▼سرمقاله:

از آلونک تا خدا

دو روز قبل فیلمی تاسف بار در فضای مجازی پخش شد که نشان می داد ماموران شهرداری بندرعباس در حال تخریب اتاقک محقر یک خانواده است که نه مردی در کنار خود دارند، نه نان آوری و نه سقفی محکم و مطمئن؛ ماموران در میان گریه ها و التماس دخترکی تنها با یک فشار کوچک بر دیوارها آن را خراب می کنند! انگار کسی صدای ضجه های دخترک را نمی شوند و رنج او برایش اهمیتی ندارد. آلونکی که اگر ماموران معذور خراب نمی کردند به انتهای زمستان نرسیده بر سر این خانواده خراب میشد.

بگذریم از اینکه سالها جنگیدیم و خون دادیم تا فرزندان ما اینطور برای یک آلونک سست، گریه و زاری و التماس نکنند و سالها مرارتها را تحمل کردیم تا صدای فرزندانمان در سیاست گذاری ها و برخوردهای مثلا قانونی گم نشود و بگذریم از بی اعتمادی مردممان به نظام و انقلاب و اسلام و بگذریم از سیستمی که مارهای افعی و زهرآگین در آستینش پرورش می دهد و بگذریم از بی پناهی مردم و ناتوانی آنها در ساخت آینده فرزندانشان که آینده کشورمان است؛ با آینده این دخترک چه کنیم؟ با قلب شکسته این فرزند نونهال که تصویری تاریک از زندگی برای او ساخته شد چه کنیم؟ با اشکهایی که غلطید و قلبی که در ماتم بی کسی تپید چه کنیم؟ آینده این دخترک مانند دیوار آلونکش سست و ضعیف ساخته می شود و تاآخر عمر از ضربه ای که در نوجوانی خورده است درد می کشد و هرلحظه تنهایی و غربت را بیشتر احساس می کند. اجرای قانون بسیار مطلوب است و لازم، اما چه هدفی از اجرای قانون در نظر است؟ کمترین آن عدالت است و مهرگستری و بستن دست مجرمان نه ایجاد تبعیض، خشونت زایی و زخم زدن بر محرومان.

گیریم مردم را با نمایش های مضحک مانند عیادت از پیرزنی که دست به خودسوزی زد و یا ساختن یک خانه کوچک توسط یک هیئت در تهران و نوازش مکارانه دخترک و نمایش های موقت و زودگذر دیگر سرگرم کردید، برای آینده و ذهن و روح لطمه دیده دخترکی تنها که تا یک هفته دیگر کاملا به فراموشی سپرده می شود و فقط در بایگانی رسانه های داخلی و خارجی برای حمله های بعدی به این و آن ذخیره می شود، چه می کنید؟ طنز و هجو جالبی است رفتار مسئولان، یکی آتش به زندگی مردم می زند و دیگری ققنوس وار از خاکستر آن زندگی سربر می آورد و نمایشی راه می اندازد و تنوری برای خود گرم می کند!

آنچه که در این میان از دست می رود، اطمینان قلبی نونهالان و نوجوانان به آینده  کشورشان است. آنچه که به جوی رفته و بازنمیگردد نگاه مطمئن به شعارهای چند ساله ما است. آرمان هایی که با رفتار حرام خواران، مفسدان اقتصادی، مسئولان بی عرضه و عوامل بی فکر بر باد می رود و مدام مخزن ما را خالی می کند و انگیزه را از ساخت آینده ای روشن از فرزندان ما می گیرد. صدای ضجه دخترک یتیم امروز اگر نتواند دل ما را بلرزاند و ما را برای برنامه ای دقیق و منسجم و انسانی در آینده به فکر بیاندازند، فردا آوارای می شود بر سر همه هموطنان. چه قاصر چه مقصر؛

به راستی تربیت اسلامی و شیعی در میان مأموران همیشه معذور کجاست؟ البته اگر دیندار بودند! اثر روضه هایی که از حمله به خیمه های اباعبدالله(ع) و گریه دخترکان یتیم امام(ع) شنیدیم و آب دهانی که بر سپاهیان شمر انداختیم کجاست؟ مگر امام(ع) نفرمود از ظلم به کسی که جز خدا یاوری ندارد، بترس و برحذرباش؟ مگر امیرمؤمنان(ع) نفرمودند اگر مسلمانی از داغ بیرون کشیدن خلخال از پای یک زن یهودی دق کند رواست؟ آیا نباید در اجرای قانون اخلاقی الهی، انسانی و امام حسینی را در نظر بگیریم؟ آیا نباید شرافت و غیرت را بر اجرای قانون ارجح بدانیم؟ آیا نباید فکری اساسی به حال انسانیت و شرف خودمان بکنیم؟ آیا نباید در شعله های اشک فرزند سرزمینمان، آنهم یک دختر، آتش بگیریم؟

