رابطه مقتدرانه و عزت­مندانه با روسیه و چین

شبهه افکنی در مورد روابط گسترده جمهوری اسلامی ایران با روسیه و چین و القای دروغینِ وابسته بودن ایران به این دو کشور مدتهاست که توسط برخی مغرضان و معاندان در داخل و خارج مطرح می‌گردد و اخیراً نیز شدت یافته، در حالی‌که روابط ما با روسیه و چین عزت‌مندانه و مقتدرانه است. در ادامه ابعاد مختلف این شبهات را بررسی می­نماییم.
 

جمهوری اسلامی ایران مستقل‌ترین کشور دنیا

نکته نخست آنکه جمهوری اسلامی ایران مستقل‌ترین کشور دنیاست و عدم وابستگی در سیاست‌ها و عدم دخالت خارجی در تعیین نماینده و رئیس‌جمهور و... محرز و غیر قابل   انکار است و تا کنون هیچ ردی از وجود وابستگی در هیچ کدام از امور کشور به ثبت نرسیده است.
 

منظور از شعار «نه شرقی نه غربی»

نکته دوم شعار «نه شرقی نه غربی» است که امام خمینی(ره) بر آن اصرار داشتند و بارها شبهه افکنان با سفسطه ‌گری معنای انحرافی از آن ارائه داده و مقصود از شرق را روسیه دانسته‌‌اند. در این خصوص نیز باید گفت که مقصود از این شعار ضرورت عدم وابستگی به شرق و غرب و دوری از روابط ارباب و نوکری است، نه عدم رابطه؛ کما اینکه ما به غیر از روسیه و چین با ده‌ها کشور دیگر در شرق و غرب ارتباط داریم و منافاتی هم با این شعار ندارد. ضمن اینکه آغاز روابط ما با شوروی سابق در همان دوران امام خمینی اتفاق افتاد که در اواخر جنگ امام خمینی(ره) آن نامه معروف و مقتدرانه و ابرقدرت  برانداز به گورباچف را فرستادند و متعاقب آن شوروی تغییراتی در سیاست‌هایش ایجاد کرد و روابط برقرار گردید، البته به صورت کمرنگ.
 

نداشتن خوی استکباری

نکته سوم نداشتن خوی استکباری و عدمِ لشکرکشی و اشغال‌گری و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی از جانب روسیه و چین است. در مورد چین این شبهه از اساس مردود است چون تاکنون خوی استکباری و لشکرکشی به سایر کشورها و اشغالگری نداشته است. در مورد روسیه باید گفت که اتحاد جماهیر شوروی خوی استکباری و سرکوب‌گری دین داشت و تجاوز نظامی مستقیم نیز به افغانستان انجام داده و مدت‌ها سربازانش در خاک افغانستان مستقر بودند. تا زمانی که شوروی این وضعیت را داشت ما در قطع رابطه کردیم. در اواخر دهه 60 مقارن با حوادثی همچون خروج شوروی از افغانستان، سیاست جدید شوروی مبنی بر آزادی مذهب و انجام فرامین دینی مسلمانان، روابط ایران و شوروی وارد دوران جدیدی شد و توسعه یافت. پس از فروپاشی شوروی، روابط ایران و روسیه گسترش یافت. روسیه ماهیتی متفاوت از شوروی داشت و تاکنون خوی استکباری از روسیه مشاهده نشده است. در دوران پوتین روابط دو کشور به اوج خود رسید.
 

تقابل با آمریکا

نکته چهارم تقابل روسیه و چین با مصداق بارز استکبار، یعنی آمریکا است. این دو کشور سالهاست روابط تیره‌ای با آمریکا دارند و تقابل و تخاصم شدیدی در عرصه سیاسی در سال‌های اخیر با شیطان بزرگ از آنها ملاحظه گردیده است.
 

عدم جاسوسی

نکته پنجم پیدا نشدن هیچ تیم تروریستی و جاسوسی از آنها در ایران در دوران برقراری روابط است. در حالی که از وابستگان و سرسپردگان آمریکا تیم‌های متعدد و جاسوس‌های زیادی دستگیر و مجازات شده‌اند و علاوه بر آن افشاگری‌های «ادوارد اسنودن» نشان داد آمریکا حتی از متحدان نزدیکش هم در سطوح بسیار بالا شنود و جاسوسی کرده و سفارت‌ خانه‌های آمریکا در سراسر جهان مراکز بزرگ جاسوسی هستند.‌
 

حمایت نکردن از اغتشاشات

نکته ششم حمایت نکردن از اغتشاشات است. روسیه و چین در هیچ‌کدام از اغتشاشات و ناآرامی‌های داخلی ایران هیچ حمایتی در هیچ سطحی از اغتشاش‌گران انجام نداده‌اند و حتی طرفداری لفظی نیز نکرده‌اند در حالی‌ که آمریکا، انگلیس و کشورهای بزرگ اروپایی سیاهه بلندی در این زمینه دارند.
 

