به گزارش راسخون به نقل از ایسنا:‌ یاسر نعنایی - مالک خانه - علاوه بر نسبتِ نسبی که با خاندان دور خانواده مدرس دارد، به واسطه‌ علاقه‌اش به شخصیت آیت‌الله مدرس خانه‌ ۳۰۰ ساله‌ کودکی او را در شهرستان زواره خریداری کرده و بعد از انجام پاک‌سازی‌های اولیه و برخی اقدامات دیگر، اکنون منتظر توجه بیشتر از سوی میراث فرهنگی است تا با طرح مرمت مشارکتی، این خانه‌ تاریخی در زواره فعال شود.

او در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به قدمت ۳۰۰ ساله‌ این خانه، آن را متعلق به خاندان مادری آیت‌الله مدرس (فرزند سیدکاظم طباطبایی) می‌داند که در محله دشت زواره قرار دارد و بین مردم محلی به خانه «سید سالار» معروف است و اظهار می‌کند: سیدحسن مدرس نیز تا سن شش‌سالگی در این خانه همراه با خانواده خود زندگی کرد، اما بعد از آن به دلایل خانوادگی همراه با پدرش به اسفه شهرضا مهاجرت می‌کند.

او با اشاره به مستنداتی که غلامرضا گلی در کتاب «مدرس شهید» از زندگی آیت‌الله مدرس در این خانه آورده است، می‌گوید: این خانه ۴۲ مالک داشت که بعد از تعامل با همه‌ آن‌ها، توانستم این خانه را در سندی شش‌دانگ دو سال قبل خریداری کنم و سال گذشته میراث فرهنگی با درخواستم برای ثبت ملی خانه موافقت کرد و به شماره ۳۱۹۸۸ در سال ۱۳۹۷ در فهرست میراث ملی به ثبت رسید.

نعنایی با اشاره به بازدید افراد مختلف از این خانه‌ تاریخی در طول دو سال گذشته و قول‌های مساعدتی که برای حفاظت از این خانه دادند، بیان می‌کند: بر اساس صحبت‌های مطرح‌شده از سوی چند دستگاه قول پرداخت اعتبارهایی داده شد، حتی در قالب طرح مشارکتی از سوی سازمان تملک و دارایی قول پرداخت ۵۰ میلیون تومان داده شد، که بر اساس صحبت‌های پایانی قرار است این اعتبار در قالب مصالح به ما تزریق شود.

او همچنین به درخواستی که دو سال قبل برای استفاده از طرح مشارکت مرمتی به میراث فرهنگی داده بود، اشاره می‌کند و می‌گوید: رایزنی‌ها از سوی یکی از نمایندگان مجلس تا کنون انجام شده و حتی معاون میراث فرهنگی وزارتخانه نیز دستوراتی را در این زمینه به اللهیاری - مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان - داده است.

او با اشاره به پیگیری‌هایی که خود وی نیز برای به سرانجام رسیدن این طرح مشارکتی داشته است، می‌گوید: اما متاسفانه تا کنون همه‌ جواب‌ها «نبود اعتبار» است، در صورتی که دو سال قبل و زمانی که خانه را خریداری کردم به دلیل خرابه بودن خانه، اصلا امکان وارد شدن به آن نبود. برای باز کردن راه ورودی به خانه، حدود ۷۰ کامیون نخاله و ضایعات از خانه آواربرداری شد، تا امروز که این خانه‌ ۳۰۰ ساله پاک‌سازی شده و برای مرمت آماده است.

به گفته‌ نعنایی، مطبخ و اصطبل‌خانه در بخش انتهایی خانه بیشترین آسیب ها را از بی‌توجهی‌ها در طول سال‌های گذشته دیده‌اند، اما دیگر بخش‌های خانه با تخریب جزئی مواجه شده‌اند.

او با اشاره به ویژگی‌های معماری و تزیینات تاریخی خانه‌ کودکی آیت‌الله مدرس می‌گوید: این خانه‌ تاریخی چهار صفه منحصربه‌فرد با سقف‌های کوتاه دارد. علاوه برقرارگیری حوض‌خانه در وسط خانه، مطبخ و اصطبل، جوی آبی نیز در از میانه‌های خانه با آب روان وجود دارد.

مالک خانه مدرس اما به کاربری‌ای که برای این خانه تاریخی تعریف شده، اشاره می‌کند و می‌گوید: همه تلاش‌مان را می‌کنیم تا این خانه در قالب یک بومگردی فرهنگی به بهره‌برداری برسد؛ البته به واسطه‌ گذشتن دوران کودکی آیت‌الله مدرس در این خانه، باید حتما یک کاربری فرهنگی با نام آیت‌الله مدرس در کنار بوم‌گردی داشته باشد.

او توضیح می‌دهد: قصد داریم اتاقی را که گفته می‌شود زادگاه آیت‌الله مدرس بوده به اتاق فرهنگی تبدیل کنیم و آثار باقی‌مانده از او را که تا کنون بخش‌هایی از ان گردآوری شده در این اتاق نمایش دهیم.