. این‌ها برایم مهم نبود، انچه برای من اهمیت داشت، وجدانم بود.

روحانی گفت: من می‌خواستم به قولی که به مردم داده ام پایبند باشم. ما آمدیم در آن شرایط، وضعیت کشور را آماده کردیم اما دوباره همین اسرائیل و عربستان سر ترامپ کلاه گذاشتند. بزرگترین کلاهی که سر ترامپ رفت بر سر برجام بود. به او گفتند اگر از برجام خارج شوی و تحریم فوق العاده را نسبت به ایران اعمال کنی این نظام سقوط می‌کند و آن وقت پیروز بزرگ تاریخ هستی و می‌گویی بعد از ۴۱ سال من رئیس‌جمهوری بودم که ایران را در هم شکستم. می‌خواست یک ادایی شبیه ریگان درآورد راجع به شوروی سابق، اما نمی‌دانست که ملت ایران، جامعه ایران، جوانان ایران و کارآفرینان و مسئولان ایران برای استقلال و عزتشان تا پای جان می‌ایستند.