عدم تهدید لفظی

نکته هفتم عدم تهدید لفظی و دنبالِ سرنگونی و براندازی نبودن است و تا به حال کوچکترین موردی از این مقوله از روسیه و چین به ثبت نرسیده است. در حالی که تهدید توخالی به این امور عادت همیشگیِ آمریکاست با ادعای مضحکِ «همه گزینه‌ها روی میز است.»
 

تحریم نکردن

نکته هشتم آن‌ که روسیه و چین نه تنها حتی یک تحریم علیه ما نداشته‌اند بلکه شریک تجاری ما بوده و مبادلات دوطرفه و وسیعی همه ساله با ایران انجام داده‌اند. در دوران کرونایی نیز اقلام گسترده‌ای برای کمک به مهار بیماری برای ما فرستاده‌اند در حالی‌ که غربی‌ها محموله‌ای ناچیز و اندک به همراه تعداد کمی نیروی انسانی با عنوانِ به اصطلاح پزشکان بدون مرز با هویت مشکوک و در مواردی غیر پزشکی فرستادند که به دلیل مشکوک بودن نیروها و تحقیرآمیز بودن کمک‌ها از همان فرودگاه بازگردانده شدند.
 

دور زدن تحریمها

نکته نهم آنکه روسیه و چین کمک های زیادی در عرصه دور زدن تحریمها به ما انجام داده­ اند و در این عرصه هرگز تسلیم تهدید و تطمیع غرب و آمریکا نشده‌‌اند و حتی در عرصه فعالیت های صلح‌آمیز هسته‌ای که ایران در معرض شدیدترین تحریم ها و سخت‌گیری‌هاست، تعامل و همکاری مستقیم داشته‌اند.
 

حمایت از محور مقاومت

نکته دهم حمایت از محور مقاومت است که بسیار ارزشمند می‌باشد. روس ها و چینی‌ها به خاطر جمهوری اسلامی ایران همواره از محور مقاومت دفاع و پشتیبانی کرده‌اند و حتی روسیه در سوریه به نفع محور مقاومت پشتیبانی مستقیم و نظامی انجام داد و نیرو و تسلیحات ارسال و با تکفیری ها و داعشی‌ها مبارزه نمود.
 

عدم رفتار تحقیرآمیز سران

نکته یازدهم عدم رفتار تحقیرآمیز توسط سران این کشورهاست. در دوران رژیم ستم‌شاهی، تحقیر ایرانی‌ها توسط یک سرباز عادیِ خارجی نیز عادی بود و مطابق کاپیتولاسیون ایرانی‌ها باید حتی در قبال کشتن سگ امریکایی‌ها محاکمه می‌شدند، اما امریکایی‌ها مصون از محاکمه بودند. وابستگی تحقیرآمیز سران رژیم پهلوی به آنها نیز مشهود بود. سران کشورهای ابرقدرت و حتی سفیران‌شان رفتار تحقیر آمیزی با رضا و محمدرضا پهلوی داشتند. امام خمینی بارها ذلت و تحقیر محمدرضا پهلوی در یکی از سفرهایش به آمریکا در برابر جانسون رئیس‌جمهور سابق آمریکا را بازگو نموده ­اند.
 
اما اکنون سران بزرگترین کشورها خدمت رهبر انقلاب می‌روند و فروتنانه و محترمانه با ایشان دیدار می‌کنند. رهبر انقلاب در تمامی دیدارها با سران کشورها به مبل ساده‌‌شان تکیه داده و زایه نشستن‌شان به گونه‌ای است که روبروی مقامات کشورها نیستند و گاهی صورت‌شان را چرخانده و به آنها نگریسته و صحبت می کنند. طریقه نشستن‌شان نیز راحت و با دستان باز است، در حالی‌ که سران کشورهای دیگر معمولاً فروتنانه نشسته و اغلب دو دست را به هم فشرده و گره کرده، قرار می‌دهند که در عرف دیپلماتیک نشانه مقهورِ شخصیت طرف مقابل شدن است و حتی دیدار اخیر «شینزوآبه» نخست‌وزیر ژاپن که نامه ترامپ را با خود آورده بود و رهبری حتی نامه را قبول هم نکردند و او با شرمساری نامه را کنار گذاشت و با حقارت به کشورش بازگشت، نقل محفل رسانه‌های جهان گردید.
 