آنچه تاکنون در میان واکنش ها دیدیم عرض اندام مسئولان دولتی و شهرداری، خودنمایی نمایندگان با صدور بیانیه و دستور رسیدگی و تذکر شدید دادگستری استان _مانند پرتاب کردن خودکار_ بوده و بس و آنچه دردناکتر است گرفتن عنان قلم توسط اهل رسانه است تا نکند آینده کاریشان و چهره معتدلشان آسیب ببیند و خانه خراب شوند! صدای گریه دخترک صدای فریاد خدا بود بر سر ما که وای بر شما؛ (سید حسین خاتمی خوانساری)


▼تحلیل روز

مشکلات اقتصادی چگونه باید رفع شود؟

چرا وضعیت اقتصادی کشور این‌گونه است؟ مگر ما مسیر توسعه را با کشور کره جنوبی شروع نکردیم، چرا آن‌ها به این میزان از پیشرفت رسیده‌اند، ولی ما همچنان اندر خم یک کوچه‌ایم؟ در پاسخ به این سؤال دو دیدگاه وجود دارد: دیدگاه اول قائل است که می‌بایست در جامعه جهانی هضم شد و آمریکا را به‌عنوان یک اقتصاد برتر قبول داشت چرا که ایجاد تنش در جهان و تقابل با نظم جهانی سرانجامی جز فشار بر اقتصاد کشور (مثل نوسانات نرخ ارز، محدودیت در صادرات و واردات و ...) نخواهد داشت و نهایت چنین فشاری به مردم برمی‌گردد؛ پس لازمه توسعه و پیشرفت در گرو جهانی‌شدن است، یعنی این امر منجر می‌شود که کشور روی ریل قطار توسعه قرار گیرد و رقابت در تولید بیشتر شود و نهایتاً کیفیت کالا و خدمات بالا رود و نفع آن به مردم جامعه برگردد.

دیدگاه دوم قائل به این است که پیشرفت و توسعه از درون برمی‌آید و ظرفیت‌های بیرونی آن را کمک می‌کند؛ برای مثال رشد سرمایه‌گذاری خوب است و آن رشدی مطلوب‌تر است که از نوع سرمایه‌گذاری داخلی باشد به این دلیل که رشد سرمایه‌گذاری داخلی عاملی است در جهت رشد سرمایه‌گذاری خارجی، پس زمانی که ما سرمایه‌گذاری داخلی را افزایش دهیم، منجر به رشد و شکوفایی می‌شود و کشور‌های خارجی برای سرمایه‌گذاری در داخل نیز راغب به سرمایه‌گذاری می‌شوند.

از سوی دیگر دیدگاه قائلین به نظر دوم این است که در داخل کشور ظرفیت‌های خفته و بالقوه‌ای وجود دارد که جز با نگاه جامع و خودکفا گونه به پیشرفت کشور نمی‌توان این ظرفیت‌های خفته را به فعلیت رساند، ازاین‌رو این دیدگاه ضمن توجه به بهره‌گیری از ظرفیت‌های بیرونی، تأکید عمده خود را بر همت و تلاش درونی استوار کرده و معتقد است در شرایط تحریمی شکننده و حتی بدون داشتن ظرفیت‌های بیرونی نیز می‌توان با تکیه بر داشته‌های درونی کشور اعم از حوزه‌ها و بستر‌های اقتصادی همچون صنایع، معادن، کشاورزی و ... و همچنین قابلیت‌های نیروی انسانی کشور، شامل؛ تخصص، توانمندی، وجدان کاری و مسئولین پذیری شغلی و تجربه نیروی کار ایرانی، می‌توان در مسیر پیشرفت و توسعه گام برداشت.

جمع بندی:
به نظر می‌رسد باوجود تحریم‌های چند دهه علیه کشورمان و با تجربه‌های تلخ پشت سر از اجرای نظر اول که بدان اشاره شد و در قالب ادبیاتی همچون ایجاد تعامل سازنده، مذاکره با دنیا، جهانی‌شدن و ... رنگ و لعاب جذاب به خود گرفته بود، تنها راه‌حل افتادن در ریل توسعه و پیشرفت همان تکیه بر نظر دوم باشد که امروزه از آن به اقتصاد مقاومتی تعبیر می‌شود. با اجرای این نظر، یک اقتصاد مقاوم در برابر تهاجم و تحریم همه‌جانبه را خواهیم داشت. مقام معظم رهبری از تحقق چنین امری تحت عنوان اقتصاد درون‌زا و برون‌گرا یاد کرده‌اند؛ یعنی اقتصادی که با اقتصاد جهانی تعامل دارد و در کنار آن با اقتصاد کشور‌های دیگر با قدرت مواجه می‌شود، یعنی تسلیم تحریم‌های اقتصادی نمی‌شود.(نویسنده: سید محمدعلی ارائی)
 

