اقبالی در گفتگو با راسخون: AFC با فشار کشورهای غربی علیه فوتبال ایران رای داد/تاج خودش را به مریضی زد و رفت

مسعود اقبالی در گفتگو با خبرنگار ورزشی راسخون با اشاره به محرومیت احتمالی باشگاه های ایرانی از میزبانی در رقابت های لیگ قهرمانان آسیا، اظهار داشت: بحران ایجاد شده ی فعلی دنباله ی سیاست های نادرست و اشتباه فدراسیون فوتبال در گذشته ی نه چندان دور بوده است. از حواشی فوتبال داخلی گرفته و مشکلات مالی و پرونده های بین المللی و قضایی که به دلیل بدهی های سنگین به بازیکنان و مربیان خارجی باعث شده تا afc بهانه بیاورد و بخواهد فوتبال ما را تحت فشار قرار دهد. هزینه های سنگین در پی آوردن مربی و بازیکنان خارجی و عدم پرداخت حقوقشان، انباری از بدهی روی دوش فوتبال و فدراسیون وباشگاه ها گذاشته است.
 
وی افزود: متاسفانه با فشار کشورهای غربی، کنفدراسیون فوتبال آسیا می خواهد فوتبال ما را از میزبانی محروم کند. بهانه و ادعایشان هم این است که رفت و آمد هوایی وجود ندارد و ایران امنیت ندارد. در حالی که ما تنها کشور خاورمیانه هستیم که امنیت کامل داریم. متاسفانه فوتبال ما بر سر دوراهی قرار گرفته است. یا باید از رای AFC تبعیت کند که در این صورت ذلت است. یا اینکه باید به حکم ظالمانه ی آنها اعتراض کند و تیم ها شرکت نکنند که در این صورت هم باید تاوان سنگینی بدهیم. اگر بتوانیم در کنفدراسیون آسیا که البته قدرتی نداریم، با لابی و مذاکره این رای را بشکنیم، خیلی خوب می شود که بعید می دانم. چون اگر قدرتی داشتیم کار به اینجا نمی کشید. اگر این مسئله بدون پاسخ بماند، ممکن است فوتبال ملی هم ضرر کند و آن وقت باید بازی های ملی هم در زمین بیطرف انجام شود.
 
مدرس AFC تصریح کرد: شرایط فوتبال ما بد و بحرانی است. امکان دارد حتی پروانه ی حرفه ای لیگ برتر ما هم لغو شود. شرکت نکردن در مسابقات، 2 سال محرومیت در پی دارد. وضعیت خوبی نیست. کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا بعضی از کشورهای آسیایی مثل کویت را به خاطر مشکلاتی که داشتند، قبلا محروم کرده است. راهی نداریم. همه ی باشگاه های ذینفع گفته اند که در کشور ثالث بازی نمی کنیم. این تصمیم سختی است و تبعات سنگینی هم در پی دارد. اما سیاست کلی کشور است و باید تابع بود.
 
مسعود اقبالی با بیان اینکه حکم AFC قطعا سیاسی است و تحت فشار کشورهای غربی و برخی قدرتهای آسیایی گرفته شده، گفت: کشورهای قدرتمند جهانی پشت سر این جریان هستند و به کنفدراسیون آسیا این موضوع را تحمیل کرده اند. این مسئله فراتر از فوتبال آسیا و زیر فشار جهانی است. سیاست و ورزش جدا ناپذیرند. اصلا این طور نیست که این دو مقوله جدای هم باشند و اتفاقات آنها روی هم تاثیر نداشته باشد. تمام ورزش و فوتبال دنیا تحت تاثیر سیاست است. اتفاقی که در فیفا و AFC افتاد، به دنبال لابی گری و سیاست افتاد. وقتی کشور ما به حق مقابل زیاده خواهی کشورهای غربی و آمریکا قرار گرفته است، آنها به عنوان ابرقدرت در تمام سازمان های ورزشی و غیرورزشی نفوذ دارند و تاثیر می گذارند. بعید می دانم AFC  از تصمیمش عقب نشینی کند.
 
وی خاطرنشان کرد: آینده ی فوتبال ایران به خطر افتاده است و وضعیت ما از این که هست، بدتر خواهد شد. فوتبال ما به خاطر سوء مدیریت و سیاست های اشتباه به این روز افتاده است. ما اگر کرسی های مهم AFC را می گرفتیم، می توانستیم اعمال نفوذ کنیم و این رای صادر نشود. مشکلات مالی در کل فوتبال و ورزش ما، حاصل این سوء مدیریت هاست. این سوء مدیریت ها بیداد می کند. ما اگر پول برای پرداخت داریم چرا مربیان خارجی ما بخاطر عدم دریافت دستمزد می روند؟ چطور بازیکن و دستیار خارجی می آوریم و پول می دهیم؟ اگر هم پولی برای پرداخت نداریم، چرا مربی خارجی می آوریم؟ این نشان می دهد که مافیا در فوتبال بی در و پیکر و به هم ریخته ما جولان می دهد.
 
