فرشید طالبی در گفتگو با خبرنگار ورزشی راسخون، با اشاره به چهارمین قهرمانی پرسپولیس اظهار داشت: لیگ امسال واقعا در شرایط فوق العاده خاص برگزار شد. لیگ ما که به خودی خود بی نظمی در آن فوران می کرد اما کرونا هم آمد و کلا لیگ پاشیده شد. لیگ ما به همه چیز شبیه بود الا لیگ فوتبال. در فوتبال ما کلا ضعف داریم. فدراسیون فوتبال ما هیچ فیلترینگی ندارد و روندی که فوتبال ما در پیش گرفته، متاسفانه صعودی نیست. تیم های زیادی امسال مدعی لیگ بودند. وقتی می بینیم که پرسپولیس 4 سال پشت سر هم با شرایط خوبش قهرمان می شود و کماکان تیم های دیگر متاسفانه با عدم ثبات روبرو هستند، نشان می دهد که شرایط خوبی فوتبال ما ندارد. قبل از شیوع کرونا شرایط لیگ بد نبود. تیم ها در فرم خوبی بودند و رقابت ها جذاب بود. مخصوصا تراکتور و سپاهان و شهرخودرو و استقلال. بعد از کرونا اتفاقات زیادی افتاد و تیم ها نتوانستند صلابت گذشته خود را داشته باشند. دقیقا فلسفه ی غیرحرفه ای را در فوتبال ما دیدیم.
 
وی افزود: همه می دانند من هیچ سمتی نیستم که بخواهم دید رنگی داشته باشم. رک بگویم که یکسری تیم ها دنبال این بودند ضعف خود را با لغو لیگ جبران کنند. چرا نباید برگزار می شد؟ وقتی کرونا حداقل با ما یکی دوسال همراه خواهد بود، چرا نباید به زندگی عادی و فوتبال ما بپردازیم؟ برگزاری این چندهفته باعث شد تا به تجارب خوبی برای لیگ های آینده و شرایط ویژه برسیم. چون کرونا وجود دارد. ای اف سی و دیگر مراجع بین المللی فوتبال اگر دستور اجرای بازی ها را نمی دادند، فدراسیون ایران اصلا مستاصل بود و نمی دانست باید چه تصمیمی بگیرد. فدراسیون و مسئولان سازمان لیگ ما مجبور شدند برگزار کنند. متولیان فوتبال ما قدرت تصمیم گیری نداشتند و نگاهشان به حرف های مدیران باشگاه ها و هواداران بود. ضعف تصمیم گیری را در مسئولان فوتبال دیدیم. تیم های لیگ ما همه در فضای رویا و دنبال قهرمان نشدن پرسپولیس بودند تا عدم نتیجه گیری شان هم توجیه شود.
 
مدافع سابق سپاهان، تراکتور و ذوب آهن تصریح کرد: روی حرفم با تیم هایی است که با خریدهای میلیاردی نتوانستند تیم خود را به جایگاه خوبی برسانند. بازیکنان هم زیر سایه ی جنجال های کرونایی قرار گرفتند و از فرم بدنی خارج شدند. تیم هایی مثل سپاهان و مخصوصا تراکتور با چنین خریدهایی باید بدون شک قهرمان می شدند. اما متاسفانه بازیکنان هم خود را زیر سایه ی لغو لیگ بردند. هواداران سپاهان و تراکتور حق دارند بدانند که چرا با این همه هزینه میلیاردی تیمشان قهرمان نشد. نباید مسئولیت برخی آدم ها زیر سایه ی این حواشی توجیه شودو آنها باید پاسخگو باشند. در بازی استقلال و سپاهان در عجب بودم که چرا بازیکنان تیم ده نفره داشتند چند برابر زردپوشان تلاش می کردند؟ انگار سپاهان اخراجی داده بود. باورم نمی شد. بحث من در مورد سپاهان و تراکتور است. چرا این تیم ها نتوانستند در حد مدعی ظاهر شوند. اینها رفتند درگیر حواشی شدند و باخریدهای میلیاردی نتوانستند به خواسته ی خود برسند.
 
فرشید طالبی گفت: در مورد هزینه حرف نمی زنم. در مورد بازیکنانی حرف می زنم که پایشان را در باشگاه سپاهان می گذارند. یک زمانی بازیکنان نیمکت نشین تراکتور و سپاهان برای رسیدن به تیم ملی حرف داشتند اما متاسفانه مدیران ما هوشیاری لازم را ندارند. معتقدم حتی برخی بازیکنان در کار باشگاه هم دخالت می کنند. نمی خواهم اسم تیم خاصی را بیاورم اما این معضل بزرگی است. الان تیم های سپاهان و تراکتور به جایی رسیده اند که باید پاکسازی شوند. بازیکنی که تعداد بازی هایش در سپاهان دو رقمی نشده، چه لزومی دارد که میلیاردی حتی 3، 4و 5 میلیارد پول بگیرد؟ قراردادها مشکل دارد و بازیکن زود اشباع می شود. با وجود بازیکنان فوق العاده بزرگ در تراکتور وقتی تیم نتیجه نمی گیرد، همش مربی عوض می کنند. یعنی مدیران بازیکن را از این عدم نتیجه گیری ها جدا می کنند. این تصمیمات به باشگاه لطمه می زند. وقتی هزینه ی هنگفتی که می کنید باید تیمتان قهرمان شود. بازیکن در جایگاهی نیست که بگوید چه مربی باشد یا نباشد.
 
