رژیم صهیونیستی دوشنبه ۱۲ اسفند(۲ مارس) شاهد برگزاری سومین انتخابات پارلمانی در کمتر از یک سال بود. ۱۰ هزار و ۶۳۱ شعبه اخذ رأی در سراسر اسرائیل برای اخذ رای ۶ میلیون و ۴۰۰ هزار شهروند واجد شرایط رأی دهی جهت انتخاب 120 نماینده پارلمان پیش بینی شده بود.
 
این در حالی است که شبح ویروس کرونا بر سر این رژیم نیز سایه افکنده است، ویروسی که چند هفته پیش از طریق زائران ایتالیایی و کره‌ای به اسرائیل رسید. آمار مبتلایان به کرونا در اسرائیل تا کنون 12 نفر اعلام شده است.
 
هر چند انتشار این ویروس در اسرائیل چندان گسترده نشده، اما نگرانی از کرونا در اسرائیل بالا گرفته است.
 
به گفته مطبوعات اسرائیلی، نگرانی اصلی‌ مردم بیش از آن‌که نتیجه انتخابات باشد ویروس کرونا است.
 
با این حال دولت تل آویو با اتخاذ تدابیر بهداشتی و تبلیغات گسترده سعی کرد تا آن جا که ممکن است مردم را پای صندوق‌های رأی بیاورد. به گفته «کمیته مرکزی انتخابات» برخی جریانات مرموز به پخش اخبار جعلی با هدف ایجاد نگرانی بین رای‌دهندگان اسرائیلی اقدام کرده اند.
 
این در حالی است که رسانه های صهیونیستی تا همین چند وقت پیش در کنار رسانه های غربی تلاش داشتند با هراس افکنی از کرونا، مردم ایران را از شرکت در انتخابات یازدهمین مجلس شورای اسلامی در دوم اسفند منع کنند.
 
اما اکنون نوبت به خودشان که رسیده نه تنها اسرائیلی‌ها را از رأی دادن منع نکردند، بلکه ترغیب به مشارکت گسترده در انتخابات نمودند!

وضعیت سیاسی اسرائیل چگونه است؟

نظام حکومتی اسرائیل پارلمانی است، یعنی مردم نمایندگان پارلمان (کنیست) را بر می‌گزینند و پارلمان هم نخست وزیر و دولت را تعیین می‌کند. پارلمان(کنیست) ۱۲۰ کرسی دارد و تشکیل دولت حداقل به شصت و یک کرسی نیاز دارد.
 
تعدد احزاب در این رژیم کوچک موجب شده از زمان تأسیس تاکنون هیچ حزبی نتواند به تنهایی اکثریت شصت و یک کرسی را به دست آورد.
 
پس از دو انتخابات پیشین در ماه های آوریل و سپتامبر 2019، دستگاه حاکمه اسرائیل سعی زیادی کرد تا دولت ائتلافی تشکیل شود، اما همه این تلاش‌ها با شکست روبرو شد.
 
 
دلیل این بن بست اختلافات شدید داخلی خصوصا میان دو حزب پیشتاز یعنی «لیکود» به رهبری بنیامین نتانیاهو و حزب «آبی- سفید» به زعامت «ژنرال بنی گانتس» بود. هر دو رقیب به نوبت مأمور تشکیل دولت شدند، اما در نهایت نتوانستند دولت ائتلافی تشکیل بدهند.
 
در انتخابات فعلی هم این دو حزب در صدر هستند، به همین دلیل شماری از کارشناسان بر این باورند که که این بار نیز انتخابات نتواند بن بست تشکیل دولت در رژیم صهیونیستی را بگشاید.
 
بن بست سیاسی، فریاد رئیس جمهوری اسرائیل را ـ که البته دارای منصب تشریفاتی است ـ نیز درآورده است.
 
«رووین ریولین» در پی انداختن رأی خود به صندوق در بیت‌ المقدس، با انتشار بیانیه‌ای این رأی‌گیری را ناگوار توصیف کرد و گفت که شهروندان این کشور به جای بی‌ثباتی بی‌پایان، لایق دولتی هستند که برایشان کار کند.
 
نتانیاهو و بنی‌ گانتس هم شهروندان این رژیم را فراخوانده‌ بودند تا به شکلی گسترده در انتخابات روز دوشنبه مشارکت کنند.
 