مأموریت شناور اقیانوس‌پیما

دشمن همواره تلاش داشته از خلأ توان تهاجمی نامتقارن ایران در آب‌های آزاد و دوردست به‌عنوان یک فرصت برای ایجاد تهدید علیه منافع جمهوری اسلامی در آن مناطق استفاده کند. با حضور سرلشکر سلامی، فرمانده کل سپاه و جمعی از مقامات لشکری و کشوری، شناور اقیانوس‌پیمای شهید رودکی به نیروی دریایی سپاه الحاق گردید.

گزاره‌های تحلیلی: ۱- ساخت این شناور از طراحی تا تجهیز، کاملاً بومی بوده و توسط متخصصان داخلی کشور صورت گرفته و با توجه به نوع مأموریت، هیچ‌گونه نمونه مشابهی برای آن وجود ندارد. ۲- این شناور به‌گونه‌ای طراحی گردیده که بر اساس اصل خوداتکایی، تمامی تجهیزات آفندی و پدافندی لازم در یک مأموریت بلندمدت در آن به کار گرفته شده است و عملاً در مأموریت‌ها به‌مثابه یک پایگاه دریایی متحرک عمل می‌کند. ۳- شناور شهید رودکی این قابلیت را ایجاد می‌کند که جمهوری اسلامی بتواند بر اساس شیوه‌های رزم نامتقارن، از منافع خود در آب‌های دور و اقیانوس‌ها صیانت کند. به عبارتی دایره تهاجم نامتقارن ایران می‌تواند تا شمال اقیانوس هند، باب‌المندب و دریای سرخ امتداد یابد. ۴- پلتفرم این شناور به‌گونه‌ای طراحی شده است که به‌راحتی می‌تواند در دریای آزاد حضور یافته و عملیات‌های دریایی نامتقارن انجام دهد و در کنار آن پشتیبانی از زنجیره تأمین قطعات و تعمیرات مربوط به تجهیزات تهاجمی همراه را در حین مأموریت انجام دهد. ۵- این ابتکار در راستای توسعه عمق راهبرد جمهوری اسلامی صورت گرفته و از حیث نظامی، توان عملیاتی، تاکتیکی و اطلاعاتی را ارتقا داده تا جایی که خلع توان تهاجمی نامتقارن را در فواصل دور جبران می‌کند؛ به عبارتی تهدید نامتقارن را به معنای واقعی علیه دشمن در دوردست‌ها معتبر می‌سازد.

جمع‌بندی: رونمایی از این شناور از دو حیث برای دشمن حاوی پیام است. اولاً مأموریت این شناور و توان رزم آن که در صورت ضرورت امنیت را از دشمن در منطقه و فواصل دور سلب خواهد کرد و ثانیاً مزین نمودن این شناور به نام شهید والامقام عبدالله رودکی مبتکر تاکتیک‌های‌ رزم نامتقارن دریایی، برای دشمن و به‌ویژه رژیم صهیونیستی این پیام آشکار را به همراه دارد که در صورت حضور خصمانه در منطقه، با پاسخ سخت و پشیمان کننده همراه خواهند شد. (نویسنده: احمد بنافی)

▼ خبر ویژه

سردار سلامی: به جغرافیای خاصی محدود نمی‌شویم

فرمانده سپاه در مراسم الحاق اقیانوس‌پیمای شهید رودکی، گفت: «اگر کسانی بخواهند منافع این ملت و کشور بزرگ را تهدید کنند مطمئناً نقطه امنی در سیاره زمین نخواهند داشت. قلب و محتوای راهبرد دفاعی ما را تاکتیک‌های تهاجمی شکل می‌دهد، اگر دشمنان ما را تهدید کنند و یا بخواهند عمل تهاجمی انجام دهند ما سراسر تهاجمی می‌شویم و این معنای کاملی از راهبرد دفاعی ما است و برای تحقق آن مجدانه تلاش می‌کنیم. ما در ایفای نقش‌هایمان جدی هستیم و برای دفاع از این ملت به آب‌وآتش می‌زنیم. امروز شاهد الحاق یک شناور پشتیبانی و درعین‌حال رزمی به نیروی دریایی سپاه هستیم؛ یعنی شناوری که هم می‌تواند از خود دفاع کند، هم از منافع ما در دریا دفاع کند و هم در امن سازی خطوط دریانوردی کشورمان در نزدیک و در دوردست نقش ایفا کند. شاید برخی تصور می‌کردند که اساس عمل ما رزم نزدیک است، اما اعلام می‌کنیم هم رزم نزدیک دستور کار ما است و هم رزم نزدیک در دوردست و هم نبرد از راه دور که مجموعه کاملی از توانمندی‌های دفاعی ما را شامل می‌شود».