وی ادامه داد: مدیران نباید دنبال تیم کهکشانی باشند. اگر تیم کهکشانی و پول ضامن قهرمانی بود که پاریسن ژرمن باید 10بار قهرمان اروپا می شد. هوادار سپاهان و تراکتور اگر ببیند تیمش نتیجه نمی گیرد اما بازیکنش دارد باغیرت و تمام وجود تلاش می کند، راحت کنار می آید و درک می کند. مربیان باید دنبال بازیکنی باشند که سرشان برایشان مهم نباشد و جلوی توپ بگذارند.
 
مدافع و کاپیتان اسبق ذوب آهن بااشاره به افول این تیم افزود: وقتی در سال 92 از ذوب قهرمان ما جدا شدیم، این باشگاه دست افرادی افتاد که کمر به نابودی این تیم بستند. این تیم روند نزولی خود را طی کرد. تفکر مدیران کارخانه این است ه ذوب آهن فقط در لیگ وجود داشته باشد و هدف والایی ندارد. با چه دیدگاهی دنبال بوناچیچ رفته اند. اگر او مربی کاربلدی است چرا قراردادش فقط برای 7 بازی پایانی لیگ نوزدهم است؟ تیمش خوب فوتبال بازی می کند و توانست پرسپولیس را هم شکست دهد و تقریبا جایگاهش را از منطقه ی خطر بهتر کرد اما هنوز کارش تمام نشده است. این تیم افتخار آسیا بود که امانت در دست مدیران کارخانه بود اما این تیم را نابود کردند. از بوناچیچ حتما شناخت نداشتند که فقط 7 بازی قرارداد بستند تا ببینند خوب است یا نه. چرا به جوان ها و پیشکسوتان خودتان اعتماد نکردید. اینها رفتند به دلال ها اعتماد کردند. سپاهان و تراکتور هم اسیر دلال شده اند. تیمی که 4 سال پشت سرهم قهرمان شده را ببینید. آنها با کمترین تغییر دارد زندگی می کند و قهرمانی می آورد. اگر ذوب آهن بیفتد که باید مدیران این باشگاه را باید دار بزنند. تیم قهرمان ذوب را تحویل گرفتند و بعد از یک سال داشتند برای نیفتادن می جنگیدند. چرا با مدیران خاطی برخورد نکردند چون آنها هدف دار آمدند.
 
فرشید طالبی گفت: اگر حرفی بزنم روی صورت سپاهان، تراکتور و استقلال دارم حرف می زنم اما وقتی تیمی مثل پرسپولیس با کمترین تغییر روند خوبی را طی می کند، این یعنی موفقیت. وقتی تیمی کمترین تغییرات را دارد یعنی دلال بازی آنجا کم است. وقتی باشگاهی مدام مربی و بازیکن عوض می کند، افراد غیرفوتبالی دوروبرباشگاه زیاداند. وقتی مدیری فوتبالی باشد نمی رود در این شرایط اقتصادی دنبال مربی کروات و قرارداد دلاری ببندد. خوب اگر به جای بوناچیچ، به مربی جوان ایرانی اعتماد می کردند چه می شد؟ مشخص است که این تیم اسیر دلالی شده است. دنبال تفکر تاکتیکی نباید باشیم. دنبال تثبیت مربی و مدیرعاملی و بازیکنی باشیم. تیم های بالانشین تمام ضعف های خود را زیر سایه ی وزیرپرسپولیسی پنهان کردند. ای کاش تیم ها به جای این حرف های پوچ دنبال نتایج خود بودند. سپاهان مقابل سایپا و نساجی و پارس جنوبی امتیازات مفتی از دست داد. با دستهای خودش امتیاز داد. اگر کسی غیرفوتبالی حرف بزند، مشخص است که فوتبالی نیست. تراکتور از 8 بازی خارج از خانه فقط یک برد آورد.
 
وی در پایان گفت: وقتی زنوزی تراکتور را خرید گفتم که این تیم می تواند حتی برای قهرمانی آسیا تلاش کند به شرطی که با تفکر حرفه ای و پاکسازی پیش برود. زنوزی به جای این همه هزینه ی زیاد، 2 مدیر اجرایی قدرتمند از اروپا بیاورید تا به تیم در جهت پاکسازی، نگرش حرفه ای و توسعه کمک کند. در لحظه نگاه نکنید و به جای اینکه به دلار هزینه بازیکن بپردازید، کار باشگاهداری را به 2 فرد اجرایی قدرتمند بسپارید و بعد از چند سال حاصل کار خود را ببینید. نباید اجازه دهد که هیچ آدم غیرفوتبالی نزدیک باشگاهش شود.