مدرس AFC ادامه داد: خارجی ها با قراردادهای یک طرفه می آیند و هر وقت دلشان می خواهد، یک طرفه فسخ می کنند. به راحتی پولشان را با دیرکرد و جریمه می گیرند و می روند. در راس مدیریت باشگاه های پرطرفدار ما هتل دار قرار دارد. اینها می آیند و فقط هزینه تراشی می کنند و بعد از یک سال بدون پاسخگو بودن می روند. آن وقت باشگاه می ماند و با میلیاردها تومن بدهی. فوتبال بی دروپیکر و بدون مدیریت صحیح، طبیعی است که به چنین مشکلاتی برسد. AFC هم تا حدودی تحمل می کند. قراردادها و مشکلات را می بیند و اقدام می کند. مشکلات فوتبال را نمی شود با ریش سفیدی حل کرد. باید برنامه داشت. عناصری که در AFC و FIFA هستند اکثرا نوکر کشورهای غربی و آمریکا هستند. اینها به نفع ما هیچ وقت رای نمی دهند. دنبال کوچکترین بهانه علیه ایران هستند. رئیسAFC بحرینی است و نوکر آمریکاست. او که طرف ما را نمی گیرد. اینها با یک تلفن رای علیه ما صادر می کنند. ما هم کسی در AFC نداریم. مهدی تاج نه زبان بلد است نه با سیاست ها و مسائل حقوق بین الملل آشناست. آن وقت او رئیس فدراسیون ما و رئیس بخش اجرایی آسیای میانه است. محصص و معینی هم که آدم های بی زبانی هستند و صحبت نمی کنند.
 
مسعود اقبالی گفت: تیم های ملی پایه ما یکی پس از دیگری اوت می شود. تیم ملی امید ما با 2 هفته تمرین در مسابقات انتخابی المپیک شرکت می کند و از دور گروهی بالا نمی رود. تیم ملی بزرگسال ما که 2 ماه دیگر باید در انتخابی جام جهانی شرکت کند و شرایط ویژه ای دارد، اصلا سرمربی ندارد. دنبال این هستند که به زور علی دایی و فلان مربی را سرمربی کنند. در این شرایط سخت و بحرانی کسی قبول نمی کند. مخصوصا با این رای AFC ممکن است تیم ملی هم دچار      ضرر شود. در فدراسیون فوتبال اصلا کسی را نمی شناسم. یا پسر عمه است یا پسرخاله در فدراسیون سمت گرفته است. روابط در فدراسیون بیداد می کند. 6 ماهه باید دبیر کل فدراسیون مشخص می شد اما یک سال است که ابراهیم شکوری روی صندلی تکیه زده است. این چه قانونی است. وقتی بی سامانی در فدراسیون است، توقع داریم نهادهای بین المللی علیه ما رای صادر نکنند.
 
وی ادامه داد: اگر مسابقه در کشور ثالث را قبول کنیم، عملا عزت و شرف ما را زیر سوال بردیم. اگر نرویم، با جرایم سنگین و محرومیت مواجه می شویم. ما راه چاره ای نداریم. در هر صورت ضرر می کنیم. این تصمیم واقعا بی رحمانه و سیاسی است. آنجا که فدراسیون ما باید درست عمل می کرد، نکرد. نیمی از نیروهای ورزشی و متخصص و تحصیل کرده ی ما خانه نشین هستند در حالی که بازنشستگان در ورزش مدیریت می کنند. تمام مربیان ایرانی یا شاگر من هستند یا محصص. الان من خانه نشینم و این طور راحت هم هستم. خیلی از مدیران تحصیل کرده ی ما خانه نشینند. اگر فوتبال یا ورزش علم است باید از نیروهای متخصص و علمی استفاده کنیم. تاج چه کاری می تواند برای فوتبال انجام دهد در حالی که نه تخصصش را دارد و نه علمش را. محمدرضا ساکت کجای این فوتبال است که برای فدراسیون و فوتبال تصمیم می گیرد. او مگر بازنشسته نیست؟ چرا باید سرپرست تیم ملی باشد. همه کاره ی فدراسیون ساکت است. شکوری بی تجربه و جوان که تجربه ی اجرایی نداشته است، دبیرکل فدراسیون است. در حالی که این سمت همه کاره فدراسیون باید باشد. متاسفانه او آنجا نشسته و هرچه از بالا دستور می دهند، امضاء می کند. شکوری شده آقای امضاء در فدراسیون.
 
مسعود اقبالی گفت: ما در فوتبال دنبال آموزش و علم نیستیم. عده ای فقط در فوتبال دنبال منافع شخصی هستند. آقای مهدی تاج در فوتبال قدر بدهی بالا آورده؟ بعد خودش را می زند به مریضی و راحت می رود. کسی هم نیست از او بپرسد که قرارداد ویلموتس چطور بسته شده و چه کسانی از آوردنش سود کردند؟ چرا به راحتی رفت و حالا پولش را با جریمه و دیرکرد می خواهد. با پول او می توانستیم مورینیو را بیاوریم. در حالی که این قدر پول برای مورینیو هم زیاد است. چرا مربیان ما را به جای این هزینه های گزاف به کلاس های بین المللی نمی فرستند؟ مربیان داخلی ما در نهایت می توانند در سطح گل محمدی، قلعه نویی و دایی رشد کنند. تازه اینها هنوز کامل نیستند و مربی نیمه کاره ای هستند. وقتی مربیان داخلی به روز نیستند، مطالب 20 سال قبل را آموزش می دهند. در تیم ملی امید بازیکن ما در دو قدمی دروازه توپ را بیرون می زند. مشخص است که آن بچه تربیت نشده و آموزش ندیده است. این بازیکنان باید در سنین پائین آموزش ببینند. فوتبال ما به چه روزی افتاده که متکی به بازیکنی مثل قائدی شده است. اینها اصلا الفبای فوتبال را نمی دانند. مگر رونالدو و مسی در 25 سالگی فوتبالیست شده اند؟ اینها در سنین 5، 6 سالگی آموزش دیده اند.