▼ اخبار

روایتی تازه از برجام و دستاوردهای آن

«حمید ابوطالبی»، معاون سیاسی سابق دفتر رئیس‌جمهور در یادداشتی نوشت: «بازگشت یک‌باره و غیرحقوقی آمریکا به برجام، تأییدکننده‌ ضمنی خروج یک‌جانبه‌ اوست. آیا بازگشت طرفین به برجام، با توجه به اسنپ‌ بک و ناتوانی [!] آمریکا در لغو تمامی تحریم‌ها و صرفاً تعلیق برخی از آن‌ها، به نفع ایران است، یا به نفع آمریکا؟ معضلات طرفین، دیگر منحصر به مسائل هسته‌ای نبوده و تمام مشکلات فی‌مابین را دربر می‌گیرد؛ ازاین‌رو، رفع تمامی تحریم‌ها و بازگشت مطمئنِ طرفین، نیازمند اجماعی ملّی ‌برای حضور در مذاکره است. هدفِ مذاکره، صرفاً تأمین منافع ملی است.

چنانچه مشکلات طرفین یکجا حل‌وفصل نگردد، اجتماعیات و سیاست ‌و اقتصاد ایران همواره دستخوش تغییرات در آمریکا، تحولات مخرّب منطقه‌ای و تابعی از تصمیمات دیگران و هزینه‌های ناشی از آن خواهد بود. هرگونه ردّ یا تعلیقِ مذاکرات، شروط مبهم پیش از مذاکرات و بازگشت آمریکا ‌و ایران به برجام بدون مذاکره‌ واقعی، خطاهایی استراتژیک‌اند». چند سؤال مهم: مگر برجام چقدر غلط نوشته شده که عضو ارشد تیم آقای روحانی، بازگشت دوباره آمریکا را خطرناک می‌شمارد؟ اگر اسنپ بک (مکانیسم خودکار بازگشت تحریم‌ها) این‌قدر خطرناک است، چرا در برجام گنجانده و حتی به آن افتخار شد؟ این چه توافقی است که بازگشت طرف مقابل به تعهدش بدون مذاکره واقعی، خطرناک شمرده می‌شود؟! اگر اعتماد در مذاکره معنا ندارد، چرا امضای کری را تضمین خواندند و بدون هیچ ضمانتی، امتیازات غیرقابل‌بازگشت را یکجا واگذار کردند؟! اگر مشکلات ما با آمریکا منحصر به مسئله هسته‌ای نیست (که درست هم هست و آمریکا با موجودیت ما مشکل دارد)، دولت چرا با انعقاد برجام، امتیازهای هنگفت داد و مدعی شد همه تحریم‌ها در روز اجرای توافق لغو می‌شود؟!
 

نقش سردار سلیمانی در مبارزه با داعش در عراق

دانایی فر، سفیر سابق ایران در عراق، از روزهای قدرت گرفتن داعش در عراق و نقش سردار حاج قاسم سلیمانی در مقابله با این تهدید منطقه‌ای، گفت: «ساعت 11 قبل از ظهر روز سه‌شنبه بیستم خرداد موصل سقوط کرد. ما مدام گزارشات را به تهران مخابره می‌کردیم. حدود ساعت 12 ظهر تلفنی با سردار سلیمانی صحبت کردیم. مدام گزارشات می‌آمد و ایشان در جریان بود. تقریباً ساعت یک بامداد روز چهارشنبه ایشان وارد بغداد شدند و فصل و نگاه جدیدی برای مقابله با داعش شروع شد. روزهای چهارشنبه و پنجشنبه تا قبل از خطبه‌های نماز جمعه وضعیت روحی بسیار بدی در عراق حاکم بود. سردار آمد و شروع به سازماندهی کرد و پل هوایی برای ارتباط بین تهران و بغداد برقرار شد و دولت عراق رسماً از جمهوری اسلامی ایران تقاضای کمک کرد و با رهبری و هدایت آقای سلیمانی کارها شروع شد و نیروهای مقاومت برای دفاع اعلام آمادگی کردند. در خطبه نماز جمعه که مرجعیت فتوای جهاد داد و زمینه را فراهم کرد که نیروهای مردمی وارد شوند، نیروها سرازیر شدند و ناگهان شرایط روحی کاملاً عوض شد».
 