آمار رسمی حاکی از نسبت مشارکت حدود 38 درصد است که هر چند در مقایسه با انتخابات‌ پیشین اندکی بالاتر است، اما در مجموع نشان از عدم اقبال اکثریت جامعه اسرائیل نسبت به انتخابات و نوعی بی اعتمادی به مقامات سیاسی است.
 
نتایج اولیه انتخابات که رسانه‌های این کشور منتشر کرده‌اند، از پیشتازی حزب لیکود در انتخابات پارلمانی حکایت دارد.
 
بر اساس نتایج اولیه، حزب لیکود ۳۶ تا ۳۷ کرسی از ۱۲۰ کرسی مجلس را بدست آورده که همراه با سایر احزاب راست و مذهبی، جناح راست را دارای ۶۰ یا ۶۱ کرسی خواهد کرد؛ امری که به بنیامین نتانیاهو امکان نسبی خواهد داد که بدون نیاز به حزب راستگرای «اسرائیل خانه ما»، دولت بعدی خود را تشکیل دهد.
 
بر اساس این نتایج حزب «آبی- سفید» به ۳۳ یا ۳۴ کرسی می‌رسد که نظر به تضعیف جناح میانه و چپ، بازنده این انتخابات خواهد بود. این جناح که احزاب عرب‌های اسرائیل را نیز در بر می‌گیرد، ممکن است به ۵۲ تا ۵۴ کرسی دست یابد که تا داشتن حداقل ۶۱ کرسی برای تشکیل دولت فاصله زیادی دارد.

 

موقعیت نتانیاهو

نتانیاهو که همچنان درگیری پرونده های فساد در سیستم قضایی اسرائیل است، تلاش زیادی کرده تا خود را از مرگ سیاسی نجات دهد. وی علاوه بر استفاده از ظرفیت‌های دولتی برای کسب محبوبیت در داخل، دست به دامان آمریکا شده است.
 
در این میان دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا به دلیل اشتراک در دیدگاه های راستگرایی افراطی، علاقه عجیبی به نتانیاهو دارد. لذا گفته می‌شود رونمایی از طرح موسم به «معامله قرن» اساسا به دلیل حمایت از نتانیاهو و پیروزی او در انتخابات انجام گرفت.
 
از این رو، ناظران «معامله قرن» را هدیه ای ارزشمند به نتانیاهو قلمداد می کنند، به ویژه آن که مفاد این طرح ناظر به حمایت یک جانبه از توسعه‌طلبی‌های اسرائیل و نادیده گفتن حقوق مسلم و مشروع فلسطینی هاست.
 
لذا طبیعی است که رونمایی از این طرح و تبلیغات گسترده رسانه ای درباره آن در داخل اسرائیل، به راحتی آراء طیف های افراطی و رادیکال را جذب خواهد کرد.
 
نتانیاهو ۶۹ ساله از سال ۲۰۰۹ تاکنون در مقام نخست وزیری است و صاحب رکورد طولانی‌ترین دوران نخست‌‍وزیری در رژیم اشغالگر است. او همچنین از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ این سمت را در اختیار داشته است.
 
دلیل بقای طولانی او در قدرت به رغم مخالفت‌ها و سابقه فساد، به مواضع راست افراطی و تأکید بر امنیت اسرائیل و تلاش برای حفظ نظام موجود بازمی‌گردد. نتانیاهو با بهره‌برداری از تهدیدات و جنگ‌هایی که رژیم صهیونیستی طی سال‌های گذشته در برابر محور مقاومت داشته است، موفق به ایجاد یک فضای امنیتی در داخل رژیم شده و همواره تلاش کرده است خود و سیاست‌های دولت خود را نجات‌بخش اسرائیلی‌ها معرفی کند.
 
شعارها و اقدامات توسعه طلبانه او طی سال‌های گذشته (مانند شهرک سازی در کرانه باختری) نیز از جمله عوامل محبوبیت نسبی او محسوب می‌شود.
 
دیپلماسی قوی و کسب حمایت اطراف خارجی به ویژه غرب و آمریکا نیز در دوام نتانیاهو در منصب نخست وزیری مؤثر بوده است.
 
اگر نتانیاهو از کمند پرونده های قضایی بگریزد، با توجه به نتایج اولیه و با ائتلاف برخی احزاب همسو، قادر به تشکیل دولت خواهد بود. بدین ترتیب وی یک بار دیگر موفق به تحکیم موقعیت خود در ساختار قدرت در اسرائیل شده و موقتا از مرگ حتمی سیاسی نجات خواهد یافت.