رئیس‌جمهور چین در سه بهمن 1394 با رهبر انقلاب دیدار کرد. برخورد فروتنانه رییس‌جمهور چین و گره کردن دست ها در بخش‌هایی از دیدار مشهود بود. «ولادیمیر پوتین» نیز تاکنون دو بار به ایران آمده و فروتنانه با رهبر انقلاب دیدار کرده است. پوتین در مهر ماه 1386 برای شرکت در دومین نشست سران کشورهای ساحلی خزر به تهران آمد و در 24 مهر 1386 با رهبر معظم انقلاب دیدار کرد. پوتین در 2 مهر 1394 نیز برای شرکت در سومین اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز به تهران آمد و پیش از شرکت در اجلاس، مستقیم از فرودگاه به دیدار رهبر انقلاب رفت.
 
دکتر علی اکبر ولایتی در مصاحبه‌ای در مورد این دیدار خاطرنشان نمودند: «این اقدامی که آقای پوتین انجام دادند، یعنی به‌ محض این‌ که وارد کشور شدند به دیدار رهبر انقلاب آمدند، براساس قرار و خواسته‌ قبلی خود ایشان بود... این اقدام از طرف ایشان، دارای معنا و مفهوم بسیار مهمی است. در حقیقت، قبل از اینکه حتی تشریفات خاص استقبال انجام شود، ایشان به این کار اقدام کردند و خواستند هم به جمهوری اسلامی ایران و هم به دنیا و محافل بین‌المللی نشان بدهند که اولاً این سفر برایشان چه اهمیتی دارد و ثانیاً برای کدام بخش از سفر اهمیت بیشتری قائل هستند که همان دیدار با مقام معظم رهبری بود.»(پایگاه اطلاع‌ رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی سید علی خامنه‌ای، 1394/09/03) پوتین در هر دو دیدار فروتنانه و محترمانه رفتار کرد و در بخش‌هایی نیز دست‌ها را گره کرده بود، در حالی‌ که در تصاویری که از دیدارهای پوتین با اوباما و ترامپ منتشر شده پوتین با دست‌ها و پاهای باز راحت و مقتدرانه به صندلی تکیه داده است.
 

حمایت های سیاسی

نکته دوازدهم حمایت‌های سیاسی روسیه و چین از ایران به ویژه در سازمان ملل متحد است. روسیه و چین همواره در عرصه‌های دیپلماتیک از جمهوری اسلامی ایران و مواضعش جانبداری نموده‌اند و در سازمان ملل نیز همواره مدافع ایران و سیاست‌هایش بوده‌اند و حتی گاهی به نفع ما از حق وتوی‌شان هم استفاده کرده‌اند. البته در موارد خاص و بسیار نادری در گذشته نیز به زیان ما در سازمان ملل رأی داده‌اند که یادآوری این موضوع بارها دستاویز مخالفان و مغرضان قرار گرفته است. در این زمینه دو موضوع شایان ذکر است.
 
نخست آنکه همین آرای مخالف یا ممتنع بزرگترین نشانه عدم وابستگی ما به این دو کشور است. چرا که اگر مطابق ادعاهای دروغین مغرضان و معاندان که بارها تکرار کرده‌اند، ما به این دو کشور وابسته بودیم باید سیاست‌های‌مان دنباله‌‌رو آنها می‌بود و دیگر این آرای به زیان ما نباید اتفاق می‌افتادند. دوم آنکه پوتین سال‌ها بعد به اشتباه روسیه در این موضوع اعتراف کرد؛ آنجا که خاطرنشان نمود: «هیچ تهدید هسته‌ای، بدان‌گونه که ما گفتیم، از جانب ایران وجود نداشت و ندارد و واشنگتن، روسیه و تمام کشورها را در این باره فریب داده است.»(1)

بهره سخن

ظاهرا جوسازی بر علیه چین و روسیه در کشور ما فقط یک دلیل دارد و آن هم اینکه دشمن وقتی می بیند چین و روسیه در کنار ایران قرار گرفته اند و در مقابل قدرت نمایی آنها می ایستند لازم می بینند با این حرکت مقابله کنند. ضمن اینکه وقتی می بینند این همراهی باعث قدرتمند شدن ایران می‌شود و ایران دیگر زیر بار تجاوزکاری‌ها و زیاده خواهی‌های آنها نمی‌رود هیمنه و هیبت خود را در خطر می‌بینند و اضمحلال خود را در آینده ای نزدیک احساس می‌کنند پس با ایادی خود در داخل و خارج ایران هم دست و هم کلام شده و بر علیه هر حرکتی که ایران را قدرتمند می‌کند و آنها را حقیر، می‌ایستند و برای جلوگیری از آن به هر اقدامی دست می‌زنند.