حسن شیرمحمدی در گفتگو با خبرنگار ورزشی راسخون، با اشاره به توقف فعالیت های ورزشی اظهار داشت: در این مدت پرستاران و پزشکان تلاش های خالصانه ای داشتند و فداراکانه جنگیدند. برای سلامتی جامعه ی پزشکی و پرستاری واقعا دعا می کنم. مردم ما قدردان زحمات این عزیزان هستند. در چنین موقعیت های حساسی است که می شود وجود این فداکاران را حس کرد ک چقدر کارشان اهمیت دارد. خودم نیز بیش از یک ماه است که از منزل به جز موارد ضروری و انگشت شمار بیرون نرفتم.

وی در پاسخ به این سوال که سال 98 برای ورزش کشور چطور بود؟ افزود: این بیماری به گونه ای جوامع جهانی به خصوص ایران را تحت تاثیر قرارداده که باور کنید از ورزش سال 98 چیز به خصوصی در ذهنم وجود ندارد. همه ی اتفاقات در سال 98 افتاد. از سیل و زلزله و مرگ و میر و آخر سر هم که این بیماری. مردم واقعا اذیت شدند. خدا فقط باید به داد مردم برسد. مگر می شود هر روزه 130، 140 نفر از بین ما بروند. تمام دنیا درگیر این موضوع اند. کشور ما به دلیل تحریم های آمریکا نمی تواند آن طور که باید با این بیماری مبارزه کند.

پیشکسوت پرسپولیس تصریح کرد: در سال 98 فوتبال ما اصلا نتایج خوبی نگرفت. نه بازی های خوبی دیدیم و نه شور و شعف بین مردم بود. سال قبل از هر بابت مردم دچار دردسر و گرفتاری بودند. اول سال فوتبال ما با آن جاروجنجال فینال حذفی شروع کرد و نهایت نیز با دیدار پرحاشیه ی سپاهان و پرسپولیس که برگزار نشد، خاتمه یافت. هیچ جای دنیا چنین مسائلی را در طول یک فصل فوتبالی نمی بینید. این بی برنامگی فوتبال ما را نشان می دهد.

حسن شیرمحمدی گفت: تا زمانی که فوتبال و باشگاه های ما به سمت خصوصی سازی نروند، هیچ اتفاق مثبتی برای فوتبال ما نمی افتد. هر مدیری که می آید دست و پا بسته است و حکم ماشین امضاء را دارد و به او می گویند چکار بکند یا نکند. هر شخصی که می آید بدهی برجا می گذارد و به گردن مدیر بعدی می افتد. این نوع مدیریت باعث شده تا نه عملکردها مشخص شود و نه کسی پاسخگوی اعمال مثبت و منفی خود باشد. همه ی پرونده ها هم به شکایت ختم می شود و حتی یک مورد هم تا الان به نفع باشگاه ها رای صادر نشده است. مگر چنین چیزی امکان دارد. چرا مسئولان از این قراردادها جلوگیری نمی کنند؟ چرا مدیران مقصر را دادگاهی نمی کنند؟

وی ادامه داد: واقعا جای تاسف دارد که بهترین و پرطرفدارترین باشگاه های ایران این همه بدهی داشته باشند و کسی به فکر نباشد. با این همه بدهی و بی برنامگی انتظار دارید، روند روبه بهبود برود؟ کجای دنیا سراغ دارید که در طول یک فصل فوتبالی این همه تغییرات مدیریتی اتفاق بیافتد. هرکسی که مدیر می شود دار و دسته ی خودش را می آورد. اگر دقت کنید هر 16 تیم لیگ برتری دچار تغییر شده اند. یا مدیرشان عوض شده یا سرمربی.

پیشکسوت پرسپولیس افزود: زمان ما چون پولی در میان نبود، همه به خاطر دلشان بازی می کردند. بازی های ما با یک دوربین ضبط می شد. در حالی که الان هر نقطه 2 تا دوربین دارد. وقتی الان نگاه می کنم می بینم واقعا آن موقع سطح بازیکنان و فوتبال ما بهتر از الان بود. آدم یک بازی می بیند، حالش بد می شود و خوابش می گیرد. آن موقع هیچ پولی نبود و به عشق مردم بازی می کردیم و می رفتیم. الان نگاه کنید چه بلبشویی شده است. اگر 20 درصد امکانات کنونی را در اختیار بازیکنان زمان ما می گذاشتند، آنها در بهترین باشگاه های دنیا استخدام می شدند.

حسن شیرمحمدی در مورد اینکه آیا از نظر خودش باید لیگ ادامه پیدا کند یا نه؟ گفت: فوتبال ما باید از یک قانون پیروی کند حتی قانون بد. این بیماری شوخی بردار نیست و همه ی دنیا درگیرند. باید فوتبال ما از دستورالعمل فیفا پیروی کند. حتی تمرین کردن بازیکنان کنار هم نیز باید با رعایت مسائل بهداشتی باشد. علی آقا پروین که واقعا عاشقانه دوستش دارم، همیشه یک حرفی می زد که باید با طلا نوشت. می گفت:" یادتان باشد، در این مملکت قهرمان شوی یک هفته است و آخر هم شوی یک هفته". حالا این همه سال لیگ را برگزار کردیم، چه شد؟ به کجا رسیدیم؟ به نظرم سلامتی آدم ها خیلی مهمتر از ادامه ی لیگ است.

وی ادامه داد: اینکه در صورت لغو لیگ، بخواهیم پرسپولیس را قهرمان اعلام کنیم، در حق همه ی تیم ها اجحاف می شود. کجا نشان داده که چون تیمی با اختلاف صدرنشین است، می تواند در 9 هفته ی باقی مانده قهرمانی اش را حفظ کند؟ یادم می آید یک سال تیم بهمن که واقعا قدرتمند بود و بازی های بیرون از خانه را 3، 4 گله برنده می شد، از پرسپولیس حدود 11 امتیاز بیشتر داشت اما در پایان لیگ با 6، 7 امتیاز بالاتر از آنها قهرمان شدیم. بهمن چه تیم قدرتمندی بود. اگر اقدام به پاسکاری می کردند، مگر می شد از آنها توپ گرفت.

پیشکسوت پرسپولیس افزود: قهرمان اعلام کردن پرسپولیس اجحاف در حق دیگر تیمها و نشدنی است. اگر می خواهند عدالت رعایت شود باید برگزار کنند. که آن هم می شود به خطر افتادن جان بازیکنان و مربیان و داوران و مسئولان برگزاری. اگر حتی بیمار نشوند هم خطر مصدومیت بازیکنان بیش از هر زمان دیگری است. چون مدتهاست تمرین و بدنسازی نداشته اند و ممکن است آسیب ببینند. باید هر طور شده فدراسیون ها و باشگاه ها این ضرر و زیان را تحمل کنند و بازی ها را لغو کنند. قطعا در این راه باید بازیکنان هم از دستمزدهایی که می گیرند، بخشی را به باشگاه تخفیف بدهند و قدمی بردارند. بازیکنان فوتبال باید تعامل کنند تا باشگاه ها به مشکل نخورند. کسی نمی دانست چنین مشکل عجیبی پیش می آید. همه ی بازیکنان دنیا دارند با باشگاه خود تعامل می کنند.