نامه محرمانه رهبر معظم انقلاب به اوباما!

هم‌زمان با انتشار کتاب خاطره‌های رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا، برش‌هایی از آن به رسانه‌ها درز کرده است؛ ازجمله ماجرایی که اوباما درباره سخنرانی مراسم تحلیف نقل و در آن به دریافت نامه محرمانه از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اشاره می‌کند. در کتاب «سرزمین موعود» چنین آمده است: «در سخنرانی مراسم تحلیف گفته بودم مایلیم دستمان را سوی کسانی دراز کنیم که علاقه دارند مشت‌هایشان را باز کنند... پاسخ [آیت‌الله] خامنه‌ای در یک نامه محرمانه بی‌پرده بود: ایران هیچ علاقه‌ای به گفتگو و مذاکره مستقیم ندارد. رام امانوئل (رئیس وقت کارکنان کاخ سفید) وقتی متن نامه را دید، گفت «به گمانم نمی‌خواهد به این زودی‌ها مشتش را باز کند.» پاسخ دادم آن‌قدر باز می‌کند که به من انگشت [...] نشان بدهد».

▼ اخبار کوتاه
◄ شکست کامل سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران/ سایت آمریکایی «اسلیت» در گزارشی نوشت: «دونالد ترامپ با اتخاذ سیاست فشار حداکثری دنبال دستاورد خاصی در زمینه هسته‌ای نبود، بلکه تنها هدف او سرنگونی رژیم ایران بود و حالا که به این هدف دست نیافته، هیچ راهکار دیگری جز حمله نظامی به ذهنش نمی‌رسد». حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران که نیویورک‌تایمز ادعا کرده رئیس‌جمهور آمریکا در هفته گذشته خواهان آن بود و بعد از مخالفت مشاورانش از این خواسته دست کشید، آخرین میخ بر تابوت سیاست «فشار حداکثری» ترامپ جمهوری اسلامی بود. سیاست شکست خورده‌ای که عایدی خاصی برای آمریکا نداشت.

◄ آغاز فرار از خاورمیانه/ مشاور امنیت ملی آمریکا گفت: «رئیس‌جمهور امیدوار است که تا ماه می (اردیبهشت) تمامی نظامیان آمریکایی به صورت ایمن به خانه بازگردند. اوبراین که به سؤال خبرنگاران پاسخ نداد، گفت که رئیس‌جمهور آمریکا در حال عمل به تعهد خود درباره پایان حضور نظامیان آمریکایی در جنگ‌های این منطقه می‌باشد». سرپرست وزارت دفاع آمریکا افزود: «بخشی از نیروهای آمریکایی طی ساعت‌های آینده خاک عراق و افغانستان را ترک می‌کنند. کاهش نظامیان آمریکایی در عراق و افغانستان تا ۲۵۰۰ نفر تا ۱۵ ژانویه ۲۰۲۱ (۲۶ دی‌ماه) انجام خواهد شد».

◄ کرونا باعث شد نقشه‌های عربستان برای G20 خنثی شود/ رویترز در نوشتاری به خنثی شدن نقشه‌های عربستان سعودی در اجلاس G20 پرداخت و نوشت: «عربستان که روی ریاست دوره‌ای خود بر اجلاسیه کشورهای G20 حساب کرده بود، به دلیل شیوع کرونا مجبور شد این اجلاس را به صورت مجازی برگزار کند و نتواند به رایزنی‌های خود با سران کشورهای مهم دنیا، حساب کند. عربستان قصد داشت مانور تبلیغاتی وسیعی روی میزبانی G20 انجام دهد و بر کارنامه حقوق بشری خود در داخل و یمن سرپوش بگذارد که مجازی شدن این اجلاس باعث شد نقشه‌هایش به هم بخورد».

◄ ذخایر خونی، قابل‌قبول اما ناپایدار/ سخنگوی وزارت بهداشت اعلام کرد: «وضعیت ذخایر خون در کشور قابل‌قبول اما ناپایدار است و با کمبود متناوب و نگران‌‌کننده گزارش شده است. از مردم عزیز می‌‌خواهیم در ماه‌‌های باقیمانده سال، به‌صورت مستمر و در بازه‌‌های زمانی مختلف، برای اهدای خون به مراکز انتقال خون سراسر کشور مراجعه کنند و از اهدای خون تنها در یک بازه زمانی، خودداری کنند».